رشد ۴۰ درصدی سود ناخالص در «هرمز»

از سوی دیگر در ترکیب تولید و فروش شرکت دست بالا را داشته است. علی‌رغم سرکوب ارزی و اجبار شرکت برای عرضه ارز صادراتی خود با قیمت دلار نیمایی شرکت بخشی از فروش صادراتی را به داخلی تغییر و همین امر سبب فروش با نرخ‌های بالاتر شده است. همین تغییر رویه فروش سبب شده شرکت با رشد ۳۰ درصدی در زمینه فروش محصولات همراه شود اما سرکوب ارزی در دو ناحیه به‌شدت به ضرر شرکت شده و سود خالص را کاهش داده است.

فولاد هرمزگان با توجه به‌قرار داشتن در جنوب کشور و دسترسی به آب‌های آزاد به‌عنوان شرکت فولادساز صادرات محور تأسیس شد که بخش زیادی از محصولات خود را صادر می‌کرد این حجم صادرات در برهه‌ای به دوسوم محصولات شرکت رسیده بود.

حال اجبار شرکت برای عرضه ارز صادراتی خود در سامانه نیمایی سبب شده تا قیمت فروش محصولات صادراتی پایین مانده و حتی از قیمت شمش داخلی هم کمتر شود. از طرف دیگر شرکت قابلیت شناسایی بالا و چند همتی سود تسعیر ارز را هم ازدست‌داده و مجبور است با نرخ‌های سامانه نیمایی دارایی‌های ارزی خود را تسعیر نماید.

به عبارتی شرکت هم در بعد فروش صادراتی و هم تسعیر دارایی‌های ارزی مجبور است منابع خود را با نرخ دلار نیمایی که فاصله ۴۰ درصدی با نرخ آزاد دارد تسعیر و این امر سبب کاهش درآمدهای شرکت شده است.

از طرفی دیگر این کاهش درآمدها مصادف با رشد هزینه‌ها و درنهایت کاهش سود خالص در هرمز به‌مانند بسیاری از شرکت‌های صادراتی دیگر هم در صنعت فولاد و هم سایر صنایع شده است.