برای این ادعا باید به تاریخ سفرها برگشت؛ طبق خبری که ایرنا، سی‌ام دی ماه ۱۳۹۴ منتشر کرد، «شی جین پینگ رئیس جمهوری چین دوم و سوم بهمن ماه سال جاری در صدر یک هیات بلندپایه سیاسی و اقتصادی به تهران سفر می‌کند. این سفر در پاسخ به سفر رسمی سال گذشته حسن روحانی به چین انجام می‌گیرد.»
وزیر اقتصاد دولت روحانی هرگونه فعالیت انتخاباتی اعم از تدوین برنامه برای کاندیداها یا نقش داشتن در چینش تیم اقتصادی آنها را تکذیب کرد.
آرمان ملی – مطهره شفیعی: تیرهای زیادی این روزها به محمدجواد ظریف وزیر خارجه روحانی روانه می‌شود. به‌خوبی از میزان محبوبیت ظریف آگاه هستند و می‌دانند در صورت ثبت‌نام برای ریاست جمهوری آرای زیادی به نام او خواهد شد و همین را یک خطر می‌دانند. بنابراین اقدام به تخریب او می‌کنند مانند همه آن سال‌ها که روحانی رئیس‌جمهور بود و مخالفان به ظریف هجمه می‌بردند یا زمانی که برجام به امضا رسید و به جای تبریک، انواع و اقسام اتهامات مانند رابطه با آمریکا و سازش بر سر منافع کشور و... به او وارد شد و برای حفظ…
آرمان ملی- حمید شجاعی: هجمه و تخریب رویکرد جریان دلواپس و اصولگرای تندرو نسبت به دولت حسن روحانی بود و از هر اتفاق و مراسمی برای زدن دولت استفاده می‌شد. گویی اینکه رسالت برخی در آن دولت صرفا هجمه و سیاه نمایی علیه دولت بود و حتی عملکردهای مثبت دولت او را نیز پوشانده و منعکس نمی‌کردند و دولت را در منظر و مرآی مردم به دولتی ناکارآمد، فشل و ناامید به نمایش می‌گذاشتند.
بخشی از برنامه سلام صبح بخیر شبکه سه سیما در فضای مجازی دست به دست می‌شود که ژیلا صادقی با اشاره به شرایط کشور، روی آنتن آرزو می‌کند، شرایط کشور به دو سه سال قبل بازگردد که عملاً به منزله بازگشت به دوران پیش از دولت ابراهیم رئیسی است! داماد حسن روحانی این ویدیو را بازنشر کرد. ژیلا صادقی مجبور شده واکنش نشان دهد و نوشته که کشور پس از دولت روحانی کمر راست نکرده و منظورش اغتشاش سال قبل بوده که به ادعای ژیلا عامل افزایش قیمت دلار از 27 به 50 هزار تومان بوده است. این بخش را می‌بینید.
بسیاری از مردم باید فقط نرخ‌ها را بخوانند. هر روز هم از تعداد کسانی که بتوانند بِخَرند و بِخُرند کم و کمتر می‌شود. متأسفانه قیمت‌های دو سال پیش برای خاطره بازی است انگار. خاطراتی که به حسرت باید خواند. البته خاطراتی دیگر هم پیوست دارد.
سخنگوی دولت گفت: در دولت قبل در زمینه سیاست داخلی دیوارکشی بین مردم و دولت و تجملاتی شدن تشریفات و در سیاست خارجی نیز از دست رفتن اقتدار جمهوری اسلامی را شاهد بودیم.
این سیاست مصداق «آش نخورده و دهان سوخته» است. این چه عقلانیتی است که تمام توان خود را بسیج کردید تا مانع پیوستن دولت پیش به FATF و پالرمو و CFT شود و حالا خودتان بدون پیوستن آن را انجام می‌دهید؟ یعنی تمام دستورات را اجرا می‌کنید، بدون اینکه در شکل‌گیری آن مشارکت داشته باشید و از منافع آن بهره‌مند باشید. با این سیاست‌ها ره به جایی برده نمی‌شود.
