تزار به دنبال «مشارکت استراتژیک»

*سفری  برای افزایش قدرت دیپلماسی

 واقعیت آن است که پوتین که روزگاری رابطه خوبی با آلمان‌ها و فرانسوی ها داشت. امروز در بعد دیپلماسی خصوصا دیپلماسی عمومی در حصر قرار گرفته است. در این معنا که اروپایی ها از شرقی ترین کشور تا غربی‌ترین کشور شخص پوتین و اقدامات او را مخل امنیت خود می‌دانند و حاضر نیستند تا زمانی که اقدامات او علیه اوکراین که این روزها دیگر به خط مقدم نبرد روسیه و اروپای واحد تبدیل شده است با وی وارد دوران سازگاری شوند. از این منظر پوتین به چین سفر کرده است که اولا نشان دهد در برابر جبهه غرب از منظر سیاسی تنها نیست و در ثانی او  می‌تواند از باب دیپلماسی شرایطی را ایجاد کند که غربی ها  به این نتیجه برسند که باید با وی مذاکره کرد، امتیازهایی به او داد و البته امتیازهایی نیز از او گرفت. از این نظر سفر پوتین را باید سفری در جهت  نشان دادن قدرت دیپلماسی  روس‌ها ارزیابی کرد.

* پوتین به دنبال ایجادی«ما»ی مشترک با چین

از سوی دیگر سفر پوتین به چین را نیز باید اینگونه تحلیل کرد که هم چین و هم روسیه به نیکی می‌دانند که مورد نظر ایالات متحده آمریکا درجهت کنترل و محاصره اقتصادی هستند. این سیاست گذاری در ارتباط با روسیه اجرایی شده است به طوری که روسیه امروز و در میانه دام چاله اوکراین قرار دارد. چین هم البته به نیکی می‌داند مسیری که برای روسیه در اوکراین طراحی شده بود و البته پوتین نیز راهی نداشت جز اینکه در این مسیر بیفتد چرا که با عضویت اوکراین در ناتو عملا حلقه محاصره مسکو به مراحل تکامل خود نزدیک می‌شد اکنون نیز در تایوان همین دام چاله برای شی جین پینگ طراحی شده است. در این معنا که آمریکا اتحاد استراتژیک و نظامی با تایوان را می‌خواهد اما تایوان از منظر چین جزئی از کشور آنهاست. آمریکا در این ارتباط به شدت جدی است. چرا که در یاد داریم زمانی که نانسی پلوسی در مقام رئیس مجلس نمایندگان قصد داشت به تایوان سفر کند و چین حتی در این ارتباط تهدید به حمله به هواپیمای او کرد چگونه جنگنده بمب افکن های آمریکایی در عالی ترین سطح و با حضور اسکادران های بی 52  هاله امنیتی پیرامون هواپیمای پلوسی ایجاد کردند. از این منظر آمریکا به هر تقدیر قصد دارد چین را  در همان دام چاله ای که برای روسیه ایجاد کرده است، بیندازد لذا سفر پوتین به چین می تواند یک سفر راهبردی برای ایجاد یک «ما»ی مشترک به منظور تلاش دیپلماتیک برای  به نتیجه نرسیدن آمریکا به اهداف خود در هر دو جبهه باشد.

*پوتین با جیب خالی به دنبال حل چالش های اقتصادی

از سوی دیگر شرایط صادرات گاز به اروپا باعث شده است که پوتین عملا با کاهش درآمد‌ روبرو شود. هرچند چین بخشی از این گاز را از طریق خط لوله خریداری کرده است اما پکن بزرگترین مصرف کننده انرژی در جهان است و اگر بتواند بخش بیشتری از نفت و گاز روسیه را خریداری کند، حتی اگر نتواند پول آن را در اختیار پوتین قرار دهد اما می‌تواند بخش قابل توجهی از نیازهای وارداتی روسیه را در برابر خرید  نفت و گاز از این کشور تامین کند و این سیاست عملا موجب خواهد شد اروپا و آمریکا به تمامی اهداف خود در فشار به روسیه نرسند. واقعیت آن است که اگر روسیه در پس تحریم های غربی خم نشود آنگاه غرب در مرحله بعدی با روس ها بر سر میز مذاکره خواهد نشست و حتی اگر این مذاکره موجب امتیاز دادن پوتین شود این امتیاز ها بسیار کم هزینه‌تر از آن است که  شرایط تحریمی و فشارهای وحشتناک اقتصادی بر او هر روز افزایش یابد.

 در نهایت

 در نهایت به نظر می‌رسد سفر پوتین به روسیه  احتمالا یک سفر راهبردی است. پوتین از «چشم انداز عالی» مشارکت پکن و مسکو و تلاش‌های مشترک آنها برای «تقویت حاکمیت، حفاظت از تمامیت ارضی و امنیت» استقبال کرده است. مکس هس، عضو موسسه تحقیقات سیاست خارجی، به شبکه سی‌ان‌بی‌سی گفت: پوتین سه خواسته از چین دارد. وی خواهان یک «توافق» برای خط لوله گاز طبیعی Power of Siberia2 است و به دنبال حمایت بیشتر چین برای جنگ در اوکراین، به ویژه از نظر سخت افزاری است. پوتین همچنین خواهان دسترسی به بازارهای مالی چین و استفاده از پول پکن برای پیشبرد تجارت مسکو است.