شاخص پولی و بودجه

آمار شامخ کل اقتصاد در آبان‌ماه بیانگر رکود اقتصادی در کشور است. یعنی میزان خرید بنگاه‌های تولیدی برای تولید کالا و خدمات. این شاخص در آبان‌ماه به زیر 50درصد رسیده و نسبت به ماه قبلش 8/2 واحد کاهش و به 39/47 واحد رسیده است. هرگاه که این شاخص به زیر 50 برسد، یکی از علائم رکود در اقتصاد است و علت اینکه این شاخص به زیر 50 رسیده این است که در بخش‌های ساختمان، کشاورزی و خدمات در هفت ماه گذشته فعالیت‌های مورد انتظار انجام نگرفته یا به عبارت ساده‌تر این بخش‌ها به سمت رکود پیش رفته‌اند. اگر این شاخص، یعنی شاخص شامخ را در کنار رشد نقدینگی قرار دهیم، رشد نقدینگی هفت ماه گذشته که حدود 35درصد است، مفهوم ساده‌اش این است که در یک سمت ما شاهد کاهش عرضه کالا و خدمات هستیم اما در سمت دیگر شاهد افزایش عرضه پول یا رشد نقدینگی هستیم. با توجه به اینکه انتظارات حداقل به دلایل مختلف این است که ما در ماه جاری یا ماه آینده شاهد این نخواهیم بود که فضای کسب و کار به رونق برگردد، اگر رشد نقدینگی و رشد پایه پولی مثل ماه‌های گذشته ادامه پیدا بکند، مفهوم آن این است که شاهد ماندگاری تورم در اقتصاد ایران خواهیم بود. یکی از دلایل اینکه قیمت سکه تمام بالای 18میلیون تومان رفته و نسبت به مدت مشابه سال گذشته شاهد یک جهش در قیمت سکه و همچنین قیمت دلار هستیم، این اطلاعات و داده‌ها به ما نشان می‌دهد که همچنان اقتصاد ایران شرایط تورمی جاری را ادامه خواهد داد. اگر لایحه بودجه‌ای که در دست تهیه است و دولت باید ماه جاری تقدیم مجلس بکند، شاخص‌های بودجه جاری و بودجه عمرانی و همچنین بودجه کل کشور شاهد افزایشی مثل سنوات گذشته باشیم، طبیعی است که یک عامل بزرگ تحریک شاخص‌های پولی خواهد بود که برآیند آن باز استمرار شاخص تورم در اقتصاد ایران خواهد بود. آنچه که از وضعیت فعلی هم در بخش تولید که به عنوان بخش واقعی تلقی می‌شود؛ هم در بخش پولی که تولید پول و افزایش پایه پولی و همچنین از افزایش رشد نقدینگی می‌توان استنتاج کرد این است که اگر دولت ابتکاری در خصوص اقتصاد ایران در بخش‌های مختلف انجام ندهد، روند هشت ماه گذشته اقتصاد ایران در ماه‌های آینده هم ادامه پیدا خواهد کرد که مفهوم آن این است که قدرت خرید دهک‌های مختلف درآمدی سیر کاهشی خود را ادامه خواهد داد.