دولت جدید قهر مردم را به آشتی تبدیل کند/ مردم به روندها و رویکردهای اداره کشور معترضند/ گشایش ایجاد نشود شکاف دولت و ملت بیشتر خواهد شد

آرمان ملی آنلاین - با این حال برخی معتقدند که با روی کار آمدن دولت رئیسی و عملکرد‌های مثبت و موثر شاید بتوان اعتماد از دست رفته مردم را بازیابی کرد. در این راستا برای بررسی وضعیت جامعه، نوع نگاه به اصلاح‌طلبان و آسیب شناسی اصلاح‌طلبی در 4 سال پیش رو «آرمان ملی» با جواد امام دبیرکل مجمع ایثارگران اصلاح‌طلب و عضو جبهه اصلاحات ایران به گفت و گو پرداخته است که می‌خوانید.

برخی معتقــدنــد که 4 سال پیش رو که اصلاح‌طلبان در حاشیـه قدرت قرار دارند فرصثت مناسبی برای نوعی و آسیب شناسی عملکردی و تقویت ارتباط با مردم است؛ از دیدگاه شما این فرصــت چقدر می‌تواند اصلاح‌طلبان را به شرایط موفقیت در دوره‌های گذشته بازگرداند؟
سال‌های پیش رو قطعا فرصت مناسبی است که اصلاح‌طلبان بازنگری مجددی نسبت به آنچه که در گذشته اتفاق افتاده -به هر حال بخشی از آن هم به عملکرد ما بر‌می‌گردد- باید آن را مغتنم بشماریم. اصلاح‌طلبان باید برای خود و تشکیلات و ارتباط با بدنه جامعه بازتعریفی داشته باشند و شرایط را به نحوی فراهم کنند که اعتماد عمومی به نحو مطلوبی نسبت به آنها بازیابی شود. لذا فکر می‌کنم بیش از آنکه امروز اصلاح‌طلبان دچار آسیب شده باشند این قهری است که مردم با صندوق رای پیدا کردند که باید برای آن فکری کرد. اما آنچه که مسلم است اصلاح‌طلبان در دولت آقای روحانی نیز نقشی در سیاست گذاری، تصمیم گیری و چینش نیروها نداشتند، ولی اتفاقی که افتاده این بود که محدودیت‌هایی که روی دولت بود، جای مانور دولت را گرفت. دولتی که در 96 به جهت عملکرد مثبتش خصوصا در حوزه برجام و کنترل تورم خصوصا در سال‌های پس از 92 موفق بود عملا توانست رای دوم را نیز از مردم بگیرد. از طرفی شرایط ما در سال 96 شرایط مناسبی بود و عملکرد دولت نیز برای دفاع مجدد اصلاح‌طلبان از دولت مزید بر علت بود. ولی از بعد از سال 96 و خصوصا سال 97 که بحث تحریم‌های مجدد و فشارهای ترامپ شروع شد دولت عملا تنها ماند چراکه نهادهایی که باید همراهی می‌کردند، پیشگام نبودند. لذا از محصول برجام نیز پس از تصویب این توافق نتوانستیم، درست برداشت کنیم و عملا دولت به اقتصاد باخت و تمام این اتفاقات و ناکامی‌ها به نام دولت رقم خورد. در حالی که دولت نمی‌توانست راسا تصمیم گیر باشد و از این موانع عبور کند. از طرفی به جهت اینکه اصلاح‌طلبان از دولت آقای روحانی حمایت کرده بودند و خود آقای روحانی هم هیچ گاه ادعا نکرده بود که اصلاح‌طلب است و ما به‌خاطر شرایط خاص کشور از وی حمایت کردیم، مستوجب این بی‌اعتمادی مردم شدیم. البته اگر باز هم سال 92 تکرار شود اقتضای آن شرایط روی کار آمدن آقای روحانی است. هر چند که هزینه این حمایت نیز به اصلاح‌طلبان برگشت، گرچه نقشی در دولت و تصمیمات آن نداشتند ولی به جهت حمایت از دولت و تلاش مخالفان برای جلوگیری از موفقیت دولت این شرایط نارضایتی از دولت و اصلاح‌طلبان پدید آمد. کما اینکه در روند مذاکرات هم شاهد بودیم که چون نمی‌خواستند مذاکرات به نام دولت تمام شود، مذاکرات متوقف شد که خسارتی جدی بود و این خسارت به نام اصلاح‌طلبان رقم خورد، در حالی که اصلاح به اصلاح‌طلبان بر نمی‌گردد. فکر می‌کنم مردم بیش از آنکه به اصلاح‌طلبان اعتراض داشته باشند به روندها و رویکردها در اداره کشور معترض هستند و شرایط موجود را چندان مطلوب نمی‌بینند و چون امیدی به آینده ندارند نگاه مثبتی نیز به نهادها و جریان‌های سیاسی ندارند. البته ناگفته نماند نهادهایی هم که باید مردم را تشویق می‌کردند و امید می‌دادند گاها ناامیدی پمپاژ کردند تا صحنه طوری شود که آنها بتوانند آنچه مدنظرشان است را استخراج کنند. آنچه که به عنوان یک خسارت و تهدید متوجه کشور است عدم پشتیبانی و حضور حداکثری مردم در صحنه است. در این انتخابات ما شاهد چندین میلیون رای باطله و سفید بودیم که خود نوعی تهدید است و انتخابات را حداکثری برگزار نکردیم که در درازمدت می‌تواند خطرناک باشد. نمی‌توانیم مردم را نادیده بگیریم و از آنها به سادگی بگذریم. امیدواریم حال که آقایان پیروز شدند و با این میزان رای روی کار آمدند، بتوانند خلأها را پر کنند و زمینه‌هایی را فراهم کنند که این قهری که مردم داشتند را به آشتی تبدیل کنند و از همه پتانسیل‌های موجود برای ترمیم این شکافی که بین دولت و ملت ایجاد شده، استفاده کنند.
با توجه به مشکلات موجود در جامعه، دولت جدید چگونه می‌تواند با عملکردهای مثبت خود موجبات حل مشکلات جامعه و ترمیم اعتماد عمومی را فراهم آورد؟
دولت جدید با توجه به مشکلات پیش رو اگر نتواند در زمینه‌های سرمایه گذاری، ایجاد منابع و تعامل با دنیا قدم‌های مثبتی بردارد و گشایشی فراهم کند، قطعا مشکلات کشور افزایش پیدا خواهد کرد. اگر دولت نتواند توفیقی پیدا کند، شکاف ملت و دولت عمیق‌تر شده و این روند افزایش پیدا خواهد کرد. لذا عقلا باید تلاش کنند تا این اعتماد از دست رفته، بازسازی شود و در این میان نهادهایی هستند که می‌توانند ساز وکاری برای آن فراهم کنند. البته نه اینکه بخواهیم به اسم صیانت از فضای مجازی این فضا را امنیتی کنیم. من دیدم بیش از 50 شرکت که برای امرار معاش و کسب و کار خود درگیر فضای مجازی هستند به عنوان یک تهدید نگرانی‌های خود را اعلام کردند که واقعا با این وضعیت اشتغال و وضعیت معیشتی که در جامعه شاهد آن هستیم طرح مجلس نوعی تهدید بود و شرایط را برای مردم سخت‌تر می‌کرد. من فکر می‌کنم که باید سازوکارهایی فراهم شود که گشایش‌هایی خصوصا در بحث‌های اجتماعی سیاست داخلی، اقتصادی، تعامل با دنیا و سرمایه گذاری خارجی فراهم شود. البته اینها وظایف حکومت است و ارتباطی به اصلاح‌طلبان پیدا نمی‌کند.
به هر صورت اصلاح‌طلبان نیز بخشی از جامعه و جریان سیاسی درون حاکمیت هستند و نارضایتــی مردم از رونــدها و عملکردها به آنها نیز سرایت می‌کند مثل عدم مشارکت مردم در انتخابات شوراها به‌رغم دعوت اصلاح‌طلبان؛ این مساله را چگونه می‌بینید؟
اصلاح‌طلبان بخشی از جامعه هستند نه بخشی از حاکمیت و در انتخابات نیز کاندیداهای اصلی آنها به نوعی کنار زده شدند. اینکه امروز بگوییم اصلاح‌طلبان بخشی از حاکمیت هستند آدرس دقیقی نیست و انتظاراتی را در جامعه ایجاد می‌کند که بعد مردم با خود فکر می‌کنند باید اصلاح‌طلبان قدم‌هایی را بردارند. اصلاح‌طلبان برای برطرف کردن فاصله و مشکلاتی که در 8 ساله دولت احمدی‌نژاد ایجاد شده بود برای تغییر ریلی که ضرورت ایجاب می‌کرد در سال 92 آمدند و از آقای روحانی حمایت کردند. امروز نیز کلی از هزینه‌هایی که متحمل شده و می‌شوند بابت حمایت از آقای روحانی است. ضمن اینکه در دولت آقای‌روحانی نیز اقدامات مثبت جدی اتفاق افتاد. اما عدم مشارکت مردم در انتخابات نه به دلیل رویگردانی از اصلاح‌طلبان که به جهت نارضایتی از عملکردها بود. وقتی مردم در انتخابات ریاست جمهوری به این میزان شرکت می‌کنند چه انتظاری است که در شوراها مصمم‌تر عمل کنند.