سکوت منتقدان صف اول

چه اینکه در همان اوایل دولت دوازدهم روحانی به تاریخ 25 خرداد 1397میثم مطیعی مداح اهل بیت پیش از خطبه‌ها و اقامه نماز عید سعید فطر به شعر خوانی پرداخت و نوک پیکان حملات و انتقادات خود را متوجه حسن روحانی کرد. گزاره معروف «ای نشسته صف اول» ماه‌ها و سال‌ها ورد زبان جریان مقابل دولت بود و حتی طی سال‌های اخیر برنامه‌ای نیز به همین نام در تلویزیون ایجاد و پخش شده است. در آن دوران انتقادات شدیدی به جهت اقتصادی و معیشتی به روحانی و دولتش وارد می‌شد چنانکه مطیعی در بخشی از شعرش می‌گوید: ‌«گوش کن قصه پرغصه بیکاران را؛ شِکوه کارگران و کامیون‌داران را؛ چه شده ارز؟ که مات‌اند همه تاجرها؛ نرخ مسکن چه شد؟ آه از دل مستأجرها کاش آرام کنیم این نگرانی‌ها را سعی ما سد کند این موج گرانی‌ها را» تمامی این انتقادات در زمان دولتی مطرح می‌شد که تمامی شاخص‌های اقتصادی که پیش از آن در دولت احمدی نژاد منفی بود در دولت روحانی مثبت شد و امید به جامعه بازگشت و اگر نبود حضور ترامپ در کاخ سفید و سیاست‌های غیرعقلانی و نابخردانه‌اش مثل خروج از برجام شرایط بسیار بهتر از گذشته نیز می‌شد. اما با این حال در شرایط سخت تحریم نیز روحانی و دولتش به نحوی عمل کردند که امروز مردم با دیدن شرایط اقتصادی فعلی یک یادش بخیر برای دولت روحانی می‌گویند. روحانی که نرخ ارز را در بالاترین نقطه در 24 هزار تومان تحویل داد و سایر شاخص‌های اقتصادی نیز به تناوب نسبت به شرایط فعلی وضعیت به مراتب بهتری داشتند. اما در آن دوران از هر تریبونی روحانی و دولتش مورد تخریب و تخطئه قرار می‌گرفت و کسی از کارکردهای مثبت دولتش چیزی نگفت. دلواپسان نیز که بنای فتح مجلس و دولت را داشتند به دنبال این هدف رفتند تا به گفته خود شرایط مطلوب‌تر و بهتری بسازند؛ اما با گذشت قریب به 3 سال هنوز در تحقق این مهم ناکام مانده‌اند.

*سکوت منتقدین روحانی نسبت به دولت رئیسی

شاید بدبین‌ترین کارشناسان و صاحب نظران اقتصادی نیز تصور نمی‌کردند که با روی کارآمدن دولت رئیسی شرایط نسبت به گذشته بغرنج‌تر گردد. چه اینکه به قرائت کارشنایان اقتصادی در طول 3 سال دولت رئیسی نرخ تورم افزایشی بوده و میزان 40 درصد را داشته است که این اتفاق در طول دولت‌های پس از انقلاب بی‌سابقه بوده است. نرخ دلار 64 هزار تومان و سکه 45 میلیون تومان است و به تناوب افزایشی بالاتر می‌رود. هر چند که این مقدار افزایش نسبت به گذشته صرفا در مدت ابتدای سال تا کنون بوده و مشخص نیست که تا ماه‌های آینده تا کجا پیش خواهد رفت. با این حال نه تنها از هیچ تریبونی صدای انتقاد بر نمی‌‌خیزد؛ بلکه آنهایی که در دولت روحانی شعرهای صف اولی می‌خواندند امروز در بی‌خیالی کامل در تلویزیون به کارهای دیگر مشغولند. این رویه صرفا یک نتیجه را نمایش می‌دهد و آن هم اینکه مشکل فقط در اسم‌ها و افراد است و گرنه اگر عملکرد کنونی دولت رئیسی را روحانی و مردانش داشتند عده‌ای در انتقاد و حمله به دولت کفن‌پوش به خیابان می‌آمدند. لذا امروز مردم بهترین قاضی هستند و خود با بررسی شرایط می‌توانند به قضاوت بنشینند که عملکرد دولت فعلی چگونه بوده و دولت پیشین که مورد تخطئه و تخریب قرار می‌گرفت چه میزان مثبت یا منفی بوده است. هر چند آنهایی که در آن دولت صف اولی‌ها را به عدالت برخاستن دعوت می‌کردند امروز لب فرو بستند. تا با دیدن قیمت ارز و سکه بگویند «چه شده ارز؟ که مات‌اند همه تاجرها ؛ نرخ مسکن چه شد؟ آه از دل مستأجرها؟» جالب اینکه در این دولت آن هم با چنین شرایطی که به جای پاسخگویی فرافکنی و به جای انتقاد تعریف می‌کنند .

*دولت ثبات اقتصادی ندارد

یک اقتصاددان در خصوص تفاوت نگرش‌ها به عملکرد اقتصادی دولت روحانی و رئیسی اظهار داشت: تریبون‌های مختلف در دولت روحانی به دنبال این بودند که به هر دلیلی به دولت روحانی حمله کنند در حالی که مشکلات اقتصادی امروز خیلی بیشتر از قبل است. این نشان می‌دهد که تفکر فعلی یک تفکر قبیله‌ای است و قبیله حاکم در دولت ابزار قدرت را در اختیار دارند. مهدی پازوکی به «آرمان ملی» گفت: دولت روحانی قابل نقد بود و ایرادات خاص خود را داشت ولی به مراتبی از این دولت قوی‌تر بود. اگر مقامات دولتی را نیز مقایسه کنیم می‌بینیم مدیران دولت روحانی بسیار بهتر از مدیران دولت رئیسی بودند. این دولت نرخ ارز را 27 هزار تومان تحویل گرفته است و الان 30 ماه است که روی کارآمده و نرخ ارز به 64 هزار تومان رسیده است. سکه بهار آزادی زمانی که دولت را تحویل گرفتند 11 میلیون بوده اکنون 45 میلیون تومان شده است. انتقاداتی که به دولت‌های احمدی‌نژاد و روحانی بوده با ضریب فزاینده‌تری به این دولت وارد است. وی افزود: الان می‌گویند نرخ رشد اقتصادی خوب شده اما این خوب شدن به این معناست که ارزش پول ملی بالاتر برود یا حداقل ثابت شود. مشکل دولت این است که ثبات اقتصادی ندارد. اگر آقای رئیسی نه در این 4 سال که در مجموع 8 سال بتواند ایران را به آخر دولت محمد خاتمی بازگرداند باید مجسمه‌اش را طلا بگیرند و در میدان پاستور بگذارند.