اجماع اصولگرایان و چندنکته

تفرق و عدم اجماع هم در جریان اصول‌گرا و هم جریان اصلاح‌طلب وجود دارد. این موضوع یک عارضه است که هر دو جریان با آن درگیر هستند. احزاب اصلاح‌طلب گفته‌اند، تابع نظر نهاد اجماع‌ساز اصلاحاتند اما اینکه نظر نهاد اجماع‌ساز چه باشد و ببینیم آیا همه در آینده بر آن تمکین خواهند کرد یا خیر، مشخص نیست. اصولگرایان نیز هنوز به وحدت نرسیده و منتظر مشخص شدن آرایش نیروهای نامزد در انتخاباتند. آیا آقایان رئیسی یا قالیباف ثبت‌نام خواهند کرد؟ طرف مقابل آنان چه کسی خواهد بود؟ متناسب با این شرایط، ممکن است، اصول‌گرایان به اجماعی حداکثری یا مطلق برسند. اجماع مطلق یعنی همه جریانات سیاسی اصول‌گرا بدون اختلاف بر یک نفر اجماع کنند و اجماع حداکثری یعنی اکثر جریان‌ها 1 نفر را برای نامزدی انتخاب کنند و جریانات دیگر نیز بر فرد دیگری اجماع کنند. بهتر است آقای رئیسی به خاطر اهمیت قوه‌قضائیه در این دستگاه‌ باقی بمانند. ایشان باید کاری را که شروع کرده‌اند، ادامه بدهند اما اگر نظر ایشان بر نامزدی در انتخابات باشد، مسأله به گونه‌ای دیگر خواهد بود. اگر آقای رئیسی در انتخابات حاضر نشوند، آقای قالیباف نامزد خواهند شد. بدون شک این مسأله نه خبر، بلکه تحلیل است. طبیعتا اجماعی که بر آقای رئیسی وجود دارد، برای آقای قالیباف وجود نخواهد داشت و کمتر خواهد شد. به عبارت دیگر در صورت نامزدی آقای قالیباف به جای آقای رئیسی، به جای اجماع مطلق شاهد اجماع حداکثری خواهیم بود. تعدد نامزدهای فعلی به معنای تعدد نامزدها در صحنه نهایی انتخابات نیست، زیرا ما مرحله‌ای به نام شورای نگهبان را داریم. اگر به عنوان مثال 20 چهره شناخته شده از جریانات سیاسی در انتخابات ثبت‌نام کنند، عملا تعداد محدود خواهد شد و شاید این شورا 4 یا 5 نفر را بیشتر تایید صلاحیت نکند، بنابراین تعداد نامزدها به طور طبیعی کم خواهد شد. احتمال دارد، در 1400 شاهد اتفاقاتی از آن دست که در انتخابات‌های سال‌های 84 و 92 رخ داد باشیم و تعداد نامزدهای یکی از جریان‌ها سبب پیروزی رقیب شود. با این حال یقینا اصلاح‌طلبان از حیث پایگاه اجتماعی وضعیت خوبی ندارند اما این مسأله بدان معنا نیست که اصول‌گرایان قطعا پیروز خواهند بود. تعدد نامزد از جهتی خوب و از جهت دیگر منفی است. اگر تعدد نامزد در حد 2 الی 3 نفر باشد، می‌تواند مطلوب قلمداد شود، زیرا فشار بر نامزد اصلی وارد نخواهد شد اما اگر تعداد بیش از این باشد، تفرق آرا به وجود خواهد آمد و ممکن است، جریان رقیب پیروز میدان شود و از فضا به نفع خود استفاده کند. این مسأله درباره هر دو جریان صدق خواهد کرد.