بازیابی سرمایه اجتماعی
دولت قدمهایی در مسیر بازیابی سرمایه اجتماعی از دست رفته برداشته ولی به هیچ وجه کافی نیست. در مورد بحث فیلترینگ و باز شدن فضای فرهنگی اجتماعی که وجود داشته دولت توانسته ۱۰ درصد از وعده خود را عملی کند و این نارضایتی همچنان ادامه دارد.
مخالفتهایی که همچنان با فعالیتهای هنری، فرهنگی و اجتماعی انجام میشود، عدم توجه به حقوق زنان، عدم توجه به مشکلات معیشتی مردم که البته بحث معیشتی زمانبر است ولی اینکه معلوم نیست چه طرحی پشت کارهای دولت است و مردم در جریان نیستند و روزبهروز زیر بار فشار اقتصادی ضعیفتر میشوند همه مشکلاتی است که باعث میشود پشتوانه اجتماعی و تابآوری اجتماعی مردم تا یک حدی باشد و از آن حد که میگذرد واقعا نمیشود اعتماد را جلب کرد و از مردم خواست حمایت کنند. در این زمینه اقداماتی شده ولی هنوز خیلی اندک است. از طرف دیگر اقدامات آقای پزشکیان در بحث بهکارگیری زنان در دولت اقدامات موثر و مثبتی بوده و جای تقدیر از وی دارد؛ اما بحثی که همیشه مطرح میکنیم و متاسفانه به آن توجه نمیشود این است که وقتی هر رئیسجمهوری با این شعار که باید مشارکت اجتماعی زنان را تقویت کنیم میآید میبینیم که مساله با گذاشتن یک وزیر یا دو معاون وزیر موضوع جمع میشود در حالی که بحث مطالبات اجتماعی زنان محدود به این نیست. حرفمان این است که ما اصلا موافق حتی تبعیض مثبت هم نیستیم و اصلا تبعیض باید برداشته شود. ما در بسیاری از وزارتخانهها مثل وزارت علوم، وزارت بهداشت، آموزش و پرورش مدیران بسیار موفقی از قشر زنان داریم که اینها میتوانند دوشادوش مردان حتی در بررسی صلاحیتها صلاحیتشان هم بسیار از آقایان بیشتر باشد ولی در مناصب مدیریتی آن وزارتخانهها به کار گرفته نمیشوند. الان آقای پزشکان اگر بررسی بفرمایند مثلا در وزارت علوم ببینند که چند رئیس دانشگاه خانم گذاشتند یا در وزارت آموزش و پرورش چند مدیر کل آموزش و پرورش استانها را از خانمها گذاشتند؟ در وزارت آموزش و پرورش تعداد کارمندان رسمی خانم از آقایان بیشتر است و یا در وزارت بهداشت آقای دکتر ظفرقندی بگویند که کدام رئیس دانشگاه علوم پزشکی را بجز یک مورد از جامعه پزشکی زنان انتخاب کردند. کدام رئیس بیمارستان از زنان بودند؟ متاسفانه یک سقف شیشهای در پایین داریم که زنان تا یک مرحلهای بالا میآیند و سپس ارتقا متوقف میشود. یعنی وقتی قرار است رئیس دانشگاه معرفی شود و ده نفر کاندیدا میشوند قطعاً اولویت با آقایان است. لذا باید این شکاف را از بین ببرند و اجازه بدهند زنان در موقعیتهای مختلف رشد کنند و بتوانند عرصه اجتماعی کشور را با مدیریتهای خود توانمندتر کنند. اکنون در وزارت صنایع به همین شکل افراد توانمندی داریم و در وزارت راه که خوشبختانه وزیر هم از بین زنان توانمند انتخاب شده و در وزارت نفت نیز همینطور و باید این زمینه را در قسمت زیر مجموعه وزارتخانهها هم تعمیم بدهند.
* فرزانه ترکان
عضو شورای مرکزی کارگزاران سازندگی
ارسال نظر