چالش‌های فرزند خواندگی

به گزارش آرمان ملی آنلاین نبی‌اله عشقی ثانی فعال اجتماعی نوشت: حکم سرپرستی توسط قضات دادگستری صادر می‌شود، طبق قانون مصوب سال ۱۳۹۲مجلس کودکانی که پدر، مادر و جد پدریشان شناخته نشده باشد و کمتر از شانزده سال سن داشته باشند قابل سپردن به فرزندخواندگی هستند اما اکثریت مطلق زن و شوهرهای متقاضی علاقه‌مند هستند کودکان زیر دو، سه سال را به سرپرستی بپذیرند تا مطابق سلیقه و خواسته‌هایشان او را پر‌ورش دهند و تربیت کنند در حالی که تعداد این قبیل کودکان خیلی کم است.

موضوع مهم دیگر آن‌که به توصیه سازمان بهزیستی و روانشناسان، خانواده‌های فرزندپذیر مکلفند تا موضوع فرزندخوانده بودن کودک به‌تدریج و با رعایت نکاتی به فرزند گفته شود اما در خیلی از موارد این اطلاع‌رسانی به موقع انجام نمی‌شود که می‌تواند موجب بروز مشکلاتی برای آینده کودک شود. سازمان بهزیستی اعلام کرده هرسال حدود۲۳۰۰کودک را به فرزندخواندگی می‌سپارد در شرایطی که۳۵۰۰۰متقاضی در صف طولانی نوبت هستند. این تفاوت بسیار فاحش چالش‌هایی را به‌وجود می‌آورد که گاهی همراه با انجام اقدامات غیرقانونی و بعضا خرید و فروش کودک بوده است.

بعداز سپردن کودک به خانواده فرزندپذیر، والدین برای او نام مورد نظرشان را انتخاب می‌کنند و برای فرزندخوانده با نام خانوادگی پدر خانواده شناسنامه صادر می‌شود اما از آنجا که فرزندخوانده از والدین جدید خود ارث نمی‌برد، زوج‌های فرزندپذیر مکلفند برای تامین هزینه‌های زندگی کودک و تامین آینده او بخشی از اموال و دارایی‌شان را به نام فرزندخوانده کنند. سازمان بهزیستی می‌گوید حدود 26 هزار کودک فاقد سرپرست موثر را تحت حمایت دارد، از این تعداد کودک حدود ده هزار نفر آن در خانه‌های کودکان و نوجوانان به صورت شبانه‌روزی زندگی می‌کنند و بقیه آنها در خانواده‌های بستگان و نزدیکان و داوطلب دوستدار کودکان بسر می‌برند و در صورت نیاز از برخی حمایت‌های جانبی بهزیستی بهره‌مند می‌شوند.

با وجود این آمار بسیار بالا این قبیل کودکان قانونا قابل واگذاری به خانواده‌های متقاضی فرزندخواندگی نیستند چون صاحب نوعی خانواده‌اند و والدینشان شناخته شده‌اند اگرچه ممکن است به‌دلیل طلاق و جدایی و ناتوانی در سرپرستی فرزندان، زندانی بودن والدین یا ارتکاب به بزهکاری یا انجام اعمال خلاف قانون صلاحیت والدینی آنان سلب شده باشد. نگهداری و مراقبت از کودکان فاقد سرپرست موثر با وجود کارشناسان و روانشناسان و مشارکت موسسه‌های خیریه و هزینه‌های بسیار زیادی که برای کشور دارد هیچگاه هم نمی‌تواند همه نیاز‌های روحی، روانی، تربیتی و به‌خصوص عاطفی این قبیل کودکان را تامین کند. لذا ضروری است دلسوزان و اندیشمندان این حوزه برای حصول به راهکارهای قابل قبول و دوستدار کودک مداخله و کمک‌های فکری وهمه‌جانبه نگر ارائه دهند.