تاکید تندروها بر جدایی از پایداری

 طیف معروف به تندرو یا رادیکال‌های اصلولگراها، نواصولگراها، اصولگراهای سنتی، اصولگراهای معتدل و البته اصولگراهایی که نام مستقل را برای خود انتخاب کرده‌اند از جمله این گرایش‌ها هستند که در این مورد باید بگوییم که تنوع کم‌نظیری را از ابتدای انقلاب می‌بینیم. در سال‌های نه‌چندان دور تنها دو جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا همه فضای سیاسی را به‌خود اختصاص داده بود ولی با کم‌رنگ شدن حضور اصلاح‌طلبان، فضا برای تحرکات اصولگراها بازتر شد. حالا در این شرایط باید به روند جدایی برخی از جریان‌هایی که از نظر ادبیات، گفتار و حتی کردار با هم اشتراکات بسیاری دارند اشاره کنیم. شباهت‌ها آنقدر بین جبهه صبح ایران، جبهه پایداری، شریان و... زیاد است که به‌ آنها پسرعموهای تندرو هم گفته می‌شود. این جریان اصولگرایی که برخی از مواضع‌شان مورد انتقاد سایر جریان‌های اصولگرایی قرار دارد در روزهای اخیر تلاش دارند تا به‌نوعی خط‌کشی‌های جدیدی را مشخص کنند و به‌نظر جریان صبح ایران به دبیرکلی علی‌اکبر رائفی‌پور، سرعت بیشتری به خود داده‌اند تا پسوند پایداری را از خود دور کنند. رائفی‌پور در توییتی به جریان‌های حاضر در بهارستان اشاره کرد ولی هیچ نامی از شانا و پایداری نبرده بود. البته زمزمه‌هایی از اختلافات بین این دو جبهه هم به‌گوش می‌خورد که به‌نظر طرف‌ها هنوز تصمیم به‌رسانه‌ای کردنش ندارند، اختلافاتی که در ایام انتخابات به تقسیم‌بندی چنارها و پاجوش‌ها معروف شده بود. در این مورد با یکی از تحلیلگران سیاسی اصولگرا مصاحبه کرده‌ایم. آشتیانی معتقد است که قبضه کردن جریان اصولگرایی باعث حضور تنوع‌های بیشتری را فراهم کرد همانطور که در جریان اصلاح‌طلبی هم شاهد این جریان‌های جدید هستیم.

شناخت جریان‌های سیاسی

واعظ آشتیانی، تحلیلگر مسائل سیاسی در پاسخ به اینکه این خط‌کشی‌ها در جریان‌هایی که نزدیک به هم هستند چه دلایلی دارد، به ‌خبرنگار «آرمان ملی» می‌گوید: «ابتدا اشاره کنم که هیچگاه نماینده‌های صبح ایران اعلام نکرده بودند که عضو پایداری هستند. به‌هر جهت فضای سیاسی نیاز به نگاه‌های متفاوت دارد تا بتواند به وضع موجود کشور کمک کند. اینکه با چه مترومعیاری برخی گروه‌های سیاسی را به‌تندرو و غیرتندرو تقسیم می‌کنند مشخص نیست جز اینکه از یک ادبیات تکراری استفاده شود. من نمی‌خواهم دفاعی از این گروه‌ها داشته باشم و بگویم که این نسبت‌هایی که داده می‌‎شود درست است یا نه ولی می‌خواهم بگویم که فضای سیاسی را باید به لحاظ فرعیات متنوع کنیم و تنها در اصول سعی کنیم واحد باشیم. ما از دشمنان باید یاد بگیریم که در مورد اصول‌شان هرگز کوتاه نمی‎آیند. نباید به‌گونه‌ای عمل کنیم که دشمنان بیاند و از فرصت‌های به‌وجود آمده استفاده کنند. کسی که حرف درست می‌زند در هر جایگاهی قابل احترام است و کسانی‌که سیاه‌نمایی می‌کنند باید به افکارعمومی پاسخگو باشند. جریان‌های سیاسی باید به‌نوعی رفتار کنند که همه تحرکات‌شان برای مردم و به نفع منافع ملی ما باشد.» او در پاسخ به اینکه در سمت پایداری سیاستمدارانی مانند محصولی و آقاطهرانی هستند ولی در این سو افرادی به‌ تعبیر حدادعادل پاجوش‌های‌چنار هستند، روند این دو طیف را چگونه ارزیابی می‌کنید، اضافه می‌کند: «توجه داشته باشید که از اصولگراهای سنتی گرفته تا اصولگراهایی که خودشان را مقید به ارزش‌های انقلاب می‌دانند به‌گونه‌ای رفتار نکنند که نشان دهند سعی آنها برجدایی باشد. پایداری‌ها ایده‌های خودشان را دارند و سایر گرایش‌ها هم ایدهای خودشان را دارند ولی تنها نکته این است که چه کسانی در مجلس حرف اول را می‌زنند. آنها هستند که می‌توانند به‌نوعی شرایط را به نفع مردم تغییر دهند و چه تاثیری دارند. جناح‌های سیاسی را بر اساس تاثیرگذاری که دارند باید ارزیابی کرد.» او در همین مورد و با اشاره به محاسن تنوع سیاسی می‌گوید: «در این مورد می‌توانم بگویم کسانی سال‌ها اصولگرایی را برای خود قبضه کرده بودند و فضا را به نیروهای دیگر نمی‌دادند باعث این تنوع شده‌اند. این تنوع هم چیز بدی نیست زیرا هم رقابت را در حوزه انقلابی  بیشتر می‌کند. اگر گفتمان‌ها منطقی و درون گروهی همراه با انصاف باشد و از نیروهای کارآمد استفاده کنند انشقاقی رخ نخواهد داد و اگر انشقاقی هم رخ می‌دهد به‌دلیل این است که انتخاب‌ها و گفتمان‌ها جذاب نیست و همین باعث می‌شود که نه تنها در اردوگاه اصولگرایی بلکه در نزد اصلاح‌طلب‌ها هم تنوع‌هایی ایجاد شود که نظارت متفاوتی دارند.»

صبح ایران و پایداری

در انتخابات سال گذشته مجلس شورای اسلامی دوره دوازدهم، شورای ائتلاف به ‌سرلیستی محمدباقر قالیباف با جبهه پایداری لیست مشترک داده بودند که 7 نفر این لیست اعضای جبهه پایداری بودند. این ۷ نفر  مرتضی آقاتهرانی، محمود نبویان، علی خضریان، مجتبی زارعی، غلامحسین رضوانی، زهره طبیب‌زاده و زهره‌سادات لاجوردی بودند که آقاتهرانی، نبویان، خضریان، زارعی و لاجوردی موفق شدند به مجلس راه پیدا کنند. جبهه پایداری که تا پیش از این اعتقاد داشت با قالیباف اصلا اشتراک فکری و سیاسی ندارند به لیست شانا پیوست. جالب است نمایندگانی چون حمید رسایی، امیرحسین ثابتی، کامران غضنفری، مهدی کوچک‌زاده و روح‌ا... ایزدخواه که در مجلس تندرو نامیده می‌شوند، هیچ‌کدامشان عضو جبهه پایداری نیستند و برخلاف دیدگاه‌های مطرح در رسانه‌ها این نفرات را هم پایداری می‌نامند. بر این اساس امیرحسین ثابتی نفر دوم انتخابات دوره دوازدهم مجلس شورای اسلامی در توئیتی اعلام کرد که عضو جبهه پایداری نیست. این  نماینده مردم تهران در همین مورد نوشت: «هیچ‌وقت عضو جبهه پایداری و هیچ حزب دیگری نبودم و به هیچ حزبی هم خوشبین نیستم. اگر عضو پایداری بودم در انتخابات مجلس مرا در لیست مشترک‌شان با قالیباف می‌گذاشتند در انتخابات مجلس از هیچ حزب و گروهی درخواست نکردم که مرا در لیست‌شان بگذارند و در آینده نیز چنین درخواستی نخواهم داشت.»