دانش آموزان مناطق محروم: ما هنوز مدرسه نداریم!
آرمان ملی: در ایران مناطقی وجود دارد که مدرسه ندارند. مناطق محرومی مثل سیستان و بلوچستان که مدارس خود را زیر کپرها و حتی روی زمین خشک برگزار کرده و هم اکنون هم می‌کنند. در موارد نادری هم کلاس‌های درس در کانکس‌ها برگزار می‌شود. کانکس‌هایی که بالاخره بعد از چند سال به دست دانش‌آموزان رسیده‌اند.به هر جهت روز گذشته رضا مرادصحرایی، وزیر آموزش و پرورش در خبری که از دستاوردها و گزارش عملکردهای او در وزارتخانه حکایت می‌کرد، خبر داده که 1000 مدرسه کانکسی داریم البته نه با این توضیح که این هزار کانکس را برای بچه‌ها تهیه کرده‌اند بلکه به این مفهوم که مدرسه سازی‌ها به قدری خوب پیش رفته که از 2 هزار کانکس در آغاز به کار دولت سیزدهم به 1000 کانکس رسیده‌اند!
او گفته ساختن ۵ هزار و ۸۰۶ مدرسه و تحویل آن‌ها در دو سال یعنی در هر روز کاری فعال به طور متوسط ۸ مدرسه در کشور ساخته شده! و معلوم نیست با این حجم انبوه مدرسه سازی چرا هنوز برخی از دانش‌آموزان مدرسه ندارند و این را نه ما که خودشان با ارسال فیلم و عکس می‌گویند.از طرف دیگر دولت همیشه برای ساخت مدارس به خیرین مدرسه ساز متوسل شده. آمارهایی هم در این زمینه وجود دارد که آن را هم با همان دودوتا چهارتا می‌توان از هم تفکیک کرد.پیش از آنکه صحبت‌های رضا مرادصحرایی را برای درج در رزومه او ثبت کنیم که هرازگاهی و با یک صحبت جدیدی، گزارش‌مان را به آن ارجاع دهیم بد نیست خطاب به این وزیر پر کار در زمینه اظهار نظر بگوییم شما همین کانکس‌ها را بگذار بماند برای بچه‌ها، مدرسه ساختن باشد برای فرصتی دیگر.
55 هزار معلم جذب کردیم با کیفیت عالی!
مدارس بدون معلم، از مهم‌ترین معضلات دوران وزارت رضا مرادصحرایی بوده. وعده‌ها که در توضیح این موضوع که کلاس بدون معلم نداریم و هر بار هم آن را تکرار کرده با مشاهدات عینی از وضعیت مدارس مناطق محروم و برخی گزارش‌ها و انعکاس آن در فضای مجازی نمی‌خواند. او در صحبت‌های روز گذشته خود به جذب ۵۵ هزار معلم با کیفیت عالی هم اشاره کرده؛ آن را از دیگر اقدامات برای مدارس دولتی دانسته و گفته که همه این نکات نشان دهنده رشد و ارتقای سطح مدارس دولتی است.در خصوص کیفیت معلم‌ها بد نیست به صحبت‌های پیشینی که در زمینه جذب والدین به جای معلم برای جبران کسری معلم هم اشاره کنیم.مرادصحرایی در گفت‌وگو با شفقنا، تاکید کرده: کیفیت مدارس دولتی روز به روز در حال افزایش است. امروز تمرکز ما بر مدارس دولتی است و کیفیت آن‌ها نسبت به گذشته چه در فضا و تجهیزات و چه در آموزش به طور محسوسی در حال رشد است.
آن‌ها کانکس هم ندارند!
به آغاز گزارش برمی‌گردیم تا بگوییم در ایران دانش‌آموزانی هستند که علاوه بر اینکه معلم ندارند، چیزی هم تحت عنوان کلاس درس به مفهوم جایی که بشود در آن پناه گرفت و زیر سایه‌اش درس خواند هم ندارند. به همین دلیل است که برای درس خواندن مجبور می‌شوند با هزار مشکل به مناطق دیگری دورتر از محل زندگی خود بروند. از همین روست که اخباری از تصادفات و اتفاقاتی که در جاده‌ها برایشان رخ می‌دهد گاه و بیگاه شنیده می‌شود. خبر تصادف سوخت‌برهایی که جای سرویس مدرسه برای بردن و آوردن دانش‌آموزان عمل می‌کنند را که یادتان هست؟!
چطور در یکی دو ماه از 100 به 1000 رسیدیم؟!
و در نهایت ذکر این نکته هم که وزیر آموزش و پرورش در شهریور ماه همین سال در حاشیه جلسه هیات دولت، گفته بود بیش از ۱۰۰ مدرسه کانکسی در سیستان و بلوچستان با مدارس جدید جایگزین شده است و معلوم نیست که در این یکی دو ماه چطور از 100 به 1000 رسیده‌ایم؟
ارسال نظر