پزشکیان، جلیلی و FATF
هنر دولتها در عصر کنونی پل زدن بین ملتهاست. FATF پیش نیاز این ارتباطات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی محسوب میشود تا هر کشوری بتواند در مشورت و ارتباط بینالمللی روند توسعه خود را ادامه دهد.
قبول دوباره بررسی FATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام که از سوی دولت در دستور کار قرار گرفته است باعث امیدواری است. البته ناگفته نماند که پیش از این رئیسجمهور در این زمینه با رهبری انقلاب مشورتهایی انجام دادند تا در نهایت این اجازه به دکتر پزشکیان داده شد تا برای بهبود وضعیت اقتصادی و بینالمللی بار دیگر این مهم را بهجریان بیندازند. اطمینان داشته باشید که وقتی دولت موضوع تصویب FATF را در دستور کار قرار داده است، بهنتیجه خواهند رساند. دولت چهاردهم میکوشد با تمام حاشیهها و ناترازیها که از دولتهای گذشته به ارث برده است، چرخ محرک ایران که همانا سیاستخارجه است را به حرکت در بیاورد. این میتواند شروعی برای رفع تحریمها باشد. حضور در لیست سیاه بینالمللی عرصه را برای توسعه ایران تنگ کرده است ولی در نهایت تعجب همچنان میبینیم که دارودسته جلیلیها تلاش دارند این وضعیت ادامه داشته باشد. پیش از این هم در دولت روحانی تلاش داشتند تا لوایح مورد نظر تصویب شود ولی همین تندروها اجازه ندادند. حالا اما آنچه مهم است همکاری نزدیک دولت و رهبری انقلاب و سایر نهادها است. باتوجه به وقایع خاورمیانه، غزه، حضور ترامپ در واشنگتندیسی و... آینده را باید پرچالش پیشبینی کنیم. توجه داشته باشید که در داخل هر روز وضعیت معیشتی شهروندان بحرانیتر میشود و این نشان میدهد که دولت با همکاری سایر نهادها در جهت رفع تحریمها و باز شدن فضای بینالمللی باید بکوشند. اگر تندروها مخالف FATF نبودند ما هرگز در این وضعیت حضور نداشتیم. همه امورات و مسائل و حاشیههای داخلی و خارجی ضرورت خروج ایران از لیست سیاه را نشان میدهد. مجمع تشخیص که دل حل مشکلات دارد باید با نگاه تخصصی این چالش را بررسی کند تا موانع برداشته بشود. اگر جلیلی رئیسجمهور میشد کشور باتوجه به جریان خالصگرایی که از او حمایت میکرد وارد بحرانهای غیرقابل برگشتی میشدیم. اگر جلیلی وارد پاستور میشد نهتنها خبری از FATF نبود بلکه احتمالا اکنون درگیری بین ایران و رژیم صهیونیستی به اوج خود رسیده بود. آنانی که پیش از انتخابات میخواستند بدانند که فرق بین پزشکیان و جلیلی در چیست اکنون بدانند که تفاوت چه چیزی میتواند باشد؛ درگیری یا آرامش. تندروها همواره شیپور جنگ میزنند ولی حال از پاستور دود صلح بلند شده است. تندروهای خالصساز نهتنها خواستار بنبست در سیاست خارجه هستند و میخواهند دور ایران را دیوار بکشند بلکه در داخل کشور هم دل در جداسازی و دوقطبی دارند. شاید وضعیت گرانیها و مشکلات معیشتی زندگی و سفره مردم را کوچکتر کرده ولی در این موقعیت از تاریخ باید از همیشه بیشتر حامی دولت باشیم تا با کنار زدن موانع تحریمها را از مقابل ملت بردارد.
* کمال الدین پیرموذن
تحلیلگر سیاسی
ارسال نظر