پزشکیان و دشواری وفاق با جامعه
در ابتدای این نگاره باید اشاره کنیم که آنچه بحث وفاق نام دارد نباید تنها در دایره حاکمیت معنا پیدا کند. بلکه دولت چهاردهم با تجربه گرفتن از دولتهای گذشته باید تلاش کند تا راههایی را برای وفاق با جامعه پیدا کند.
در دیدار با رئیسجمهور نوع وفاق با جامعه را در 12 مورد ارائه دادم. باید روابط بین حاکمیت و شهروندان بهبود پیدا کند و اینکه تنها در بدنه و متن حاکمیت وفاق رخ دهد کافی نیست. وفاق در حاکمیت برای این است که دولت بتواند در ادامه با چالش کمتری به روند خود ادامه دهد و با فعالیتها، همکاریها و همراهیها بتواند موانع را برطرف کند. این میتواند در بدنه و متن حاکمیت شرایط را بهبود دهد و حاصلش آنچه کارآمدی خوانده میشود باشد ولی در ادامه جامعه چه خواهد شد؟ اگر وزرا با یکدیگر همافزایی داشته باشند و کار تیمی منسجمی انجام دهند میتوان ابتدا در حد دولت شاهد وحدت و انسجام بود و پس از آن نتایج این وفاق را در ساختار اجرایی کشور نیز مشاهده کرد. بنابراین آقای پزشکیان باید تلاش کند تا در سطح عمومی کشور وحدت و انسجام ایجاد کند و با افزایش وفاق جامعه از بحث دوقطبی عبور کند. اینکه تنها در تقسیم قدرت بین جناحها وفاق شکل میگیرد تفسیر اشتباهی است چون مردم باید تغییرات را احساس کنند و این همکاری در حاکمیت باید مورد تایید شهروندان باشد.
در وضعیت کنونی نیاز داریم تا چالشهای بین شهروندان و حاکمیت کمتر شود تا در ادامه جامعه هم خواستار افزایش مشارکت در امور حکمرانی شود. اکنون با یک دوگانه ملت و دولت دست به گریبان هستیم که پزشکیان باید به این چالش رسیدگی کند و روند بهبود روابط را در پیش بگیرد تا به آن وحدت و انسجامی که مدنظر امام راحل و رهبر انقلاب است برسیم. قرار نیست تا هر دولتی در جمهوری اسلامی روی کار بیاید شمشیر انتقام را از رو ببندد و گذشتههای نظام را مورد هدف قرار دهند. هر مدیر و مسئولی که در دولتهای گذشته حضور داشتند بهنوبه خود زحماتی را کشیدند که نیاز است از تخصص آنها هم استفاده کنیم. دولتها تودرتوی یکدیگر هستند و بنایی که امروز در دولت چهاردهم گذاشته میشود قطعا بر روی عملکرد دولتهای آینده نقش خواهد داشت. دولتها بر روی بنا و زیرساختهای دولتهای گذشته فعالیت میکنند. دولتهای جدید نباید بهدنبال تخریب زیرساختها و در ادامه آسیب زدن به نظام شوند.
*حسین کنعانیمقدم
تحلیلگر سیاسی
ارسال نظر