گزارش «آرمان ملی» از ریزش معدن «آبنیل» در کرمان
تکرار فاجعه علی رغم وعده‌ها
آرمان ملی: روز پنجشنبه یک معدن زغال‌سنگ در کرمان ریزش کرد و متاسفانه یکی از هموطنانمان جان خود را در این حادثه از دست داد. ریزش معادن در ایران و خصوصا در کرمان برای چندمین بار است که اتفاق می‌افتد و با هر بار ریزش و جان باختن مردانی که نان‌آور خانواده بوده و از آنجا که کارگران در معادن در ایران از حقوق و دستمزد بسیار ناچیزی برخوردارند، به سختی زندگی خود را تامین می‌کنند، مسئولان وعده‌هایی می‌دهند که در این گزارش توجه شما را به تحقیقات و تصمیماتی که مجلس شورای اسلامی با ریاست محمدباقر قالیباف در خصوص تامین شرایط ایمنی کارگران و سایر موارد، انجام داد و اتخاذ کرد جلب می‌کنیم؛ تصمیماتی که به نظر و در گرفتاری‌های سیاسی و اقتصادی کشور، هنوز جامه عملیاتی شدن به تن نکرده‌اند؛ تکرار حادثه و مرگ هموطنانمان نشان از آن دارد.
جدیدترین ریزش و تکرار آن
دهم خردادماه، مدیرعامل جمعیت هلال‌احمر استان کرمان از ریزش معدن زغال‌سنگ آبنیل در روستای بی‌بی حیات در شهرستان کرمان خبر داد و گفت که در این حادثه یک نفر فوت کرده است.
رضا فلاح در گفت‌وگویی که با تسنیم در کرمان، داشت، توضیح داد که در پی وقوع این حادثه بلافاصله یک تیم امدادونجات از شهرستان زرند به محل حادثه اعزام شدند. او با اشاره به اینکه در سانحه ریزش معدن زغال‌سنگ آبنیل در روستای بی‌بی حیات کرمان 6 نفر حادثه دیدند، اظهار تاسف کرد که در این واقعه یک نفر فوت کرده است، ٢ نفر دیگر مصدوم و سه نفر درمان سرپایی شدند.
مدیرعامل جمعیت هلال‌احمر استان کرمان با بیان اینکه این حادثه در ساعت ١٣، رخ داده است، توضیح داد: نیروهای هلال احمر به عنوان پشتیبان در این عملیات حضور یافتند.
برای اشاره به یکی دیگر از موارد ریزش معدن در کرمان به سال ۱۳۹۹ می‌رویم و ۴جان باخته و یک مصدوم در ریزش معدن هُجدک راور؛ به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز کرمان، فرماندار راور اعلام کرد: تونل شماره 2 معدن زغال‌سنگ هجدک در بخش کوهساران به‌طور ناگهانی ریزش کرد و در ابتدا نیروهای امدادی یک جان‌باخته و مصدوم را به بیرون از تونل منتقل کردند و سرانجام، ساعاتی بعد سه کارگر جان‌باخته و محبوس در تونل معدن پیدا شدند. معدن زغال‌سنگ هجدک در فاصله 70کیلومتری راور و 60کیلومتری زرند واقع است.
و تصویر دیگری از ریزش را با تابستان سال گذشته ادامه می‌دهیم که با تصاویری ناراحت کننده از معدنکاران و کارگرانی با چشم‌ها و دستان سیاه، به دنبال تیتر جدیدی برای ریزش معدن طرزه در دامغان بودیم و نتیجه این شد که «حادثه ریزش معادن زغال‌سنگ تکرار شد؛ عصر دوازدهم شهریور، شش کارگر در معدن رزمجای طزره در دامغان مدفون شدند؛ دلیل آن، اجتماع ناگهانی گاز اعلام شد.»بعد از حدود ۹ ساعت ماندن زیر آوار، اجسادشان را بیرون بکشند.
چه نکاتی باید رعایت شود و نمی‌شود؟
به گزارش «آرمان ملی»، در ریزش‌های معادن خصوصا معدن طزره معمولا کارشناسان به این نکات اشاره می‌کنند که بررسی فضای معادن قبل از شروع شیفت کاری و تهویه معدن به شکل اصولی باید انجام بگیرد که عدم رعایت آن منجر به انفجار می‌شود. ازطرفی بحث تجهیزات قدیمی و عدم استفاده از تجهیزات ضد انفجار و همین‌طور نصب گازسنج‌ها مطرح می‌شود که ضرورت دارند اما تنها در موارد معدودی رعایت می‌شوند که پیمانکاران می‌فهمند بازرس قرار است برای نظارت سری بزند. ضمن اینکه به این نکته هم اشاره کرده‌اند که تجهیزات خودنجات کارگران هم مثل کپسول اکسیژن و کلاه ایمنی هم به آن‌ها تعلق نمی‌گیرد اگر هم در مواردی چنین امکاناتی را درخواست کنند، اخراج می‌شوند! آمار رسمی نشان می‌دهد که ایران حدود 90 هزار کارگر معدن دارد؛ حوادث معادن هم همان‌طور که می‌بینیم کم نیستند و البته کارگران باز هم می‌گویند که پیمانکاران برای اینکه در حوادث حق بیمه را پرداخت نکنند، کارگر را در رعایت نکردن وسایل ایمنی مقصر می‌دانند.
به گفته کارگران، مسئولان برای اینکه بیمه کارگران را ندهند، آن‌ها را مقصر قلمداد می‌کنند. در گزارش از همین رسانه و در پی ریزش معدن طرزه، عنوان کردیم که «مجلس باید به عنوان نهاد ناظر ورود کند یا اگر منطقه شورایی دارد از آن برای نظارت استفاده کرده و کمیته ارزیابی مستقلی می‌خواهد بله؛ کارفرما می‌خواهد خسارت خود را پایین بیاورد. وقتی گزارش دقیق مستقل تهیه شود مشخص می‌شود که کجای کار اشکال داشته. نکته دیگر اینکه زمانی هم اگر خطای کارگر بالا رود به خاطر این است که تجهیزات و ابزار درست نداشته. لوازم اولیه کار پیش شرط انجام سالم یک کار است و هر فردی باید بتواند برای مراقبت از جان خودش لوازم اولیه را داشته باشد، درست است که محدودیت‌ها و کمبود منابع داریم اما بحث ایمنی و جان انسان‌ها هزینه نیست و نوعی سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود و به نظر می‌رسد که با حادثه اخیر معدن هم مستثنا نیست.»
به گفته کارشناسان ما، در حوادث این چنینی، جنجال اولیه برپا می‌شود اما فقدان گزارش‌های تخصصی مستقل منجر به رخداد حادثه و بعدی و تکرار آن می‌شود.
تشکیل کمیته حقیقت‌یاب در مجلس چه شد؟
شهریور ماه سال گذشته در گزارشی بر ضرورت بر تشکیل کمیته حقیقت‌یاب در مجلس شورای اسلامی تاکید کرده و از مجلس خواستیم به این قسم حوادث که خطری ملی محسوب می‌شوند، ورود کند. اتفاقی که رخ داد؛ یعنی مجلس ورود کرد. روز دوشنبه 20 شهریور، محمد باقر قالیباف رئیس وقت مجلس شورای اسلامی در ابتدای جلسه علنی، گفت به کمیسیون صنایع و معادن ماموریت می‌دهد تا علل وقوع این حادثه را به سرعت با توجه ویژه به قصور و تقصیرات به خصوص در تامین تجهیزات لازم برای جلوگیری از حوادث این چنینی و عنایت به اظهارات سایر کارکنان و شاهدان عینی مورد بررسی قرار داده، گزارش آن را با فوریت در صحن علنی مجلس شورای اسلامی ارائه کند.
قالیباف تاکید کرد که «این ضایعه تاسف بار باید تبدیل به فرصتی شود تا امنیت کارگران زحمتکش معادن مورد توجه قرار گیرد.» او البته پیش از این صحبت‌ها گفت که «درگذشت جانکاه ۶ کارگر زحمتکش در انفجار معدن زغال‌سنگ البرز شرقی در طزره دامغان را به خانواده آن عزیزان، جامعه کارگری کشور و آحاد ملت شریف ایران» تسلیت می‌گوید.
حال که این ضایعه تاسف بار دوباره و دوباره تکرار شده، و بعد از طزره، شاهد ریزش معادن دیگری و اینبار در کرمان بوده‌ایم، از رئیس مجلس که در سمت خود ابقا شده است می‌پرسیم که نتیجه ماموریتی که شما به کمیسیون صنایع و معادن دادید چه شد؟
ارسال نظر