مظنون درز اسناد حمله اسرائیل به ایران چه کسی است؟ / عکس

به گزارش آرمان ملی آنلاین، جنیفر گریفین خبر دست داشتن آرین طباطبایی، یک مدیر ایرانی در پنتاگون، در درز اسناد برنامه اسرائیل برای حمله به ایران را رد کرد.

او بیان کرد: این خبر صحیح نیست. هنوز هیچ مظنونی در تحقیقات مربوط به افشای اطلاعات وجود ندارد. مقامات وزارت دفاع به خبرنگاری که این خبر را برای اسکای عربیا نوشته، نگفته‌اند که مظنون در دفتر «معاون وزیر دفاع ایالات متحده در امور عملیات ویژه» پنتاگون است.

وی افزود: همچنین، من با فردی که خبرنگار ادعا می‌کند در پشت پرده افشای آماده‌سازی‌های اسرائیل بوده صحبت کرده‌ام.

این خبرنگار همچنین بیان کرد: او امروز در پنتاگون سر کار است، دارای مجوز امنیتی خود است و هیچ تماسی از سوی اف‌بی‌آی، ان‌سی‌آی‌اس یا محققان دی‌آی‌ای با او گرفته نشده است. این خبر غیرمسئولانه است.

گفتنی است که روزنامه اسرائیل هایوم نوشت: آرین طباطبایی، مدیری در وزارت دفاع ایالات متحده، مظنون به افشای برنامه‌های حمله اسرائیل به ایران است. 

«آرین طباطبایی» فرزند سید جواد طباطبایی، استاد سابق دانشگاه تهران و پژوهشگر حوزه فلسفه، تاریخ و سیاست است. «آرین طباطبایی» مدرک کارشناسی خود را در دانشگاه استونی بروک آمریکا اخذ کرده است؛ او در رشته علوم سیاسی، سینما و مطالعات فرهنگی تحصیل کرده است. پس از آن وارد دوره کارشناسی ارشد شد و این بار در رشته صلح و امنیت بین‌المللی تحصیل کرد. او دارای مدرک دکترا در حوزه مطالعات جنگ از دانشگاه کینگز لندن است. «آرین طباطبایی» مولف کتاب «نه فتح، نه شکست» درباره استراتژی امنیت ملی جمهوری اسلامی است که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد. او هم چنین نویسنده کتاب «محور سه گانه: روابط ایران با روسیه و چین» است. تحقیقات طباطبایی بیشتر حول خاورمیانه، خصوصا ایران، جنگ و تروریسم بوده است.

او در سال ۱۴۰۰ در تیم مذاکرات برجامی ایران و آمریکا حضور داشت اما به علت برخی اختلاف نظرها از آن ها جدا شد.

سید جواد طباطبایی پدر آرین، استاد و پژوهش‌گرِ برجستۀ تاریخ و فلسفه بود. او با نظریۀ مشهور «ایرانشهر» و دغدغۀ پیوستۀ «ایران»‌ شناخته می‌شد و در پی مدرنیتۀ ایرانی بود. نوع نگاه جواد طباطبایی و تاکید بر ایرانی بودن حتی به اندازه‌ای بوده که بعضا با انتقاد گروه‌های قومیتی داخل ایران مواجه شده و این گروه‌ها آقای طباطبایی و آرای فکری او را متهم می‌کنند که در صدد نادیده گرفتن حقوق قومیت‌های مختلف است.