آمار عجیب از ضرب و شتم پرستاران در ایران
آمار رسمی از میزان ضرب و شتم پرستاران در بخش‌های اورژانس بیمارستانی اعلام نمی‌شود اما محمد میرزابیگی، رئیس سازمان نظام پرستاری معتقد است که حتی یک مورد برخورد فیزیکی و کلامی با پرستاران هم زیاد است
شنبه‌شب گذشته بود که تصاویر حمله به پرستار بخش اورژانس بیمارستان شهید جلیل یاسوج منتشر شد.این تصاویر نشان می‌داد که او هنگام ارائه خدمات در شیفت شب، مورد حمله همراهان بیمار قرار گرفته و با ضربات چاقو به‌شدت مجروح شده است؛ اتفاقی که مشابه آن چندی پیش در بیمارستان شهدای تجریش رخ داده بود و حتی در تهران، لرستان، اراک و سایر شهرهای دیگر هم مواردی از این دست کم و بیش گزارش می‌شود. پرستارانی که هنوز خستگی شیفت‌های ملال‌آور پیک‌های پیاپی کرونا در کنار داغ از دست دادن عزیزان و همکاران از یادشان نرفته، حالا به‌دلیل مشکلاتی ازجمله کمبود نیروهای حراست فیزیکی، کمبود نیروی انسانی و کمبود امکانات، گرفتار همراهان عصبانی و ناراحت بیمارانی می‌شوند که جان و سلامت‌شان را تهدید می‌کنند.
البته آمار دقیقی از میزان خشونت همراهان بیمارعلیه پرستاران وجود ندارد و تنها بخشی از این موارد رسانه‌ای می‌شود اما به‌گفته محمد شریفی‌مقدم، دبیرکل خانه پرستار در آخرین مطالعات انجام شده در این‌باره (دهه 80) بیش از 85درصد پرستاران کشور طی 6ماه کاری، مدام در معرض خشونت‌های کلامی و فیزیکی قرار داشته اند و با وجود اینکه مطالعات جدیدی در این‌باره نشده، اما انتظار نمی‌رود که خشونت‌های کلامی و فیزیکی علیه پرستاران کاهش یافته باشد. جعفر میعادفر، رئیس سازمان اورژانس کشور هم می‌گوید: سالانه حداقل 40پرستار اورژانس با ضرب و شتم از سوی همراهان بیمار مواجه می‌شوند اما موارد ضرب و شتم بیش از آمارهاست.
2 خشونت علیه پرستاران
اتفاق اخیر درباره پرستار یاسوجی با واکنش شدید وزارت بهداشت مواجه شده و عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت با محکوم کردن اقدامات خشونت‌آمیز علیه کادر درمان، خواستار بازنگری در تامین امنیت پرستاران در اورژانس‌های مراکز درمانی شده است. او هم در توضیح بیشتر می‌گوید: «خشونت علیه پرستار در 2 بخش کلامی (فحاشی تا توهین قومیتی و جنسیتی) و غیرکلامی (از یک هل‌دادن ساده تا حمله با سلاح سرد) تعریف می‌شود که کادر سلامت ما اعم از پزشک و پرستار به‌ویژه در بخش‌های اورژانس در معرض انواع این خشونت‌ها قرار دارند.» عبادی تأکید می‌کند: «هم ما به‌عنوان متولیان نظام سلامت و هم مراجع ذیصلاح باید شرایط امنی را برای ارائه خدمات درمانی از سوی کادر درمان و حتی بیماران برای دریافت این خدمات فراهم کنیم.»
پرستاران، در دسترس‌ترین نیروها
آمار رسمی از میزان ضرب و شتم پرستاران در بخش‌های اورژانس بیمارستانی اعلام نمی‌شود اما محمد میرزابیگی، رئیس سازمان نظام پرستاری معتقد است که حتی یک مورد برخورد فیزیکی و کلامی با پرستاران هم زیاد است. او در توضیح بیشتر می‌گوید: «پرستاران بخش اورژانس در معرض انواع استرس‌های ناشی از مراجعات حاد، بیماران تصادفی، سوختگی یا مصدومیت‌ها قرار دارند. عمده افرادی که به اورژانس مراجعه می‌کنند، حال خوبی ندارند و با بحران تهدیدکننده زندگی روبه‌رو هستند؛ به همین دلیل انتظار دریافت بهترین و سریع‌ترین خدمات را دارند، اما یکی از مشکلات عمده در این بخش کمبود نیروی انسانی است و به همین دلیل پرستار با سرعتی که مدنظر بیمار است نمی‌تواند رسیدگی لازم را انجام دهد.
در این‌باره حتی دیده می‌شود که به‌صورت همزمان 4تا 5بیمار با وضعیت مشابه به اورژانس می‌رسند و هرکدام خودشان را مستحق دریافت خدمات آنی می‌دانند.» میرزابیگی تأکید می‌کند: «البته کادر درمان موجود در مراکز درمانی این احساس وظیفه را دارند و حداکثر تلاش خودشان را می‌کنند اما زیرساخت نیروی انسانی متناسب نیست و تأخیر و تعجیل در برخی موارد رخ می‌دهد اما در شرایطی که بیمار بدحال شود و اتفاق بدی هم متعاقب آن رخ دهد، نخستین و در دسترس‌ترین نیروهای مراکز درمانی، پرستاران اورژانس هستند که مورد خشونت‌های کلامی و فیزیکی قرار می‌گیرند.»
موارد ضرب و شتم بیش از آمارهاست
نه تنها در بخش اورژانس بیمارستانی که پرستاران در بخش‌های پیش‌بیمارستانی هم از آسیب‌های ضرب و شتم همراهان بیماران در امان نمانده‌اند. به‌گفته جعفر میعادفر، رئیس سازمان اورژانس کشور نیروهای اورژانس گاهی به سبب ترافیک سنگین معابر با تأخیر به بیمار می‌رسند و به همین دلیل با خشم همراهان بیمار مواجه می‌شوند و مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند. میعادفر با بیان اینکه آمار دقیقی از ضرب و شتم نیروهای اورژانس در دسترس نیست، می افزاید که سالانه حداقل بیش از ۴۰مورد از این موارد رخ می‌دهد.
او تأکید می‌کند: «ضرب و شتم نیروهای اورژانس بیشتر از مواردی است که از سوی رسانه‌ها گزارش می‌شود. البته ما موارد ضرب و شتم نیروهایمان را از طریق قوه قضاییه پیگیری کرده ایم و به‌شدت با مجرمان این حوادث، برخورد شده است. در مواردی پرداخت دیه برای آنها در نظر گرفته شده و در مواردی هم علاوه بر دیه به حبس محکوم شده‌اند.»
ارسال نظر