سفر رئیسجمهور به نیویورک
هنوز زود است که در مورد دستاوردهای سفر آقای پزشکیان به نیویورک با صراحت صحبت کرد بلکه بیش از اینکه بخواهیم درباره دستاوردهای سفر پیش بینی کنیم باید گمانههای خودمان را به آنچه که آقای پزشکیان به عنوان نماینده ایران قرار است برای جامعه جهانی و به ویژه طرفهای مورد مناقشه خودشان در عرصه دیپلماسی مطرح کنند در نظر بگیریم.
این در حالی است که آقای پزشکیان در هنگامهای عازم نیویورک است که منطقه مثل دیگ جوشان است و هر لحظه ممکن است به دلیل اقدامهای رژیم اسرائیل به نقطه جوش و سرریز شدن برسد و بار دیگر جنگ منطقه را فرا بگیرد. مضاف بر این شرایط روابط تهران با غرب به ویژه تروئیکای اروپایی به عنوان اصلیترین طرفها در اتحادیه اروپا و در عین حال گفتوگوهای برجامی و نیز دولت آمریکا اختلافاتشان با تهران نه تنها بر سر مسائل هستهای بلکه بر سر دیگر مسائلی که به شکل سنتی میان تهران و غرب وجود داشته بالاگرفته و شاید بشود به جرات گفت که بیش از آنچه در حال حاضر مقوله هستهای یا گفتوگوهای برجامی مورد توجه و اولویت طرفهای بیرونی باشد دو مساله در دستور کار قرار خواهد گرفت و قاعدتا آقای پزشکیان باید در این دو مساله نظرات روشنی را بیان کند تا زمینههای گفتوگو میان ایران و غرب از جمله ایران و اروپا و به تبع آن ایران و آمریکا البته اگر قرار است گفتوگویی صورت گیرد فراهم شود. یکی مساله اوکراین است که تابعی از رویکرد شرقی در روابط خارجی ایران و جامعه جهانی و دیگری مساله جنگ در غزه و تنشهای رو به تزاید لبنان و اختلافاتی که به هر حال ایران را به عنوان یکی از طرفهای صاحب نفوذ در این عرصه به حساب میآورند. بنابر این اگر قرار است که آقای پزشکیان در نیویورک وارد گفتوگو باطرفهای دیپلماتیک اعم از همتایان خود یا وزرای خارجه یا نمایندگان کشورها شود قاعدتا باید برنامهای تازه در این باره و حرفی نو در این خصوص داشته باشد. و الا آنچه که روسای جمهور قبلی نیز مطرح میکردند عموما آمیخته با یکسری بحثهای ایدئولوژیک و در عین حال شعارهای دیپلماتیک که به نظر پاسخی نخواهد گرفت. انتظار میرود که آقای پزشکیان با توجه به گشایشهایی که برای دولت چهاردهم و ایجاد تعامل پیش برنده با جامعه جهانی از جمله اروپا و آمریکا به وجود آمده حرفهای تازه و قابل فهم برای گفتن به جامعه جهانی داشته باشد. در این صورت میشود گفت که آقای پزشکیان با چمدانی پر به نیویورک عازم میشود. اما بخش دیگر این مساله مطالباتی است که غرب اعم از آمریکا و اروپا و به طور مشخص طرفهای اصلی اختلافات تهران با غرب که طرف گفتوگو با ایران هستند مطالباتی را دارند که نه صرفا بر اساس گفتوگوهای برجامی و هستهای است بلکه اختلافات 4گانهای است که در گذشته داشتند. لذا تصور میشود که آنها در حال حاضر بیشتر به فوریتهایی که در حال حاضر منطقه و جامعه جهانی میخواهد به آنها توجه و مدیریت شود یعنی جنگ غزه و تنشهای رو به تزاید در لبنان و جنگ اوکراین توجه میکنند. نکته مهمتر اینکه اسرائیلیها تلاش میکنند فضا را به سمت بالا بردن تنشها و ایجاد شرایط جنگی در منطقه پیش ببرند.
*جلال خوش چهره
تحلیلگر مسائل بینالملل
ارسال نظر