ناکارآمدی دولت‌ها در تامین مسکن
موضوع نگران کننده، افزایش افسارگسیخته هزینه‌های حوزه مسکن است؛ چه ساخت، چه رهن و چه اجاره و تغییراتی که مالکان معمولا در خصوص اجاره یا رهن می‌دهند و الان بیشتر علاقه‌مند هستند هم مبالغ بالا به عنوان ودیعه بگیرند و هم مبالغ بالا را برای اجاره به صورت ماهانه اعلام می‌کنند و گویا هیچ قاعده‌ای هم ندارد.
به گزارش آرمان ملی آنلاین سیدحسن موسوی چلک، رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران نوشت: شاید گفته شود ضوابطی اعلام شده ولی تجربه می‌گوید هیچ تابع قاعده بخشنامه تعیین کف و سقف درصدی که اعلام می‌کنند، نیستند. این موضوع مرا بیشتر از این باب نگران می‌کند که وقتی اینگونه فشار آورده می‌شود یا فشار بر افرادی که توان مالی مناسبی ندارند وارد می‌شود، یک جایی سر باز می‌زند که یا در تنش‌های درون خانواده‌ها یا خشونت‌هایی که به شکل‌های مختلف ممکن است توسط این افراد اعمال شود.
یک جاهایی هم شرمندگی‌هایی که برای سرپرستان خانواده‌ها ایجاد می‌شود ممکن است زمینه‌ای برای آزار رساندن به آنها را توسط خودشان فراهم کند. حتی این فشارها می‌تواند روی سلامت جسم و روانشان تاثیرگذار باشد. این افزایش‌ها چون به تناسب افزایش درآمدها نیست و چون درآمدها هم متناسب با افزایش تورم نیستند به مراتب این فشار را مضاعف می‌کند. خروج از شهر، پناه بردن به اقمار شهرها، جاهایی که کیفیت خدمات عمومی‌شان کمتر است، طولانی ترشدن مسیر بین محل زندگی و محل کار و طبیعتا افزایش هزینه‌هایی که این ترددها به دنبال دارد و نارضایتی که در درون خانواده‌ها ممکن است اتفاق بیفتد و خستگی مفرطی که به خاطر طولانی‌تر شدن مسیر بین خانه و محل کار اتفاق می‌افتد، خیلی نگران کننده است و حداقل این را می‌توانیم بگوییم سیاست‌هایی که در حوزه مسکن داشتیم در طول دهه‌های اخیر- مربوط به این دوره هم نیست- نتوانسته دغدغه مردم نسبت به تامین یکی از نیازهای اساسی‌شان مثل مسکن را برطرف کند و این ناکارآمدی دولت‌ها در حوزه مسکن فشار را فقط بر مردم اضافه کرده است.
در قانون اساسی درخصوص داشتن مسکن که از وظایف حاکمیت و به طور خاص‌تر دولت محسوب می‌شود، تصریح شده و به عنوان یک فردی که در حوزه اجتماعی دارم کار می‌کنم، تبعات این ناترازی در درآمدها و افزایش هزینه‌ها از جمله افزایش مسکن فاصه دولت و ملت را افزایش می‌دهد. و اگر مراقبت نکنند می‌تواند تبعات دیگری هم به دنبال داشته باشد؛ شاید زندگی در پارک‌ها، خیابان‌ها با اعضای خانواده، چادرنشینی در فضاهای بی‌دفاع شهری. قبلا از حاشیه نشینی می‌گفتیم ولی الان این نگرانی را هم داریم.
ارسال نظر