اردشیر زاهدی درگذشت
منابع خبری از درگذشت اردشیر زاهدی از وزرای خارجه پیشین کشورمان خبر دادهاند. اردشیر زاهدی داماد سابق پهلوی دوم و وزیر خارجه و سفیر سابق ایران در انگلیس و آمریکا، در سن ۹۳ سالگی پس از یک دوره بیماری در سوئیس درگذشت. فرزند تیمسار فضلا... زاهدی است؛ کسی که پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و سرنگونی دولت محمد مصدق حدود دو سال بر مسند نخستوزیری نشست و زمام امور مملک را در دست داشت. اردشیر زاهدی در سال ۱۳۰۷ متولد شد و در زمان کودتا بیستوپنجساله بود. گرچه او در آن زمان دخلی در امور مملکت نداشت اما بخاطر داشتن چنان پدری خواه و ناخواه سر از کار سیاست درآورد. او اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۹ مواضعی ضدآمریکایی داشت که توجهات بسیاری را به خود جلب کرد. وی همچنین از مخالفان اعمال تحریم بر ایران، حمله ایران و تجزیه ایران بود. زاهدی که تحصیلاتش را در رشته مهندسی کشاورزی در آمریکا به پایان برده و کمی قبل از کودتا آمده بود که به مملکتش «خدمت» کند، به گفته خودش پس از بازگشت به کشور «مثل یک آجودان، مثل دستیار برای پدر» بود. البته اولین سمت دولتی او معاونت در اداره «برنامه اصل چهار» بود. زاهدی بین سالهای ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۵ به عنوان
سفیر ایران در انگلیس مشغول به کار بود. سپس از اواخر سال ۴۵ تا اواسط سال ۱۳۵۰ در کابینه امیرعباس هویدا به عنوان وزیر امور خارجه فعالیت کرد و بعد، از واپسین روزهای سال ۵۱ تا بهمن ۵۷ سفیر ایران در ایالات متحده آمریکا بود. اردشیر زاهدی در تعاملات ایران و غرب همواره از حقوق «ملت ایران» گفته است. او در تمام گفتوگوهای رسانهای بر این نکته پافشاری کرده و همین موضع موجب شده در ماههای اخیر صحبتهای او در رسانههای داخلی بازتاب زیادی پیدا کند». او همواره از اظهار نظر دربارهی دولت و حکومت ایران خودداری کرده و وقتی «طرفداری از جمهوری اسلامی» به او نسبت داده میشود، متذکر میشود زورگویی در قبال «ایران» را برنمیتابد و برایش مهم نیست که بگویند طرفدار کیست.
حمایت از ارتش و سردار سلیمانی
موضعگیری زاهدی پس از شهادت سپهبد قاسم سلیمانی هم سر و صدای زیادی به پا کرده بود. او در اینباره گفته بود: «من افتخار میکنم به قدرت ارتش ایران که سوگند خورده برای مملکتش. با یک ژنرالش بد بودند و ببینید چه کثافتکاریها کردند بر خلاف قوانین بینالملل. آنوقت به سایرین میگویند شما تروریست هستید»! او که «ژنرال سلیمانی» را «سرباز وطنپرست شرافتمند» میداند، در گفتوگوی اخیرش با بی.بی.سی فارسی گفته است: «این افسران و این جوانها، این کسان، به قرآن خودشان و به مملکت خودشان سوگند خوردهاند ... این آدم برای مملکتش خدمت کرده، برای مملکتش جنگیده، در مقابل اسرائیل ...؛ مملکتش بوده، دفاع کرده و برای وجدان خودش رفته تا جایی که نابودیاش بوده. من بهش افتخار میکنم؛ اینها خون خودشان را برای مملکتشان دادند».
ارسال نظر