آرمان ملی- سمیه امینی‌راد: اگر قائل به این باشیم که جریان شعر «هفتاد» به محدوده تقویمی آن دهه محدود نمانده و میراث آن در شعر امروز ایران، محسوس و مشهود است؛ طبیعتا ماهیت تکرارناپذیری و ضرورت تجربه‌گرایی این رویه و رویکرد ایجاب می‌کرده که از پیشینه خود متفاوت باشد؛ تفاوتی که البته به نظر سامان بختیاری (1355- ایلام) بنیادین و متوجه اصول نیست؛ بلکه در شیوه‌های اجرایی اعمال می‌شود. شاعر مجموعه‌های «زنگ آخر جهان» و «انگشتی که تا قعر این قصه تلخ است»، همچنین بر سنگین شدن کوله‌بار تجربیات شاعران…
آرمان ملی- سمیه امینی‌راد: بهزاد خواجات (1347- اهواز)، فارغ‌التحصیل ادبیات فارسی و استادیار دانشگاه، یکی از چهره‌های شناخته شده در شعر دهه هفتاد است. او که انتشار مجموعه‌ها و عناوینی نظیر «خالکوبی پروانه بر اژدها»، «قبلش دست‌ها را بشویید»، «از جهنم خودنویسم»، «بونوشتن برای شرجی»، «میخ‌بازی برای مرتاضان»، «منازعه در پیرهن» و «رمانتی‌سیسم ایرانی» را در کارنامه ادبی خود دارد، معتقد است اگرچه چهره جدیدی در حال حاضر، جریان دهه هفتاد را نمایندگی نمی‌کند؛ اما دستاوردهای این جریان، در سایر جریان‌ها…
آرمان ملی- هادی حسینی‌نژاد: سی‌ام اردیبهشت‌ماه، سالروز تولد زنده‌یاد احمدرضا احمدی (1319-1402) است؛ هنرمندی فراموش‌نشدنی که نامش به مدد چندده عنوان مجموعه شعر، رمان، نمایشنامه و قصه‌های کودکانه در تاریخ ادبیات ایران جاودانه شد. او با نخستین مجموعه‌اش به‌نام «طرح» که در سال ۱۳۴۰ به انتشار رسید، رسما در عرصه شعر اعلام حضور کرد و در ادامه نقش او در تاسیس جریان «موج نو» که شاید مهم ترین اتفاق بعد از ظهور نیما بود، او را به چهره‌ای جدی و غیرقابل انکار در تاریخچه شعر مدرن و پیشرو فارسی تبدیل کرد.…
بیت شعری که دیشب رهبر انقلاب در دیدار شاعران خواندند، منتشر شد.
شهروز جویانی منتقد فیلم، روزنامه‌نگار، نویسنده، شاعر و نقاش ساعتی پیش در ۷۳ سالگی درگذشت
با گذشت یک‌سال از فقدان امیرهوشنگ ابتهاج، دوستداران شعر و زبان فارسی یاد وی را زنده نگه می‌دارند، سایه در کتاب‌هایش زنده است.
«هاجستم و واجستم» سروده مصطفی رحماندوست و آهنگ‌سازی و تنظیم آیدین کاظمی‌زاد روانه بازار موسیقی شد.
سپهری گفت: «آدمیزاده این حجم غمگین، طومار طولانی انتظار است.» شاپور جورکش در انتظار وعده موعود بود. او مرگ را تن نمی‌زد. آخرین بار جورکش را در خانه دنگال او دیدم. سطح خانه از کوچه پایین‌تر بود. یک اتاق بالا داشت و پایین اتاقی نداشت، سالن و هال کوچکی بود. چند سوسیس سرخ کرد و رفتیم توی حیاط خانه، که یک توالت داشت و یک درخت نارنج. فکر کنم برایش شعر زمان فریدون توللی را برده بودم.
هرگز فکر نمی‌کردم به این زودی‌ها بنشینم و در رثای شاپور جورکش بنویسم و عنوان «زنده‌یاد» را جلوی نام عزیزش بگذارم. تعاملاتم با ایشان، غالبا بیشتر از بسیاری از دیگر عزیزان شاعر و نویسنده بود که منجر به همکاری‌هایی در بعضی از زمینه‌ها شد؛ با یادها و خاطرات دلنشینی که با من باقی خواهند ماند.
شاپور جورکش، نویسسنده، شاعر، منتقد و مترجم مطرح کشور که در چند روز گذشته به دلیل عارضه ریوی در بیمارستان بستری بود، صبح امروز درگذشت.
