احمد طبایی/ نویسنده و روزنامهنگار: در این ثانیهها و دقیقههای بغضآلود که هریک به درازای ماهی و سالی بر من میگذرد، نوشتن از مردی که «هستی من ز هستی اوست»، بسیار سخت و طاقتفرساست؛ به راستی، چگونه میتوان از کوچ غریبانه پدر نوشت وقتی هنوز رفتنش را در عمق جان، باور نکردهام؟... اما اگر بخواهم علیرضا طبایی را در جملاتی چند، توصیف کنم، باید بگویم: او پدر بود و دلسوز، آموزگار بود و دانشیمرد، ادیب بود و سخندان، خلاق بود و هنرمند، روزنامهنگار بود و اندیشمند، اما بیش و پیش از همه اینها، آزاده…