به اروپا نزدیکتر می شویم؟
ما بدون ارتباط و گشایش و رفع تحریمها خیلی سخت است که اقتصادمان از این حالت درآید. ما با تکنولوژی چین و روسیه نمی توانیم اقتصادمان را نوسازی کنیم و مسئله بعدی که باید بدان اشاره کنم این است که در شرایطی که الان هستیم، اقتصاد وابسته به سیاست است.
یعنی اقتصاد تابعی از سیاست است و اگر نتوانیم سیاست خارجی مان را تنظیم کنیم و با غرب ارتباط داشته باشیم، خیلی سخت و دشوار است اقتصادمان از این حالت رها شود. بنابراین تا این کار صورت نگیرد، نه می توانیم پاسخ انتظارات داخلی را بدهیم و نه می توانیم گشایشی در وضعیت اقتصادیمان بهوجود بیاوریم. راه این قضیه، رها شدن از این تنگنای اقتصادی است. حال برای نزدیک شدن به غرب آنها هم شرایطی برای ما گذاشته اند. رهبری گفتند ما با اروپا مشکل نداشتیم و آنها بدعهدی کردند و اروپایی ها هم مدعی هستند که ایران درمنطقه دخالت کرده و غنی سازی را به 60 درصد رسانده که این خلاف پروتکل های آژانس بوده است. و از طرف دیگر به موضوع موشکها و اختلافات که با کشورهای منطقه داریم می پردازند. یعنی اینطور نیست که اروپایی ها یکباره ارتباط خود را با ما قطع کنند کمااینکه شاهد بودیم اروپایی ها در زمان ترامپ از سیاست آمریکا تبعیت نمی کردند که می خواست ایران را در برابر فعال کردن مکانیسم ماشه قرار دهد و آنها نپذیرفتند. اکنون از لابه لای این موضوعات می توان به این قضیه رسید که باید در آینده نزدیک ابتدا رابطه مان را با اروپا نزدیکتر کنیم چون اگر ترامپ برنده شود، از آنجا که با اتحادیه اروپا خیلی روابط خوبی نخواهد داشت و چون ضداتحادیه است و در یک سخنرانی هم گفته بود که چه معنایی دارد که اینطرف و آنطرف اقیانوس اطلس که آمریکا و اروپا هستند دو نقطه متعارض و هر کدامشان مدعی یک قدرت باشند. بنابراین اتحادیه اروپا باید از تصمیمات سیاسی و اقتصادی آمریکا تبعیت کند! اتحادیه اروپا خیلی با ترامپ موافق نیست و ترامپ هم خیلی موافق با اتحادیه اروپا نیست و اگر ترامپ به کاخ سفید راه یابد، از ناسازگاری بین این دو باید بهره مند شویم و روابطمان را با این سه کشور اروپایی اصلاح کنیم. ما نباید اروپا را از دست بدهیم مخصوصا وقتی ترامپ بیاید اروپایی ها خیلی روابط نزدیکی با ترامپ نخواهند داشت و ما می توانیم روابط نزدیکتری با اروپا برقرارکنیم. از این رو به نظر می رسد به رغم اظهارنظرهای اخیر به خاطر حفظ شرایط و موقعیت ناچاریم که گرایشی نسبت به اروپایی ها از خودمان نشان دهیم. در همین رابطه اگر عباس عراقچی سکان وزارت خارجه را در دست بگیرد، تجربه طولانی در مذاکره کردن دارد، مشاورینی خواهند داشت و به احتمال زیاد دیپلماسی ما از دوره دولت سیزدهم قوی تر خواهد بود و این تفاوت در عملکرد تیم دیپلماسی آقای پزشکیان با آقای رئیسی مشهود است و قاعدتا باید قوی تر باشد و مهمتر اینکه میل به حل اختلاف با اروپا دارد. آقای عراقچی سابقه مذاکرات طولانی را دارد و به نظر می رسد اگر انتخاب شوند، چون وزارت خارجه از جمله وزارتخانه هایی است که با تائید رهبری صورت می گیرد، نشان دهنده این است که ما میل به گشایش مذاکرات با اتحادیه اروپا را خواهیم داشت.
*علی بیگدلی
استاد دانشگاه
ارسال نظر