نبیل باهویی سکوتش را شکست؛ خودم از پرسپولیس رفتم!
نبیل باهویی صحبتهای جالبی از زمان حضور کوتاهمدتش در پرسپولیس برای گفتن دارد.
به گزارش آرمان ملی آنلاین، نبیل باهویی هم به لیست بازیکنانی اضافه شد که به پرسپولیس آمدند و نتوانستند کارایی لازم را داشته باشند و بدون سودی برای این تیم باشگاه را ترک کردند.
البته باهویی خودش اعتقاد دارد که اگر زمان بیشتری به او داده میشد میتوانست خودش را از این لیست خارج کند! ادعایی که البته با توجه به عملکرد او در همین چند بازی خیلی واقعی به نظر نمیرسد.
باهویی دوست نداشت که بعد از جدایی از پرسپولیس برای تیم دیگری در ایران بازی کند. البته که مشخص نیست او دیگر تیمهای لیگ برتری پیشنهاد داشته یا نه.
صحبتهای او را بخوانید: " من فقط برای پرسپولیس به ایران آمدم و نمیخواستم در تیمهای دیگر بازی کنم. عاشق پرسپولیس هستم و نمیخواستم در تیم دیگری بازی کنم. در قراردادم تبصرهای بود که میتوانستم بمانم یا بروم و تصمیم خودم بود که بروم. به خاطر شرایطی که داشتیم و مربی زیاد به من بازی نمیداد و تصمیم گرفتم باشگاه را ترک کنم. در حال حاضر هم پنجرههای نقل وانتقالاتی بسته شده و من فقط تمرین میکنم. شاید اتفاق بیفتد و دوباره به ایران برگردم. دوست دارم بیام و ایران بازی کنم و مردم با من خوب و مهربان بودند.»
یحیی گلمحمدی، نبیل را نخواست اما به نظر میرسد که اوسمار هم در این زمینه با او همنظر بوده است. باهویی میگوید:«بعد از حضور اوسمار در راس کادر فنی صحبت کردیم با هم. یک مکالمه معمولی و گپ و گفت داشتیم و حرف خاصی نزدیم. اگر میخواستند من بمانم میتوانستند من را نگه دارند.»
باهویی اعتقاد دارد که دلیل عدم درخشش در ایران نداشتن زمان کافی بوده است:«نتوانستم خیلی خودم و عملکردم را نشان بدهم. به دلیل این که فرصت کافی نداشتم. من زمانی که آمدم نیاز به زمان داشتم که خودم را نشان بدهم. فکر کنم من فقط در ۵ بازی از اول بازی کردم و این زمان کافی برای من نبود. وقتی که به گذشته برمیگردم میبینم که باید زمان بیشتری داشتم.»
بهترین بازیکن پرسپولیس از نظر باهویی چه کسی بوده است؟ پاسخ او را بخوانید:«با مهدی ترابی در زمین رابطه بهتری داشتم. او انگلیسی بیشتر صحبت میکرد و ما ارتباط بیشتری داشتیم. وقتی من به ایران آمدم مصدوم شده بود. گولسیانی هم بود. با این حال همه بازیکنان خوب و عالی و با کیفیت بودند اما اگر یک نفر را بخواهم بگویم باید مهدی ترابی را بگویم. »
ارسال نظر