سختی معیشت

 تاملی بر اصل 29 قانون اساسی که بر «برخورداری از تأمین اجتماعی از نظر بازنشستگی‌، بیکاری‌، پیری‌، از کارافتادگی‌، بی‌سرپرستی‌، در راه ماندگی‌، حوادث و سوانح و نیاز به خدمات بهداشتی و درمانی و مراقبت‌های پزشکی به صورت بیمه و غیره حقی است همگانی‌» تاکید کرده و همچنین در ادامه اشاره شده است که «دولت مکلف است طبق قوانین از محل درآمدهای عمومی و درآمدهای حاصل از مشارکت مردم‌، خدمات و حمایت‌های مالی فوق را برای یک یک افراد کشور تأمین کند.» خود گویای همین موضوع است. حتی در مقدمه سیاست‌های کلی تامین اجتماعی ابلاغی در سال 1400 هم بر«ایجاد رفاه عمومی، برطرف ساختن فقر و محرومیت، حمایت از اقشار و گروه‌های هدف خدمات اجتماعی از جمله بی‌سرپرستان، از کارافتادگان، معلولان و سالمندان و آنچه از اهداف رفاه و تأمین اجتماعی که در اصول ۳، ۲۱، ۲۸، ۲۹، ۳۱ و ۴۳ قانون اساسی آمده است»، تاکید شده است و فقرزدایی و محرومیت‌زدایی و پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی هم در این سیاست کلی مورد توجه جدی قرار گرفته است. به عنوان مسئول یک تشکل اجتماعی ایران در حوزه مددکاری اجتماعی اعلام می‌کنم که وضعیت معیشت مردم بسیار سخت‌تر از آن چیزی است که برخی از مدیران تصور می‌کنند و آثار این شرایط در همه جنبه‌های زندگی خود را نشان داده است. با صحبت‌های  زیبا هم نمی‌توان این شرایط را ترمیم کرد. مدت‌هاست که مردم  سختی معیشت را با گوشت و پوست خود لمس می‌کنند و به‌رغم تلاش‌های انجام شده، آثار مثبتی که بتواند زیست‌شان را نیکو کند، در زندگی خود و روی سفره خود نمی‌بینند. به اقتضای حرفه‌ام که مددکاری اجتماعی است مکرر در جاهای مختلف با مردم که صحبت می‌کنم، بخش عمده از صحبت‌های‌شان فقط و فقط درباره ناتوانی در تامین هزینه‌های زندگی است. قطعا همکاران مددکار اجتماعی که ارتباط مستمر و بیشتری با مردم دارند این شرایط را بهتر از من می‌توانند ترسیم کنند ولی کسی نمی‌تواند و حق هم ندارد که منکر شرایط سخت مردم برای تامین معیشت شود. حال که به زمان اتخابات ریاست جمهوری نزدیک می‌شویم یکی از ملاک‌های انتخاب باید برنامه قابل تحقق در این زمینه باشد.

*سیدحسن موسوی چلک

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران