فردای انتخابات

اگرچه حضور پنجاه درصد مردم در پای صندوق رای در برخی از کشورها می‌تواند راضی کننده باشد ولی بلافاصله باید متولیان به این بیندیشند که با وجود حضور کاندیداهایی از دوجناح اصلی سیاسی کشور، تبلیغات کافی و انجام تمهیدات لازم چرا نصف افراد واجد شرایط در انتخاباتی که می‌خواهد بالاترین مقام اجرایی کشور را برگزیند، شرکت نمی‌کنند؟ آیا انتظارات و خواسته‌های مردم مورد عنایت مسئولان قرار نگرفته یا به حد کفایت بدان عمل نشده است. این عدم رضایت در کدامیک از حوزه‌های امنیت، سلامت، بهداشت و درمان، توسعه اقتصادی و اجتماعی، مسکن، ایجاد شغل و کارآفرینی، ازدواج و تشکیل خانواده، آموزش و پرورش، تحصیل و دانشگاه، تفریح و سرگرمی، برنامه‌های رسانه‌ملی، مسافرت و جهانگردی، تعامل با دیگر کشورها مورد عنایت کافی قرار نگرفته است یا به ضرورت مشارکت مردم در فرایندهای تصمیم گیری توجه کافی نشده یا بلااثر بوده است در نتیجه موجب عدم رضایت 50 درصدی مردم شده است. آیا به خواسته‌های عمومی به چه میزان بها داده شده و چند درصد این خواسته‌ها تحقق یافته است؟ آیا در مواردی در مسائل شخصی و سبک زندگی خصوصی مردم مداخله غیرضروری شده است؟ واقعیت مهم دیگر آن است که با وجود کار و تلاش مردم درآمدهای کسب شده نیازهای روزمره و ضروری‌شان را تامین نمی‌کند، درصد بالایی از شاغلین برای تامین مایحتاج زندگی‌شان ناچارا به شغل‌های دوم و سوم بپردازند، تعدادی از بازنشستگان در دوران سالمندی به‌دنبال شغل دیگری هستند. همچنین مسائل مهمی مثل کاهش مستمر ارزش پول ملی، افزایش قیمت ارز، عدم وجود شغل مناسب رشته تحصیلی جوانان، باعث مهاجرت تعداد زیادی از تحصیلکردگان شده است. بالا رفتن سن ازدواج و فرزندآوری یکی از موضوعات اجتماعی بسیار مهم است که نیازمند یک بازبینی همه جانبه و نگاه به آنها از منظری دیگر و سیاستگذاری مجدد است. حال رئیس‌جمهوری تازه و فرهیخته انتخاب شده است و دولت جدید در شرف تاسیس است. تکلیف احزاب و گروه‌های سیاسی و همه کسانی که دل در گرو رشد و توسعه کشور و افزایش رضایتمندی آحاد جامعه دارند این است که به جای دامن زدن به فهرست مطالبات و خواسته‌های به جا مانده از گذشته و سنگین‌تر کردن انتظارات مردم به یاری دولت بیایند و برای توفیق دولت، خدمتگزاران و مسئولان و در نتیجه افزایش رفاه و رضایتمندی عمومی صمیمانه کمک و مشارکت کنند تا کشوری داشته باشیم شایسته مردم عزیز و فهیم ایران عزیزمان که بتواند سرمشق دیگر کشورها باشد.

*نبی‌اله عشقی‌ثانی

فعال اجتماعی