«آرمان ملی» نگاه اصلاح‌طلبان به دولت مسعود پزشکیان را بررسی می‌کند:
تحقق مطالبات مردم؛ حل مشکلات کشور
آرمان ملی- حمید شجاعی: شاید اگر اوایل خردادماه این پرسش صورت می‌گرفت که تکلیف دولت بعد و انتخابات ریاست جمهوری چه خواهد شد بسیاری اینگونه پاسخ می‌دادند که امتداد دولت سیزدهم را با شخصیتی با همان رویکردها را شاهد خواهیم بود و حتی خود دولتی‌ها، اصولگرایان و مشخصا تندروها نیز فکرش را هم نمی‌کردند که در عرض 2 ماه همه چیز را از دست بدهند و از پاستور خداحافظی کنند.
اما جامعه با حضور در انتخابات نشان داد که از رویه جاری رضایت ندارد و خواهان تغییر است. از این رو نیز با اینکه باز هم شاهد ردصلاحیت‌های گسترده بودیم باز هم مردم مسعود پزشکیان را به پاستور فرستادند تا مشخص شود جلیلی و تفکری که او و همراهانش از آن برآمده‌اند در میان مردم جایی ندارد. جالب اینکه پزشکیان با مواضعش تندروها را خلع سلاح کرده و آنها دیگر نمی‌توانند مثل گذشته در دولت‌های خاتمی یا روحانی به او هم حمله و تخریب کند. چرا که پزشکیان قدرت رهبری را پشت خود آورده است و در تمام مسائل نظرات ایشان را ملاک قرار می‌دهد و بر این مبنا دلواپسان و تندروها نیز نمی‌توانند به او بتازند یا خرده بگیرند. مصداق واضح این مساله را نیز می‌توان در ماجرای رای اعتماد به کابینه دید؛ جایی‌که بخشی از نمایندگان تندرو و دلواپس درصدد بودند تا چندی از وزرا رای اعتماد نگیرند و به قطار دولت چهاردهم وارد نشوند؛ اما سخنان پایانی پزشکیان آنها را به نحوی خلع سلاح کرد تا کنشگری آنها باز هم ناموفق بماند. پزشکیان با کلید واژه‌های «دعوا نکنیم» و «وفاق ملی» به نحوی کارها را پیش می‌برد که کسی نمی‌تواند خرده‌ای به او بگیرد. چه اینکه برخی معتقدند او با هوشمندی کابینه خود را بر مبنای تخصص، تجربه و کارآمدی از جریان‌های مختلف انتخاب کرد تا مخالفان نتوانند به وی انگ جناحی بودن بزنند. حرکتی که امروز گرچه جریان اصلاحات که پزشکیان نامزد آنها بوده و باید دولت خود را از اصلاح‌طلبان تشکیل می‌داد از این عملکرد او راضی هستند و حمایت می‌کنند. اما مساله مهم اینجاست که جامعه نیز همانطور که پزشکیان حمایت کرد منتظر تحقق مطالبات خود مثل حل مشکلات اقتصادی، برداشته شدن فیلترینگ، گشت ارشاد، طرح نور و ... است. مسائلی که به نظر می‌رسد پزشکیان می‌تواند به آنها تحقق بخشد.
* چاره‌ای جز وفاق نیست
یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب در این خصوص که رئیس‌جمهور بر لزوم وفاق، وحدت و انسجام ملی تاکید داشته اما به چه شکل خواسته جبهه اصلاحات و آن انسجام و وحدتی که از آن صحبت کرده را عملی خواهد کرد، اظهار داشت: این موضوع مغایرتی با هم ندارد و جبهه اصلاحات با این رویکرد آقای پزشکیان موافق است. ما اگر بخواهیم کشور را از این وضعیت بحرانی که دچار شده اصلاح شود، چاره‌ای جز آنکه وفاقی در کشور صورت بگیرد و جناح‌هایی که با همدیگر در حال رقابت و تخاصم بودند، مقداری به همدیگر نزدیک‌تر شوند و از حجم منازعات سیاسی کاسته شود تا بتوان اقدامات اساسی برای بهبود وضع اداره کشور انجام داد، نداریم. علی شکوری‌راد در ارزیابی شباهت عملکرد مجلس دوازدهم با مجلس پنجم در ارتباط با دادن رای اعتماد کامل به کابینه دولت اول خاتمی و مسعود پزشکیان گفت: شرایط آقای پزشکیان مثل خرداد 76 نیست. در انتخابات ریاست جمهوری ۵۰ درصد مردم شرکت نکردند و از آن ۵۰ درصد هم حدود ۳۰ درصد به آقای پزشکیان رأی دادند که رأی خیلی بالایی نیست یعنی در یک شرایط کاملا ناامیدانه، برگزاری انتخابات دوم خرداد امید زیادی را در جامعه به وجود آورد و اگر دولت آقای خاتمی رأی آورد ناشی از حماسه انتخاباتی بود. اما دولت آقای پزشکیان بیشتر ناشی از وفاقی بود که در کابینه خود ایجاد کرد.
*پیامدهای انتخابات 1403
یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب در خصوص پیامدهای روی کارآمدن دولت جدید و به حاشیه رفتن تندروها اظهار داشت: رخداد مهم انتخابات ١۴٠٣ پیامدهای مهمی داشت. یکی از آنها «بازگشت عقلا و میانه‌روهای کشور» به راس بوروکراسی قوه مجریه بود. از طرف دیگر نیروهای سیاسی غیر خالص‌گرا با رویکرد سیاسی «تعامل‌گرا» با حاکمیت وارد کنشگری انتخاباتی شدند و بقای حاکمیت را تهدید نکردند و اجازه ندادند که خالص‌گرایان پشت ولی‌فقیه سنگر بگیرند و دیگران را حذف کنند. وی افزود: وقتی حکومت دید «دولت یکدست» خوب کار نمی‌کند به اصلاح آن (از طریق پذیرش انتخابات رقابتی‌تر) کمک کرد. لذا پذیرش تغییرات در حاکمیت را به‌صورت تدریجی می‌بینید.
ارسال نظر