حراج جان مردم به چه قیمتی؟
یکی از وظایف مدیران در هر سطحی، برنامهریزی و تصمیم گیری برای افزایش سرمایه اجتماعی در کشور است و طبیعتا تصمیماتی که با این مشخصه گرفته میشوند، نشان دهنده هوشمندی مدیران آن جامعه است و جامعه ما هم از این قضیه مستثنی نیست.
در کنار سرمایه اجتماعی، توجه به سرمایه انسانی هم اهمیت پیدا میکند و وقتی مدیران جامعه در هر سطحی کار میکنند، باید حفاظت از سلامت و جان مردم اولویت اول تصمیم گیریهایشان باشد. این تصمیم هم میتواند پشتوانهای برای افزایش اعتماد مردم در آن جامعه باشد که خود اعتماد هم یکی از مولفههای سرمایه اجتماعی است لذا سرآمد همه افراد، در همه سازمانها، دستگاهها، صنایع، باید در اولویت اول تصمیم گیریهایشان باشد. حفاظت از جان مردم با ارتقای برنامهها و تولیدات، آنقدر مهم است که نباید برای جان مردم هزینه- فایده کرد. خبری که در فضای مجازی منتشر شد و امیدواریم که صحت نداشته باشد که اگر داشته باشد یک فاجعه است، فاجعهای که به راحتی جان افراد را در قبال فروش کالا به حراج میگذاریم و این نه قابل بخشش است و نه قابل چشم پوشی کردن است و نباید بیتفاوت در قبال چنین مسئلهای در جامعه ایستاد. مردم انتظار دارند که در هر شرایط، سلامت و جانشان حفظ شود. وقتی به راحتی این جمله گفته میشود که «اگر پژو پارس تا امروز آدم کشته، بگذارید 6 ماه دیگر هم بکشد!» این چیزی جز خیانت در حراست از جان و سلامت مردم نیست و فکر میکنم واکنش مناسب مدیران بالادست میتواند خودش در افزایش یا کاهش سرمایه اجتماعی تاثیرگذار باشد. تصمیماتی که منجر به عزل این مدیر شود و طبیعتا برخوردهای تنبیهی دیگر میتواند کمک کند مردم اعتماد بیشتری داشته باشند و اگر نه، به راحتی از کنار این موضوع بگذرند، سرمایه اجتماعی را مجدد کاهش میدهد. چیزی که برای پیشرفت کشور نیاز داریم، هم حفاظت از سرمایه انسانی است و هم حفاظت از سرمایه اجتماعی. این نشان دهنده عدم تعهد آن مجموعه به هر دلیلی نسبت به مراقبت از جان مردم است.
*سیدحسن موسوی چلک
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران
ارسال نظر