تخصص یا تعهد؟
سهیلا جلودارزاده فعال سیاسی اصلاحطلب
متاسفانه عدم وجود دولت مبتنی بر تشکیل احزاب آزاد باعث میشود که هر دولتی که روی کار میآید روشهای خانوادگی و فامیلی یا روشهای مبتنی بر هم سازمان بودن استفاده کند. کما اینکه در این دو سه ماه گذشته با این مشکل رو به رو بودیم که بعضی از وزارتخانهها همه اقوام خودشان را منتقل کردهاند، بعضی همه آبادی خودشان را منتقل کردهاند و آن چیزی که اول انقلاب مدنظر بود که تخصصها کنار تعهدها وجود داشته باشد، نادیده گرفته میشود. جوان گرایی خوب است ولی برای کارهایی که به اصطلاح تجربه لازم و کافی را دارند، چون جوان هم خلاق و پر انرژی است و میتواند آینده را ببیند و کینهها، خشمها و تمایلات افراد مسن را ندارد و این باعث میشود که فضای جامعه عوض بشود. ولی وقتی که بدون تجربه باشد با یک سازمان لطمه دیده رو به رو خواهیم بود. کما اینکه مجلس به خوبی به وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش رای اعتماد نداد چراکه تجربهای که لازم بود، وجود نداشت. خاستگاه خود من آموزش و پرورش بوده است و رده های مختلف آن را طی کردهام میدانم که چقدر انرژی، دقت، نظم، قدرت، توانایی مدیریتی و توانایی علمی نیاز دارد که بشود آنجا را اداره کرد. آموزش و پرورش وزارتخانهای با بیشترین تعداد کارمند و بهره مند است. کسانی که مخاطباش هستند؛ تمام جامعه را در بر میگیرد، پدر و مادرها انجمن اولیا هستند. دانش آموزان و معلمان که یک صنف بسیار گسترده و آیندهساز هستند. اینها همه الان مشکل دارند و مجلس به درستی رای عدم اعتماد داد ولی بعضیهایی را که رای داده مشاهده میکنیم که مشکل ایجاد میکنند. دولت باید فکری به حال خودش بکند و هر روزی که میگذرد ما نه به سمت بهبود پیش میرویم و از امروز خودمان عقبتر میافتیم. یعنی هر روز دو گام ضرر میبینیم و باید جدیتر به این مسائل پرداخته بشود. لااقل از یک تیم حرفهای کارشناسی استفاده شود تا راجع به این مسائل فارغ از دسته بندیهای سیاسی و گروهی برای کشور نیرو معرفی کنند. الان برای معرفی افراد از حلقههای همفکر و همسو با دولت افراد موردنظر خودشان را معرفی میکنند ولی باید یک جمع کارشناسی باشد؛ یعنی جمعی که میداند مدیریت یعنی چه؟ میداند که برای هر پستی چه ویژگیها و توانایی لازم است و فارغ از جناح بندیهای سیاسی، افراد کارشناس و کاربلد معرفی بکند وگرنه به ضرر خود دولت تمام میشود. در تمام هستی هیچ جایی خطا دیده نمیشود، اتلاف دیده نمیشود سیستم بهرهوری بالااست، چراکه از روی لطف و سرویسدهی به بندگان بوده است و امر خداوند اجرا شده است. دولت هم باید این اصول را رعایت بکند و با آینده یک کشور، ملت و فرهنگ بازی نکند. انقلاب را و این شرایط به آسانی به دست نیامده است. سردر هر کوچه مزین به نام شهیدی است، نمیشود بازی کرد و یا دست کم گرفت.
ارسال نظر