بسیاری از افراد ممکن است در سالمندی، حافظه خود را از دست بدهند.

امروزه یکی از مهم‌ترین بخش‌های مورد توجه در دانش‌های زیستی، مباحث مرتبط با علوم اعصاب هستند که به طور کلی به آنها نوروساینس اطلاق می‌شود.

مغز انسان ظرفیت شگفت‌انگیزی برای تغییر و رشد دارد که به آن نوروپلاستیسیتی یا انعطاف‌پذیری مغز می‌گویند.

آزمایش روی موش‌ها نشان داد که در ساعات بیداری، سلول‌های هیپوکامپ مغز با الگویی خاص به نام موج‌های تیز جرقه می‌زنند که تجربیات مهم برای حرکت را در حافظه بلندمدت در طول خواب علامت‌گذاری می‌کند که نشان می‌دهد خواب نقش مهمی در تثبیت خاطرات در حافظه بلندمدت دارد.

تعامل اجتماعی به دفع افسردگی و استرس کمک می‌کند. هر دوی اینها می‌توانند باعث از دست رفتن حافظه شوند. تعامل با دوستان و آشنایان در برنامه هفتگی خود جای دهید.

متخصصان پیوسته می‌کوشند تاثیر مواد غذایی یا رژیم غذایی خاص را روی بیماری آلزایمر بررسی کنند.

مغز هم مانند سایر اعضای بدن برای تقویت نیاز و بهبود عملکرد به فعالیت و تحرک نیاز دارد که با روش‌هایی ساده می‌توان این امر را محقق کرد.

تحقیقات نشان می‌دهد که توانایی به‌حداکثررساندن عملکرد حافظه ممکن است با آنچه می‌خورید مرتبط باشد.

شواهد روشنی وجود دارد که نشان می‌دهد عمل نوشتن به ما کمک می‌کند تا یاد بگیریم و به خاطر بسپاریم.

عینک گم شده، فراموش کردن نام، فراموش کردن جایی که خودروی تان را پارک کرده اید این دلیلی است که نشان می دهد چرا ضعف های حافظه ناامید کننده نشانه های یک ذهن سالم هستند.