به بهانه نخستین سالگرد کوچ هوشنگ ابتهاج
سایه ما با هفتهزار سالگان سربهسر شد
با گذشت یکسال از فقدان امیرهوشنگ ابتهاج، دوستداران شعر و زبان فارسی یاد وی را زنده نگه میدارند، سایه در کتابهایش زنده است.
به گزارش آرمان ملی آنلاین، به بهانه نخستین سالگرد درگذشت امیر هوشنگ ابتهاج، نگاهی به فعالیتهای او و آثاری که از خود به جای گذاشته است انداختیم. ابتهاج شاعر ایرانی اسفند سال ۱۳۰۶ در رشت متولد شد. او کودکیاش را در رشت گذراند و دوران دبیرستانش را به تهران آمد. ابتهاج از همان جوانی سرودن شعر را آغاز کرد و با موسیقی آشنا شد. او سرودن غزل را پیش گرفت و مدتی را بهعنوان سرپرست برنامه گلها در رادیوی ایران مشغول به کار شد. ابتهاج در آن زمان به فعالیت خود در رادیو ادامه داد و برنامه گلچین هفته را که مربوط به موسیقی بود، بنا کرد.
به نقل از ایرنا، او سال ۱۳۴۶ بر سر مزار حافظ مراسم شعرخوانی اجرا کرد که با استقبال مردم روبهرو شد که وصف این مراسم در بخشی از سفرنامه معروف از پاریز تا پاریس اثر باستانی پاریزی آمده است. امیرهوشنگ ابتهاج همواره دانشآموزی خودآموخته بوده و سراسر زندگیاش را وقف خواندن و سرودن کرده است.
قسمتی از شعر «سماع سوختن»
شبم از بی ستارگی، شب گور
در دلم گرمی ستاره ی دور
آذرخشم گهی نشانه گرفت
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره گشت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت
آفتابا چه خبر؟
این همه راه آمده ای که به این خاک غریبی برسی؟
ارغوانم را دیدی سر راه؟
مثل من پیر شده است؟
چه به او گفتی ؟
او با تو چه گفت؟
نه! چرا میپرسم
ارغوان خاموش است
دیرگاهیست که او خاموش است
آشنایان زبانش رفته اند
ارغوان …
ویران است
هر دومان ویرانیم…
آثار هوشنگ ابتهاج
هوشنگ ابتهاج تا امروز آثار مهم و متعددی را منتشر کرده است که ازنظر ادبی حائز اهمیت هستند.
«نخستین نغمهها» جزو اولین آثار ابتهاج است که در سال ۱۳۲۵ منتشر شد. این اثر شامل اشعاری به شیوه کهن است که به غزلیات حافظ بسیار نزدیک هستند و غزلهایی با مضامین عاشقانه و لطیف را در برمیگیرد. «سراب» اثر دیگری از این شاعر است که در سال ۱۳۳۰ منتشر شد که به شیوه جدید نگاشته شده و احساسات و عواطف فردی را به تصویر میکشد. ابتهاج «سیاه مشق» را که شامل شعرهای اواخر دهه ۳۰ زندگیش بود، در سال ۱۳۳۲ منتشر کرد و پس از آن در همان سال اثر «شبگیر» را که درباره مردم و اوضاع اجتماعی بود، نوشت.
ابتهاج در سال ۱۳۳۴ کتاب «زمین»، در سال ۱۳۴۴ کتاب «چند برگ از یلدا»، در سال ۱۳۴۸ کتاب «یادنامه»، در سال ۱۳۶۰ کتاب «تا صبح شب یلدا» و در سال ۱۳۶۰ کتاب «یادگار خون سرو» را نوشت و منتشر کرد.
یکی از آثار مهم او تصحیح غزلهای حافظ است که با عنوان «حافظ به سعی سایه» در سال ۱۳۷۲ منتشر شد. این اثر حاصل سالها حافظشناسی این شاعر فرهیخته است. ابتهاج کتاب «تاسیان مهر» و کتاب «بانگ نی» را در سال ۱۳۸۵ منتشر کرد.
«کتاب پیر پرنیان اندیش» درباره زندگی امیر هوشنگ ابتهاج به همت میلاد عظیمی و عاطفه طیه در دو جلد نگاشته شده که شامل دستنوشتهها و عکسهای این شاعر گرانقدر نیز هست. انتشارات سخن این اثر را در سال ۱۳۹۵ منتشر کرد و در اختیار علاقهمندان به امیر هوشنگ ابتهاج قرار داد.
خانواده هوشنگ ابتهاج، شاعر سرشناس ایران، بامداد چهارشنبه ۱۹ مرداد ۱۴۰۱ از درگذشت او در سن ۹۴ سالگی خبر دادند. یلدا ابتهاج فرزند هوشنگ ابتهاج(سایه)، با انتشار بیتی از این شاعر در شبکه اجتماعی اینستاگرام نوشت که «سایه ما با هفتهزار سالگان سربهسر شد.»
ارسال نظر