مام وطن، همه وجودم ایران

.گاهی اشک شوق ریخته‌ایم، دست زده‌ایم، حتی گاهی اوقات از جای خودمان بلند شده‌ایم و خوشحالی خودمان را ابراز کرده‌ایم و به میادین و خیابان‌های شهر آمده‌ایم، گروهی خوشحالی کردیم و... برای کسانی که موفقیت‌هایی کسب کرده بودند، برنامه‌های سپاسگزاری برگزار کرده‌ایم و البته همیشه هم نیاز به حمایت دولت‌ها نبود. اگر حریم مرزهای کشور مورد تجاوز دیگران قرار گرفته بود و در بازپس گیری سرزمین‌مان پیروزی‌هایی کسب کردیم هم این گونه واکنش نشان دادیم. روز آزادسازی خرمشهر یکی از این روزها بود. همه اینها نشان دهنده این است که سربلندی ایران عزیز را دوست داریم؛ چون وطن‌مان را دوست داریم. در برخی منابع این گونه نوشته شده است که «وطن از جمله عناوینی است که نزد همه انسان‌ها مورد توجه بوده و از احترام و قداست خاصی برخوردار است که در آموزه‌های دینی به محبت و مهرورزی نسبت به آن سفارش فراوان شده است. عشق به وطن یک میل طبیعی است که خداوند بین همه مخلوقاتش قرار داده است. وطن دوستی در میان همه ملیت‌ها و بین همه فرهنگ‌ها به خودی خود یک «ارزش» قلمداد می‌شود. بر این مشخصه حتی درقرآن کریم هم صحه گذاشته شده است. آنجا که وقتی پیامبر اکرم(ص) عزم هجرت از زادگاه خویش، مکه مکرمه کردند و دلگیر ومنقلب بودند، خداوند با این آیه شریفه ایشان را دلداری داد که: «ای رسول ما، یقین دان که آن خدایی که (احکام) قرآن را بر تو فرض گردانید (و ابلاغ آن را وظیفه تو قرار داد) البته تو را به جایگاه خود (مکه یا بهشت ابد) باز خواهد گرداند. (تو با مردم) بگو که خدای من به حال آنکه محقق در هدایت و آنکه در ضلالت آشکار است (از هر کس) داناتر است.» (قصص85). همچنین در حرمت و عزت «وطن» در کلام‌ا... مجید آمده است: «خداوند شما را از نیکى کردن و رعایت عدالت نسبت به کسانى که در امر دین با شما پیکار نکردند و از خانه و دیارتان بیرون نراندند، نهى نمى‌کند، چرا که پروردگار عدالت پیشگان را دوست دارد. (او) تنها شما را از دوستى کسانى نهى می‌کند که در امر دین، با شما پیکار کردند و شما را ازخانه‌هایتان بیرون راندند، یا به بیرون راندن شما کمک کردند، (نهی‌تان مى‌کند) از اینکه با آنها دوستى کنید و هر کس آنها را دوست دارد، ظالم و ستمگر است.» (آیات 8 و 9 سوره مبارکه ممتحنه).» این روزها همه ما باید برای آبادنی وطن‌مان تلاش کنیم تا مردم این سرزمین شادمانه‌تر زندگی کنند. فرقی نمی‌کند در چه جایگاه و یا شغلی و در کجای ایران زمین کار و زندگی می‌کنیم مهم این است که برای شاد کردن دل مردم و رضایت بیشتر مردم از هیچ چیز فروگذار نکنیم. اگر وزیر هستیم، نماینده هستیم، معلم و استاد دانشگاه هستیم، خواربار فروش هستیم و یا راننده و پاکبان و... همه ما در ایجاد بستری برای به زیستن اجتماعی مردم سرزمین‌مان سهم و نقش داریم و بیاییم در انجام آن کوتاهی نکنیم. حتی اگر آزردگی خاطر داریم، دلزده از نامرادی‌ها و ناملایمات هستیم ولی فراموش نکنیم که ایران با تلاش همه ما ایرانیان ساخته خواهد شد.

*سیدحسن موسوی چلک

مددکار اجتماعی