ارکستر ملی یا اختصاصی؟

به گزارش آرمان ملی آنلاین لیلا موسی زاده، تحلیلگر حوزه موسیقی و فرهنگ نوشت: نام ارکستر و ساختار سازی آن یکی از مسائلی بود که در بین مدیران و رهبران ارکستر و علاقه‌مندانش مدت‌ها بود که به نامی دارای پرسش بدل شده بود که آیا این ارکستر ملی است یا ارکستری برای نواختن موسیقی ملی ملهم از ردیف و دستگاه؟ برخی از پدیدآورندگان ارکستر ملی آن را ارکستری ملی نمی‌دانستند چرا که بیشتر به قالب ارکستر غربی شبیه بود که چند ساز ایرانی آن را همراهی می‌کرد و البته هرچند به‌ندرت اما گاهی قطعاتی از آهنگسازان کلاسیک غربی را هم اجرا کرده بود. از این ‌رو این ارکستر فقط موسیقی‌های ایرانی غیر پاپ را اجرا می‌کرد که در ساخت قطعاتشان موسیقی دستگاهی نقش عمده داشت و حالا با نامیدن ارکستر ملی و اجرای قطعاتی از موسیقی ایرانی مشخص شد همان نام ارکستر ملی است که تعریف کارکردش با اجرای قطعات موسیقی ایرانی همراه است و ساختار سازهای آن همچنان همان است که بود. 

قطعات انتخابی برای نواخته شدن نیز از مسائلی بود که اغلب بحث‌برانگیز می‌شد چراکه در هر دوره با تغییر مدیران بنیاد رودکی و یا رهبران ارکستری که بر سرکار می‌آورند قطعاتی از آهنگسازان ایرانی انتخاب می‌شد که میزان نزدیکی و دوری آنها به این مدیران سطح کار اجرایی ارکستر بود که از تعریف ملی بودن ارکستر می‌کاست و محل اعتراض برخی از علاقه‌مندان موسیقی بود. اکنون نیز در دوره جدید فعالت این ارکستر گویا همچنان قرار است ارکستر در اختیار عده‌ای از موزیسین‌های نزدیک به دفتر موسیقی و بنیاد رودکی باشد و بیشتر قطعات آنها با ارکستر دولتی ملی اجرا شود. آن چنانکه در اجرای دو شب اول و دوم تیرماه شاهد بودیم دو قطعه (در قالب شش موومان) تنها از یک آهنگساز اجرا شد. درصورتی‌که آهنگسازان بسیار تواناتری را در کشور داریم که آثارشان در ارکستر نادیده گرفته می‌شوند. به همین دلایل می‌توان گفت یک ارکستری  خواهیم داشت که نام ملی را یدک می‌کشد و تنها برخی از خوان نعمت این ارکستر بهره‌مندند تا آثار خود را به اجرا دربیاورند.