شایسته گزینی فدای مصالح سیاسی نشود

 تجربه زیسته ثابت کرده که بعد از انتخابات این شعارها معمولاً به بوته فراموشی سپرده می‌شود و آنچه   انتخابات و انتصابات در مناصب مختلف قرار می‌گیرد حمایت‌ها، فعالیت‌ها و حتی میزان و چگونگی حمایت و فعالیت‌شان در دوره انتخابات، نسبت‌های سببی و نسبی، سابقه دوستی و از همه مهم‌تر گرایش‌های سیاسی‌شان و... است. من این موضوع را به دفعات در تمام دوره‌های بعد از انتخابات به‌وضوح و به دفعات در حوزه‌های مختلف به‌ویژه حوزه اجتماعی مشاهده کردم. در متن حکم‌های انتصاب برخی از این افراد می‌بینیم نوشته می‌شود: بر اساس تخصص، تجربه و سوابق و.... ولی وقتی نگاه می‌کنید این افراد برای حوزه‌هایی که منصوب می‌شوند از جمله حوزه اجتماعی و من هم کمی نسبی به این حوزه به دلیل سابقه کاری‌ام شناخت دارم، نه تخصص دارند، نه تجربه دارند نه سابقه موثر(جز افراد استثناء). این نوع رفتار کاندیدا‌ها برای مردمی که دارند حرف‌های‌شان را می‌شنوند یا مطالب‌شان را مطالعه می‌کنند. حرف قشنگی است ولی تا عمل به آن فاصله‌ای به اندازه «سال نوری» وجود دارد. آقای رئیس‌جمهور، باور کنید که ضعف شایسته‌گزینی موجب بسیاری از مشکلات و چالش‌ها و نارضایتی، اختلاس‌ها، ناکارآمدی‌ها، بی‌عدالتی‌ها و... در کشور شده است. نکته قابل تامل این است که اگر به افراد متناسب با توانایی، تخصص و... مسئولیت‌ها واگذار شوند آن جامعه مشکلات کمتری خواهد داشت و مسیر پیشرفت بهتر و با کمترین هزینه طی خواهد شد. همه ما در جاهای مختلف با افراد مختلفی سر و کار داریم. آنجا که افراد سر جای خود هستند و متناسب با تخصص و توانایی خود مسئولیت‌های دارند آبادتر است. از منابع مادی و معنوی به درستی استفاده می‌شود. برای حفظ موقعیت خود تن به هر  کاری نمی‌دهند. افراد زیرمجموعه از کار کردن با آنها لذت می‌برند. رضایت مردم بیشتر است. آقای رئیس‌جمهور، معمولا در جامعه شایسته گزین، هر کسی و هر چیزی سر جای خودش باید باشد. به امید آن روز که این شجاعت را داشته باشید که مسئولیتی فراتر از توان و تخصص و تجربه مرتبط را به افراد واگذار نکنید. ان شاءا...

*سیدحسن موسوی چلک

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران