تحقق پویش نه به تصادف با فرهنگسازی در مدارس و ارتقای کیفیت جادهها و خودروها
این روزها صحبت از پویش نه به تصادف در رسانهها و فضای مجازی فراوان است اما توصیه به مردم برای رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی، تنها چاره کار نیست.

به گزارش آرمان ملی آنلاین، چند روز قبل وزارت بهداشت، راهاندازی پویش نه به تصادف را به ریاستجمهوری پیشنهاد داد که مورد استقبال قرار گرفت و دکتر مسعود پزشکیان، رئیس جمهور، ضمن پیوستن به آن، از مردم خواست به این پویش ملحق شوند و مقررات راهنمایی و رانندگی را رعایت کنند تا شاهد کاهش حوادث رانندگی در کشور باشیم.
بهرحال این پویش از اول اسفند در کشور آغاز شد و خیلی از مدیران، افراد شاخص، ورزشکاران و اهالی فرهنگ و هنر از طریق فضای مجازی و رسانهها، مردم را دعوت به پیوستن به آن و رعایت قوانین و مقررات کردند تا در تعطیلات نوروزی و سفرها، تصادفات کمتر شده و خانوادههای بیشتری عزادار نشوند.
طبق اعلام وزارت بهداشت، در قالب پویش نه به تصادف، یک برنامه سه ساله برای کاهش تصادفات تدوین شده است که در گام اول و ایام نوروز امسال بر موضوع کاهش تصادفات جادهای تمرکز شده است.
براساس آمار دریافتی از وزارت بهداشت، ۵۲ درصد از عوامل موثر بر تصادفات مربوط به خطای انسانی و حدود ۴۸ درصد آن مرتبط با عوامل جادهای و خودروهای ناایمن است، بنابراین با توجه به بالا بودن نقش خطای انسانی، طرح پویش "نه به تصادف" بسیار بجاست.
اما سوال اینجاست که آیا در مدت سه سال زمان اجرای پویش، میتوان فرهنگ درست رانندگی کردن را به مردم آموزش داد و تصادفات را به حداقل رساند؟ به فرض تحقق این مهم، آیا در همین بازه زمانی، نقش ۴۸ درصدی عوامل جادهای و خودروهای ناایمن در حوادث رانندگی هم به حداقل یا صفر خواهد رسید؟ قطعا این ایدهآل، دور از ذهن است اما چاره چیست؟
همه به این موضوع واقفیم که فرهنگسازی در هر زمینه ای نیاز به آموزش در سنین پایه دارد؛ در بحث رانندگی صحیح و کمخطر نیز از همان دوران پیش دبستانی و دبستان باید فرهنگ رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی را به کودکان آموزش داد که در صورت نهادینه شدن آن، دیگر نیازی به راهاندازی پویش در سالهای آینده نخواهیم داشت، چرا که ذهن کودک، آماده هر نوع یادگیری است و تا پایان عمر ماندگار خواهد بود.
در کنار این موضوع، برگزاری دوره های آموزشی فرهنگ رانندگی، سختگیری در ارائه گواهینامه رانندگی، تنبیه و جریمه سنگین رانندگان متخلف، می تواند در کاهش تصادفات و ایمنی افراد اثر گذار باشد.
و اما میماند ۲ موضوع مهم که یکی از آنها، بحث کیفیت خودروهاست؛ تا زمانی که به کیفیت ساخت خودرو توجه نشود، نمیتوان به هدف پویش "نه به تصادف" دست پیدا کرد، بنابراین ابتدا باید خودرو با کیفیت تحویل مصرف کننده داده شود، بعد از مردم انتظار داشت قوانین را رعایت کنند.
بر همین اساس ضرورت دارد تولید خودرو مناسب به بخش خصوصی واگذار شود، البته این واگذاری هم باید همراه با نظارت دقیق و سختگیرانه باشد تا مردم گرفتار مشکلات جدید نشوند.
اما بحث دیگر، استاندارد نبودن جادههاست، موضوعی که در کردستان به وضوح شاهد آن هستیم؛ ۷۰ درصد جادههای استان، دو خطه و کم عرض بوده و همین وضعیت باعث بالا بودن آمار حوادث رانندگی شده است.
قطعا اگر کریدور شمال غرب- جنوب غرب در محدوده کردستان، سریعتر زیر بار ترافیک برود، خیلی از حوادث رانندگی دیگر اتفاق نخواهد افتاد، پس مسئولان باید جدیتر پیگیر جذب اعتبار برای اتمام این پروژه مهم و حیاتی باشند.
البته باید به این واقعیت نیز اشاره کرد که صرف ایجاد کریدور و آزاد راه، چاره کار نیست، چراکه متاسفانه استاندارد یا عریض شدن جادهها هم زمینه تردد رانندگان با سرعت بالا و غیرمجاز و متعاقب آن، حوادث رانندگی از جمله واژگونی را فراهم میکند و اینجاست که نقش فرهنگسازی و آموزش رانندگی صحیح در مدارس و سنین پایه، باز هم پررنگ میشود.
بد نیست به این هم اشاره کنیم که طبق اعلام پزشکی قانونی کردستان، از ابتدای امسال تا پایان بهمن، ۴۳۰ نفر بر اثر حوادث رانندگی در استان جان خود را از دست دادند که ۳۳۵ نفر آنان مربوط به تصادفات برون شهری است.
ارسال نظر