من هم از پرسپولیس رفتم اما نه مثل بیرانوند!

 به گزارش آرمان ملی آنلاین ، بهروز سلطانی دروازه‌بان پیشین پرسپولیس که روزهای خوبی را در دهه 1360 برای این تیم رقم زد، از جدایی علیرضا بیرانوند به شدت عصبانی و ناراضی است و تصمیم او را نادرست و غیراخلاقی می‌داند.

خبرنگار ما در حالی که بیرانوند لحظه به لحظه به تصمیم نهایی خود نزدیک می‌شود، تلاش کرده تا آنچه را در ذهن سلطانی می‌گذرد، شفاف کند و آن را با هواداران پرسپولیس در میان بگذارد.

گفتگو با سلطانی را در ادامه می‌خوانید:

* درباره شرایط این روزهای پرسپولیس صحبت کنید.

در همین ابتدا می‌خواهم بگویم رمز موفقیت آقای علی پروین، مدیریت‌شان بود. زمانی که ما بازی می‌کردیم، ۱۰-۱۲ بازیکن ملی‌پوش داشتیم اما در آن شرایط هم اگر کسی می‌خواست ناز کند و می‌گفت می‌خواهم بروم، اصلا مکث نمی‌کرد. البته در آن زمان بچه‌ها قدر جایگاه خودشان را می‌دانستند، اما آقای پروین هم با کسی شوخی نداشت. اگر منِ بهروز سلطانی می‌گفتم باید ۲۰ هزار تومان به من بیشتر بدهید و ناز می‌کردم، می‌گفت خوش آمدی، برو دنبال کارت، اینجا پرسپولیس است و پیراهنش ارزش دارد. الان مشکل این است که بازیکنان قدر پیراهن‌شان را نمی‌دانند. من همیشه از آقای بیرانوند یا هر دروازه‌بان دیگری حمایت کرده‌ام اما وقتی باشگاه به یک نفر باج بدهد، همین می‌شود. در یکی دو سال اخیر دو نفر بوده‌اند که دائم ناز می‌کردند؛ یکی آقای یحیی گل‌محمدی که البته مربی خوبی بود و نمی‌خواهم کلاس مربیگری و شخصیتش را پایین بیاورم، اما راهی را رفت که هواداران را اذیت کرد و یکی هم آقای بیرانوند. هر کسی پیراهن یک تیم را می‌پوشد، باید به آن احترام بگذارد. آقای بیرانوند هر سال یک قصه درست می‌کند. الان در کشورهایی مثل رومانی و بلغارستان و... به قدری گلرهای خوبی هستند که با نصف پول بیرانوند هم می‌آیند؛ من نمی‌دانم چرا آقای درویش منتظر بیرانوند مانده است.

* یعنی شما می‌گویید بیرانوند دیگر به هیچ وجه نباید به پرسپولیس برگردد؟

بیرانوند گلر تیم ملی ماست و از لحاظ فنی مشکلی ندارد، ولی برخوردهای ایشان درست نیست. ایشان در این شرایط اقتصادی و در بین مشکلاتی که مردم دارند، در سواحل آنتالیا عکس می‌گیرد و منتشر می‌کند، اما هوادار از یک ظهر با یک نان و پنیر در استادیوم می‌نشیند که او را تشویق کند. او هر سال می‌گوید فلان قدر می‌گیرم که بمانم؛ شما که تخم دو زرده برایمان نگذاشته‌اید. از همین‌جا می‌گویم آقای درویش، اگر می‌خواهی ماندگار شوی، راه علی پروین را برو. اینجا پرسپولیس است و کسی نباید اجازه داشته باشد که هواداران را اذیت کند. شما چند سال این پیراهن را پوشیده‌ای و با این پیراهن به تیم ملی رفته‌ای و حالا برای چندرغاز ناز می‌کنی؟ واقعا جای تاسف دارد. اگر آقای درویش محکم بایستد و کارش را انجام بدهد، موفق است اما اگر ناز بیرانوند یا بازیکن دیگری را بکشد، به مشکل می‌خورد.

* اگر خود بیرانوند پشیمان باشد چطور؟

حتی اگر بزرگتر از بیرانوند هم برای این تیم ناز کند، باید برود. رمز موفقیت علی پروین این بود. به همه مربیان و مدیران هم می‌گویم اگر می‌خواهید موفق باشید، این مسیر را بروید. نباید با باج کسی را نگه داشت. آقای بیرانوند تمام شد و خداحافظ. ایشان هوادار را اذیت کرد و اگر برگردد هم با هر گلی که بخورد، فحش می‌خورد.

* به نظر می‌رسد خیلی عصبانی هستید.

می‌دانید چرا؟ همه می‌دانیم هیچکس الکی به تیم ملی نمی‌رسد‌، اما من هم تیم ملی بودم و زحمت کشیدم و پدرم درآمده است. به قدری زمین خورده‌ام که حالا در این سن ساعت ۳ شب از درد کتف و پا بیدار می‌شوم و راه می‌روم که دردم کم شود. بعد گلرهایی را می‌بینم که در سطح پنج هم نیستند، صحبت میلیاردها می‌کند. امثال بهروز سلطانی با چندرغاز بازی کردند و حالا برای هیچکس مهم نیست. این پیشکسوتان تلاش کردند و پرچم مملکت را بالا بردند. شما جای من باشید، ناراحت نمی‌شوید؟ به من حق بدهید که ناراحت باشم.

* شما هم در دوران بازی‌تان یک‌ بار پرسپولیس را ترک کردید و به دارایی رفتید. دلیل جدایی شما چه بود؟

من در واقع به خاطر درس و دانشگاهم به دارایی رفتم. من در مقطعی دستم شکست و پس از آن دنبال درس رفتم. با تیم که سفر می‌کردیم، بچه‌ها در اتوبوس می‌خوابیدند اما من می‌نشستم درس می‌خواندم. دیدم که آخر فوتبالم است و پولی هم درنیاورده‌ام. به همین دلیل رفتم به درسم چسبیدم و خیلی هم خوشحالم. الان هم با حقوقی که می‌گیرم، زندگی می‌کنم و محتاج کسی نیستم.

* پس شما هم به خاطر شرایط مالی بهتر پرسپولیس را ترک کردید.

من نمی‌خواستم آنجا بروم اما آقای هاکوپیان اصرار کردند و من هم دیدم پیشنهادشان خیلی خوب است و گفتم فقط ۶ ماه بازی می‌کنم. قراردادم اینطور بود که هر وقت می‌توانستم به تمرین می‌رفتم، چون فشار درس‌هایم زیاد بود. در این تیم هم موفق بودم و تیم را سوم کردم. سال بعدش هم دنبالم آمدند اما دیگر خداحافظی کردم.

* در آن زمان که به دارایی رفتید، پرسپولیس شما را نمی‌خواست؟

چرا نمی‌خواست؟ می‌خواست اما پولی نمی‌داد. پولی که پرسپولیس می‌داد، زندگی نمی‌چرخاند اما من در ۶ ماه ۳۵۰ هزار تومان از آقای هاکوپیان پول گرفتم. من اگر ۷-۸ سال دیگر هم در پرسپولیس بازی می‌کردم، آنقدر پول نمی‌دادند. نداشتند که بدهند. من مجبور شدم که به خاطر هزینه درسم این شش ماه به دارایی بروم.

* با این شرایط به بازیکنانی مثل بیرانوند که انتظار پول بیشتری دارند، حق‌ نمی‌دهید؟

حق می‌دهم. بازیکن می‌داند که چند سال بازی می‌کند و درس هم نخوانده است که بخواهد با آن کار کند، فوتبالش تمام می‌شود و بعد از آن به قهقرا می‌رود. من حق می‌دهم که بروند پول بگیرند، اما بازیکنی مثل آقای بیرانوند، این‌همه سال بازی کرده و پول خوبی هم گرفته است. هر چیزی یک حدی دارد. درست نیست که برای ۴-۵ تومان پول برای پیراهن احترام قائل نشوند. بله، اگر به آقای بیرانوند می‌گفتند سال قبل ۱۵ تومان گرفته‌ای اما سال بعد به تو ۵ تومان می‌دهیم، من می‌گفتم حقش است برود اما با این شرایط درست نیست.

* یعنی فکر می‌کنید بیرانوند به اندازه کافی از فوتبال درآمد داشته و حالا نباید بحث مالی داشته باشد؟

من می‌گویم بازیکن حقش است که پول بگیرد اما باید روی اصول پیش برود و ارزش قائل شود. این رفتارها زیاده‌خواهی است. انسان باید به عقبه‌اش نگاه کند. درست است که بازیکنان که زحمت می‌کشند و حق‌شان است که پول بگیرند، اما باید روی اصول پیش بروند.

* شما یک‌ بار هم پرسپولیس را ترک کردید و به آلمان رفتید و بعد برگشتید و در یک دربی و در شرایطی که کسی خبری نداشت، یک‌باره به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شدید. درباره آن جدایی هم صحبت می‌کنید؟

من مقطعی به آلمان رفتم و پس از آن همیشه هم گفتم دروازه‌بان‌های ما در اروپا موفق نمی‌شوند. خیلی سخت است. من به دسته دو رفتم و اکثرا رزرو بودم و خیلی کم به من بازی رسید‌. من فیکس تیم ملی بودم اما رفتم آنجا و دیدم یک دنیای دیگر است. در سال‌های اخیر به آقای بیرانوند و عابدزاده هم گفتم نروید، آنجا خبری نیست، فوتبالیست‌های ما در اروپا موفق می‌شوند اما دروازه‌بان‌ها موفق نمی‌شوند. من هم اکثرا نیمکت نشستم و گلر اول تیم هم لهستانی بود. یک سال و خرده‌ای آنجا بودم و یک پولی هم گرفتم و بعد زنگ زدند و گفتند دربی است و گلر نداریم. قرار بر این بود که ده دقیقه از بازی بگذرد و بعد من وارد زمین بشوم. من ساعت ۱۲ شب به تهران آمدم و ۱-۲ به خانه‌ام رسیدم و حتی خانواده‌ام نمی‌دانستند آمده‌ام. فقط علی پروین و محمود خوردبین می‌دانستند و پس از آن هم در اردو بچه‌ها من را دیدند. در رختکن علی پروین به من گفت گرم کن و یه ربع بعد تو را به زمین می‌فرستم. بچه‌ها دوره‌ام کرده بودند و هیچکس من را نشناخت‌. دقایقی گذشت و آقای قلیچ تصادفا مصدومیت شد و من رفتم. وقتی در دروازه رفتم، همه تعجب کردم. وقتی هم من در دروازه می‌ایستادم، تیم‌ها هوایی بازی نمی‌کردند. وارد زمین که شدم، سیستم استقلال به هم خورد و ۳-۰ بردیم.

* پیش از حضورتان در آلمان هم پرسپولیس مخالف جدایی‌تان نبود؟

پولی نبود که بخواهند مخالف باشند. اگر من می‌گفتم ۱۰۰ هزار تومان به من پول بدهید که ماشین بخرم، نداشتند. با این شرایط مجبور بودم بروم. من و آقای درخشان و آقای محمدخانی رفتیم که آن دو تا آمدند و به قطر رفتند و من ماندم. بد نبود اما بازی به من نرسید.

* درباره دروازه‌بان‌هایی مثل امیر عابدزاده و پیام نیازمند که نام‌شان برای جانشینی بیرانوند مطرح می‌شود چه نظری دارید؟ 

من به عنوان کسی که با دروازه‌بان‌های زیادی مثل سوشا مکانی، علیرضا حقیقی، فروزان و امیر عابدزاده کار کرده‌ام، می‌گویم امیر به درد پرسپولیس نمی‌خورد. احمدرضا اسطوره ما بود اما پسرش نمی‌تواند آن جایگاه را در پرسپولیس داشته باشد. هر کسی نمی‌تواند در چارچوب پرسپولیس بایستد. من اگر در تیم ملی گل می‌خوردم، سریع فراموش می‌شد اما گل‌هایی که در پرسپولیس خوردم، هنوز هم فراموش نشده است. در پرسپولیس شرایط سخت است و کسی نمی‌تواند به خاطر پدرش در دروازه‌ بایستد. پیام نیازمند هم بازیکنی است که سپاهان او را از دست نمی‌دهد و از طرفی این اواخر هم ضعیف عمل کرده است. گاهی پول زیاد، بازیکن را خراب می‌کند. کسی که الان و در این سن ۴۰ میلیارد قرارداد می‌بندند، تحت تاثیر قرار می‌گیرد. او گلر بدی نیست اما برای پرسپولیس مناسب نیست، به خصوص که قطعا از پرسپولیس هم ۶۰ میلیارد می‌خواهد.

* پس پیشنهاد شما گلر خارجی است؟

ما در ایران گلرهای خوب زیادی نداریم. برخی از گلرها به قدری گل‌های بد می‌خورند که معلوم نیست چطور گلر شده است. من صد بار درخواست کردم که یک آکادمی دروازه‌بانی بزنید و از بزرگان استفاده کنید تا چند دروازه‌بان خوب به فوتبال معرفی شوند اما هیچکس اهمیت نمی‌دهد. در حال حاضر هم به نظر من کشورهایی مثل رومانی و بلغارستان و یوگسلاوی بهترین دروازه‌بان‌ها را دارند که با ۱۰۰ هزار دلار می‌آیند و بهتر از آقای بیرانوند دروازه‌بانی می‌کنند. اگر ایجنت‌ها شلوغ نکنند، گزینه‌های خوبی هستند که بتوانند در پرسپولیس بازی کنند.