قرار یک دعوای بزرگ در امجدیه دبی!

به گزارش آرمان ملی آنلاین ، باید بودید و می‌دیدید، ورزشگاه منفجر شده بود و تا چشم کار می‌کرد رقص پرچم‌های سه رنگ ایران بود که فضای زیبای الثمامه را تحت تأثیر خودش قرار داده بود. گل دقیقه ۴ سردار تا حدی خیالمان را راحت کرد و استرس را کم. قطر جلو کشیده بود و فرصت ضدحمله فراهم‌ شده بود و هرلحظه امکان داشت برای بار دوم دروازه مشعل برشام فرو بریزد. بازیکنان قطر داخل زمین کاملاً آشفته به نظر می‌رسیدند، درست مثل هوادارانشان روی سکو که صدایی از آن‌ها به گوش نمی‌رسید. درواقع می‌توان گفت تیم ملی قطر بعد از دریافت گل زودهنگام مثل آن بوکسوری بود که وسط رینگ تلوتلو می‌خورد و فقط یک‌مشت تا ناک اوت شدن فاصله داشت...

سیزده دقیقه بعد درحالی‌که حتی خود قطری‌ها باورشان نمی‌شد، شوت زمینی جاسم عبدالرحمن در شرایطی که می‌توانست به‌راحتی در دستان بیرانوند جا بگیرد، با برخورد به پاهای سعید عزت‌اللهی در اوج بدشانسی، چنان قوس دقیقی گرفت که منجر به گل تساوی قطری‌ها شد.

بیرو مثل دونده‌های پرش ارتفاع هرچقدر تنش را کش آورد دستش به توپ نرسید و بازی مساوی شد. بعد از این گل ورق‌ بازی ناگهان برگشت. چیزی به پایان نیمه اول نمانده بود که باز هم اکرم عفیف، گربه سیاه تیم‌های ایرانی، ترک عادت نکرد و با شوتی زیبا دروازه ایران را برای بار دوم باز کرد تا ورزشگاه منفجر شود.

حالا دیگر نوبت عنابی‌ها بود تا بین دو نیمه استادیوم را بر سر هواداران ایرانی خراب کنند. هنوز صدای ولوله و شادی هواداران قطر که صرفاً قطری هم نبودند در گوشمان هست. به‌هرحال ما آن بازی را باختیم تا تمام امیدهایمان برای رسیدن به فینال به یاس تبدیل شود و این اولین و آخرین شکست تیم ملی در دوره دوم حضور «امیر» بود.

حالا حدوداً پس از گذشت ۸ ماه از آن شب پرماجرا، شاگردان امیر قلعه‌نویی فردا یک‌بار دیگر باید به مصاف قهرمان آسیا بروند و این در حالی است که اکثر اعضای این تیم ملی آن شب تلخ در استادیوم الثمامه حضور داشتند و درصدد انتقام هستند، هرچند به قول مهدی طارمی که به‌درستی اشاره کرد، پیروزی در بازی فردا از غم آن شکست چیزی کم نمی‌کند.

بدون هیچ شک و تردیدی اگر بازی فردا در یک شرایط نرمال برگزار می‌شد تیم ملی شانس بسیار بیشتری برای گرفتن هر سه امتیاز داشت، اما تیم ملی در سومین بازی خارج از خانه در دبی پذیرای قطر خواهد بود. گرچه با تمام مشکلات تیم ملی ایران هیچ عذر و بهانه‌ای برای شکست قطر و حتی ارائه یک نمایش ضعیف ندارد. این در حالی است که هواداران ایران منتظر ارائه یک بازی بهتر از شاگردان امیر قلعه‌نویی هستند، همان‌طور که مهدی طارمی هم با اذعان به این موضوع تأکید کرد که فردا ایران متفاوت‌تری را نسبت به این چند بازی اخیر خواهید دید.

آنچه مسلم است دوران بازی‌های یک‌طرفه حتی در قاره آسیا نیز به سر آمده و بسیاری از تیم‌هایی که تا دیروز زنگ تفریح به شمار می‌آمدند امروز برای پیشرفت فوتبال و حتی ورزش کشورشان نقشه‌ راه دقیقی را ترسیم کرده‌اند و این‌که دسته‌ای از منتقدین توقع دارند گروه ملی همه تیم‌های آسیایی را تبدیل به کیسه گل کند، توقع به‌جایی نیست. موضوع این است که این گروه حتی به نمایش عالی تیم ملی با یک یار کمتر در تاشکند کوچکترین اعتباری نمی‌دهند و به چیزی جز تکرار جملاتی مثل "چرا جهانبخش در بازی ازبکستان بازی کرد" فکر نمی‌کنند، درحالی‌که جهانبخش در بازی قبلی تیم ملی در امارات یکی از بهترین‌های زمین بود، بازیکنی که آن روز هم هنوز جزء بازیکنان بدون باشگاه فوتبال ایران بود.

شکی در این موضوع وجود ندارد که کیفیت فنی تیم ملی باید از این که هست به‌مراتب بهتر شود، کمااینکه سرمربی تیم ملی باید با شیبی قابل تماشا اقدام به تغییرات و استفاده از جوان‌ترهای لیگ و لژیونرها کند. برای او بازی فردا هم فرصتی برای یک نمایش خوب و حتی الامکان تهاجمی و زیبا مقابل قهرمان آسیاست که خاطرات دقایق پایانی بازی ایران مقابل آنها را هرگز از یاد نخواهیم برد. لحظاتی که بزرگترین حسرت زندگی مربیگری امیر قلعه‌نویی را ساخت و او را از یک مربی برنده و قهرمان آسیا تبدیل به حذف شده نیمه‌نهایی کرد. چه عجیب که یکی دو ماه قبل قلعه نویی برد 4 گله مقابل قطر را جشن گرفته بود اما وقتش که رسید، نچرخید!

در نهایت فردا تیم ملی ایران رأس ساعت 19:30 در ورزشگاه سیزده‌هزار نفری تیم فوتبال الاهلی امارات در چهارمین دیدار خود در چارچوب رقابت‌های مقدماتی جام جهانی 2026 از تیم ملی قطر میزبانی می‌کند و  هر نتیجه‌ای غیر برد مقابل قطر نمی‌تواند هواداران تیم ملی را راضی کند، خصوصاً اینکه این یک دیدار خانگی به شمار می‌رود و تیم ملی باید حداکثر امتیازات را از بازی‌های خانگی به دست بیاورد، هرچند این دیدار در کشور بی‌طرف... البته که دبی با ده‌ها هزار ایرانی همیشه بویی از ایران در قلب خود دارد. ایرانیانی که دیروز مقابل اتوبوس تیم ملی بازیکنان را با لذت تشویق می‌کردند و ورزشگاه خانگی الاهلی را  تبدیل به ماکتی از امجدیه خواهند کرد.