پازل تندروها در تقابل با دولت‌ها

چنانکه اگر نیک بنگریم خواهیم دید که از مسائل کلان و کلی در حوزه‌های مختلف تا جزئی‌ترین مسال نوع رفتارها تفاوت می‌کرده است. نمونه این امر را می‌توان در مواجه تندروها با دولت‌های اصلاحات و اعتدال و دولت‌های مهرورزی و مردم دید که اوضاع در دولت‌های سید محمد خاتمی‌ و حسن روحانی چگونه پیش رفته و در دولت محمود احمدی‌نژاد و سید ابراهیم رئیسی بر چه مبنایی جلو رفته است. قدر مسلم دولت خاتمی‌که از قضا به روایت تاریخ و آمار با رشد اقتصادی 8 درصد و رشد صنعتی 11 درصد بهترین دولت پس از انقلاب است با حملات و هجمه‌های فراوانی روبه‌رو بود. یکی از مسائل مواجهه مجلس پنجم با دولت بود که به واسطه برخی سویه‌گیری‌ها چند تن از وزرای دولت از جمله عبدا... نوری وزیر کشور، احمد خرم وزیر راه و ترابری، سیدعطا‌ا... مهاجرانی وزیر ارشاد، عبدالعلی‌زاده ، وزیر مسکن، احمد معتمدی وزیر ارتباطات و مسعود پزشکیان با استیضاح مواجه شدند که از این بین نوری و خرم از دولت کنار رفتند. از طرفی یکی از ضربات جبران‌ناپذیری که دولت اصلاحات متحمل آن شد طرح تثبیت قیمت‌ها بود که از سوی مجلس اصولگرای هفتم به دولت تحمیل شد و هنوز که هنوز است آثار زیانبار آن متوجه اقتتصاد کشور است. با این همه دولت اصلاحات با مدیران کاربلد و توانای خود توانست عملکرد مثبت و خوبی از خود برجای بگذارد. این رویه در دولت روحانی اما مقداری به‌روزتر شد و تندروها که تجربه دولت خاتمی ‌را داشتند در دولت روحانی شمشیر را از رو بستند و از همان مجلس نهم به مقابله با روحانی و مردانش پرداختند. چنانکه فرجی‌دانا، فانی، آخوندی از سوی مجلس به استیضاح کشیده شدند و فرجی دانا به دلایل سیاسی همچون انتصابات چهره‌های سیاسی اصلاح‌طلب در بدنه وزارت علوم از کار برکنار شد. اما این فقط مجلس نبود که دولت را به ویژه در ماجرای برجام مورد هجمه قرار می‌داد؛ بلکه رسانه‌های تندروها انواع اتهامات، افتراها و بد اخلاقی‌ها را علیه دولت روحانی و مردانش روا داشتند. جایی که خود حسن روحانی و محمدجواد ظریف را خائن، غربگرا و سازشکار خواندند. مواجهه صداوسیما نیز این بود که نه تنها به پوشش دستاوردهای دولت نپرداخت بلکه به دنبال سوژه‌هایی برای حمله و تخریب علیه دولت بود. دولت فعلی مسعود پزشکیان نیز از همین ابتدا آماج حملات و هجمه‌های تندروها و رسانه‌هایشان است و به نحوی درصدند تا عرصه را به دولت تنگ کنند تا پزشکیان و دولتش را زمینگیر کنند. استیضاح زودهنگام مجلس و حملات رسانه‌های تندرو حکایت از این دارد که قرار نیست بگذارند آب خوش از گلوی پزشکیان رد شود.

* دولت‌های موافق تندروها

شاید زمانی‌که محمود احمدی‌نژاد در سال 84 با شعار انقلابی‌گری، عدالت و مهرورزی روی کار آمد تندروها بهشت برین را برای خود تجسم کردند چرا که توانستند از کف خیابان به نهادهای دولتی و دانشگاه‌ها برسند و منویات خود را از مسیر دیگری پیاده کنند. اما رویه عملکردی دولت احمدی‌نژاد به نحوی بود که رشد اقتصادی مثبت 8 درصدی دولت خاتمی‌ با تنزل 14 درصدی به منفی 6 درصد رساند و اقتصاد کشور را 2 واحد کوچک کرد و از طرف دیگر نیز با کاغذ پاره خواندن قطعنامه‌ها 6 قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل را به ایران تحمیل کرد. اما نه تنها مورد حمایت جریان تندرو و اصولگرایان قرار گرفت بلکه صداو سیما نیز از کوچک‌ترین خللی به اقدامات و عملکردهای دولت وقت وارد نکرد. مواجهه این دولت با مجالس هفتم و هشتم نیز اینگونه بود که به رغم طرح استیضاح برخی وزرای دولت احمدی‌نژاد اساسا مجلس را به رسمیت نمی‌شناخت و رد می‌کرد، اما تندروها، رسانه‌هایشان و صداو سیما هیچ گاه علیه دولت و عملکردهایش که پایه‌گذار افزایش مشکلات اقتصادی کشور بود سخنی به زبان نراندند. از سوی دیگر در دولت رئیسی نیز رویه همین طور بود و اگر در دولت احمدی‌نژاد بعضا اندک انتقادی می‌شد در این دولت انتقادات به طور کل تعطیل شد و همه چیز سمت حمایت بی قید و شرط رفت. حتی هم اکنون نیز با وجود تغییر دولت و برجای ماندن زمینی سوخته از دولت قبل همچنان سر خود را بالا گرفته و از اسب زین شده سخن می‌گویند. این روند نشان می‌دهد صحبت از عدالت در مواجهه با دولت‌های مختلف سرابی بیش نبوده و رویکرد تندروها و صداوسیما صرفا باندی، جناحی و راستای منویات خودشان بوده که دولت‌های موافق را همراهی و دولت‌های مخالف را نقد و طرد کنند.

*اقدام غیراخلاقی

یک فعال سیاسی اصولگرا در خصوص نوع مواجهه تندروها با دولت‌های مختلف اظهار داشت: قبل از هر چیز باید این مساله را در نظر بگیریم که هر جناحی قدرت می‌گیرد جناح رقیب حق انتقاد و بازگویی اشتباهات را دارد. چون ما در زمانی هم که مثلا دولت آقای احمدی‌نژاد و آقای رئیسی روی کار بودند انتقادهای جریان مقابل انتقادهای قابل اعتنایی بود و رسانه‌های تقابل سکوت نکردند. محمد مهاجری به «آرمان ملی» گفت: نکته‌ای که الان وجود دارد این است که جناحی که امروز در مقابل پزشکیان است کاری را انجام می‌دهد که از یک جهت دیگر غیراخلاقی است. از این جهت که پزشکیان وقتی که با شعار وفاق آمده حتی سهم جریان اصولگرا داده شده است. هم در ترکیب کابینه، هم در استانداران و در مدیران کل و در معاونان وزرا بخش قابل اعتنایی از جریان اصولگرا دارای سمت‌هایی شدند. غیراخلاقی بودن اینجا است که جریان اصولگرا و حتی به نظرم جریان پایداری با وجود دریافت امتیازهایی بازهم در مواجهه با دولت بستانکار و طلبکار هستند. وی افزود: هیچوقت هیچ جریان سیاسی در ۱۵ سال گذشته به اندازه جبهه پایداری تخریب علیه رقبای خودش نداشته است. اینکه امروز انتقادهایی به جناح تندرو می‌شود از این ناحیه است که آنها با روش‌های سیاسی که با یک روش غیراخلاقی این اقدامات را انجام می‌دهند. ببینید در دولت آقای رئیسی هم از همان هفته اول معلوم بود که نقاط ضعف‌هایی دارد اما صحبت از استیضاح یا استعفای دولت نبود. اما امروز متاسفانه می‌بینیم که این جریان تندرو ضددولت در واقع فتیله اعتراضات و اختلاف‌افکنی‌ها را بالا کشیدند. این فعال اصولگرا در خصوص اینکه حملات علیه دولت برنامه‌ریزی شده است، تصریح کرد: یک جنگ روانی جدی است یعنی جریان جبهه پایداری به دلیل اینکه شکست غیرمنتظره‌ای از نظر خود خورد و فکر نمی‌کرد که در این انتخابات میزان مشارکت بالا باشد و به‌دلیل مشارکت بالا نتوانست خودش را وارد کاخ ریاست جمهوری کند. لذا از ابتدا یک حس انتقام‌جویی و یک حس عقده در جریان تندرو به وجود آمد که دنبال این است که آن حس را تخلیه کند اگر به این معنا بگوییم برنامه‌ریزی شده است، بله آنها به هر حال دنبال این هستند که هر قیمت ممکن دولت آقای پزشکیان را زمین بزنند.