آیا ایمپلنت کردن دندان برای افراد دیابتی مجاز است؟

ایمپلنت یا کاشت دندان، یک روش نوین درمانی است که طی آن دندانپزشک، به وسیله پایه های تیتانیومی، تاج دندان های جدید را روی لثه سوار می کند. این پایه های تینانیومی داخل استخوان فک فرو می روند. از همین رو، لثه و فک بیمار، دچار زخم می شود.

چرا ایمپلنت برای افراد دیابتی ناسازگاری دارد؟

تا اینجای متن فهمیدیم که ایمپلنت برای افراد دیابتی باعث ایجاد زخم در ناحیه لثه و فک ها می شود. اگر بیمار دچار دیابت باشد، زخم ها دیرتر بهبود پیدا می کنند. هنگامی که دندانپزشک، پایه های تیتانیومی را داخل فک قرار می دهد، به شش ماه زمان نیاز است که پایه ها در این مکان به خوبی ثابت شوند. ثابت شدن پایه ها به معنی پیوند خوردن آنها با استخوان فک می باشد. متاسفانه وجود بیماری دیابت، اجازه بهبود سریع زخم ها را نمی دهد و این پیوند بین پایه و استخوان فک حاصل نمی شود. در حقیقت، دو فاکتور باعث می شود تا بهبود زخم ها دیر اتفاق بیفتد؛ یکی گردش خون کُند و دیگری نرسیدن مواد مغذی به محل زخم ها. متاسفانه ایمپلنت در بیماران دیابتی می تواند باعث صدمه در رشته های عصب نیز شود. چنانچه محل زخم دچار بی حسی شود، بهبود زخم دیرتر اتفاق می افتد.

در این شرایط، فرد دیابتی به دلیل احساس نکردن درد، به خوبی نکات مراقبتی را رعایت نخواهد کرد. حتی این امکان وجود دارد که محل زخم دچار فشار ناشی از جویدن غذا نیز شود که شرایط را بدتر خواهد کرد. در مدت زمان کوتاهی، این مسائل باعث ایجاد عفونت نیز می شوند.

آیا ایمپلنت برای افراد دیابتی پیشنهاد خوبی است؟

با تمام خطراتی که ایمپلنت برای افراد دیابتی دارد، فردی که از قند خون بالایی برخوردار است، می تواند از روش ایمپلنت استفاده کند. چنانچه فرد دیابتی زیر نظر دندانپزشک متخصص اقدام به ایمپلنت کند، خطر ایجاد عفونت به صفر می رسد. برای ایمپلنت فرد دیابتی باید قند خون خود را کاملا در سطح نرمالی نگه دارد. قبل از ایمپلنت، وضعیت قند خون بیمار باید کاملا مورد بررسی قرار گیرد. میزان هموگلوبین ای وان سی نیز باید دقیق برآورد شود. آزمایش عدم وجود عفونت، تصویربرداری از دندان ها و فک ها و غیره از جمله اقداماتی هستند که قبل از ایمپلنت، فرد باید آنها را انجام دهد. اگر قند خون پس از این بررسی ها همچنان بالا بود، متخصص از انجام ایمپلنت صرف نظر خواهد کرد تا زمانی که بیمار شرایط نرمالی از نظر وضعیت قند خون به دست آورد.

پیشنهاد می‌کنیم مطالعه کنید: ساخت و کاشت انواع دندان مصنوعی ثابت و متحرک

ایمپلنت برای افراد دیابتی توسط چه کسی باید انجام شود؟

ایمپلنت برای افراد دیابتی تنها توسط متخصص ایمپلنت انجام شود چرا که دارای حساسیت بالا و ویژه ای است. قبل از ایمپلنت متخصص، بیمار را برای معاینه اول و ارائه مشاوره پذیرش می کند. هنگامی که تمامی آزمایشات و بررسی های پزشکی انجام شد، متخصص می تواند تصمیم بگیرد آیا این فرد می تواند ایمپلنت انجام بدهد یا خیر؟

چند توصیه مهم مراقبتی پیش از انجام ایمپلنت

پیش از انجام ایمپلنت، افراد دیابتی باید چند توصیه مهم مراقبتی را رعایت کنند. یک ماه قبل از ایمپلنت بیمار باید سطح قند خون خود را در سطح نرمالی نگه دارد. داروهایی که بیمار دیابتی مصرف می کند باید کاملا زیر نظر پزشک متخصص و با مشاوره او باشد. همچنین بیمار، از برنامه و رژیم غذایی دقیقی پیروی کرده و تحت نظر کارشناس رژیم درمانی قرار گیرد. دُز مصرفی انسولین برای این بیماران تنها به وسیله پزشک متخصص تجویز شده باشد. در ضمن نوع داروهایی را که بیمار مصرف می کند، باید به اطلاع متخصص ایمپلنت برسد. حتی نوع تغذیه و رژیم فرد باید به متخصص ایمپلنت ارجاع داده شود. همچنین، تا چهل و هشت ساعت پیش از جراحی و کاشت دندان از مصرف داروهای کنترل کننده قند خون و میزان گلوکز خون خودداری گردد.

ایمپلنت برای افراد دیابتی و مراقبت های بعد از جراحی

به همان اندازه که مراقبت های پیش از کاشت دندان مهم است، مراقبت های بعد از ایمپلنت برای افراد دیابتی نیز اهمیت دارد. رعایت این دو مسئله باعث می شود تا مدت زمان بهبودی زخم و جوش خوردن پایه ها به استخوان فک سریع تر اتفاق بیفتد. با این همه نباید انتظار داشت مدت زمان بهبودی زخم های یک فرد دیابتی مانند شخصی که قند خون طبیعی دارد، یکسان باشد. در تمام طول جراحی و پس از آن فرد دیابتی باید از نظر روحی روانی کاملا آرام بوده و از استرس دور بماند.

قابل ذکر است، پس از جراحی، فرد دیابتی باید مرتب به متخصص ایمپلنت مراجعه کرده تا وضعیت فک و زخم ها معاینه شود. پزشک متخصص مواردی نظیر وجود عفونت و داغی را معاینه کرده و هر گونه علایم درد، بی حسی یا تورم را رصد می کند. بیمار پس از جراحی باید از یک برنامه ویژه تغذیه ای در دوران ترمیم برخوردار باشد. حفظ بهداشت و نظافت دهان و دندان نیز از ایجاد عفونت و دیگر بیماری های ناشی از ایمپلنت نیز جلوگیری می کند. این گونه افراد تا بهبودی کامل، هرگز نباید غذاهای سفت و جامد مصرف کنند.

ایمپلنت برای افراد دیابتی دارای چه عوارضی است؟

ایمپلنت برای افراد دیابتی می تواند دارای عوارضی باشد. خوب است بدانید، عوارض جراحی و کاشت دندان برای افراد عادی نیز قابل مشاهده است، اما در افراد دیابتی این عوارض بیشتر گزارش شده است. اگر فرد دیابتی به متخصصی که از دانش و تجربه بالایی در این حوزه برخوردار نیست مراجعه کند، احتمال بروز این عوارض بسیار بیشتر خواهد بود.

یکی از مسئله ساز ترین عوارضی که بعد از کاشت دندان برای افراد دیابتی گزارش می شود، وجود عفونت می باشد. در چنین شرایطی عفونت دندان باعث می شود تا پایه کاملا به استخوان فک جوش نخورد. این اتفاق در حرفه دندانپزشکی به شکست در ایمپلنت یاد می شود. ناگفته نماند، عواملی مانند رژیم نامناسب غذایی، طولانی شدن بهبود زخم، تکثیر و رشد باکتری ها و ... باعث ایجاد عفونت در محل زخم می شوند. البته این موارد اگر زیر نظر متخصص ایمپلنت معاینه و مشاهده شوند، قابل پیشگیری و حتی کنترل خواهند بود .

پیشنهاد می‌کنیم مطالعه کنید: کامپوزیت دندان چیست و چگونه انجام می‌شود؟

برای افراد دیابتی از چه روش های کاشت دندان استفاده می شود؟

ایمپلنت برای افراد دیابتی با چند روش مختلف قابل ارائه است. در حال حاضر بهترین روش برای جایگزین کردن دندان‌های از دست رفته، روش‌های All On 4 ، کاشت دندان یک روزه یا فوری، مینی ایمپلنت و بریج دندان می‌باشد. اینکه متخصص چه روشی را برای بیمار دیابتی انتخاب کند، کاملا به شرایط بیمار و صلاحدید متخصص بستگی دارد. در روش مینی ایمپلنت، متخصص تنها برای یک دندان، به کاشت دندان اقدام می‌کند.

این روش تنها برای افرادی مناسب است که تنها یک دندان آنها از دست رفته باشد. متاسفانه با توجه به حجم دندان و انجام جراحی روی فک، این روش برای افراد دیابتی پیشنهاد نمی‌شود. روش دیگر، روش چهار پایه می‌باشد. در این شیوه، چنانچه همه دندان‌های فک از دست رفته باشند، با گذاشتن چهار پایه ایمپلنت متخصص می‌تواند یک دست دندان کامل را روی فک بیمار نصب و آماده سازی نماید. این روش از آنجا که آسیب کمی به بیمار دیابتی وارد می‌کند، بسیار مورد توجه متخصصین قرار می‌گیرد.

کاشت دندان برای افراد دیابتی چه مزایایی دارد؟

ایمپلنت برای افراد دیابتی دارای مزایای متعددی است. استفاده از کاشت دندان باعث می شود تا فرد دیابتی کمتر مورد حمله عفونت ناشی از دندان های مصنوعی قرار گیرد. تورم و التهاب، در دندان های مصنوعی مسائلی هستند که بیماران دیابتی را بسیار رنج می دهند. همچنین افراد دیابتی با کمک دندان های کاشته شده، به راحتی می توانند لذت جویدن غذاهای سفت را به دست آورند. این دندان ها کاملا شبیه به دندان طبیعی بوده و از نظر عملکرد تفاوتی با آنها ندارند. در ضمن این دندان ها طرح لبخند بسیار زیبا و دلنشینی را نیز به وجود می آورند.

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1262363611001753