برای آنان که خانه نشینی امام و دوری از هر گونه ارتباط با مسلمانان ترکیه بهترین تصمیم تلقی می شد، باعث شد که امام را مجبور کنند که لباس خود را از تن بیرون آورند و لباس ترکی بپوشند تا تغییر لباس موجب شود که ایشان دیگر میان اجتماع ظاهر نشود؛ ولی امام همچنان به دیدار از مناطق مختلف شهر و افراد ادامه می داد.
