عراقچی 40 سال هم بماند فایده ندارد!

به گزارش آرمان ملی آنلاین، سرمقاله امروز جوان با عنوان «سفر ضعیف» اینگونه به رشته تحریر درآمده: «تیم برجام» در نیویورک «بسیار ضعیف» عمل کرد. معتقدم رویکرد ضعیف آنان نوعی بیدادگری در حق تاریخ ملت ایران است. ضعف عملکرد این تیم در هیاهوی سهوبیان یا سبق‌اللسان رئیس‌جمهور پنهان ماند، اما در حقیقت همان کسانی که سال‌هاست پشت دیوار غرب و برساخته‌ای به نام «برجام» منتظر ایستاده‌اند و حالا هم می‌گویند «چند روز بیشتر در نیویورک می‌مانیم» تا القا کنند که خبری هست، باید مسئولیت این ضعف آشکار را برعهده بگیرند.

«تیم برجام» در نیویورک «بسیار ضعیف» عمل کرد. معتقدم رویکرد ضعیف آنان نوعی بیدادگری در حق تاریخ ملت ایران است. ضعف عملکرد این تیم در هیاهوی سهوبیان یا سبق‌اللسان رئیس‌جمهور پنهان ماند، اما در حقیقت همان کسانی که سال‌هاست پشت دیوار غرب و برساخته‌ای به نام «برجام» منتظر ایستاده‌اند و حالا هم می‌گویند «چند روز بیشتر در نیویورک می‌مانیم» تا القا کنند که خبری هست، باید مسئولیت این ضعف آشکار را برعهده بگیرند. از رئیس‌جمهور می‌توان با غمض‌عین عبور کرد- و ظاهراً باید در سال‌های آینده خود را برای این وضع آماده کنیم- زیرا ایشان به‌وضوح فاقد مهارت‌های خاص سخنرانی سیاسی است. با یک فرض خوشبینانه و مثبت که ایشان «فرض‌محال» را درنظر گرفته که «اسرائیل سلاحش را زمین نمی‌گذارد»، از این سخنان می‌گذریم، چون آشفتگی عجیب این سه جمله رئیس‌جمهور قابل‌وصف نیست: «ما آماده‌ایم تمام سلاح های‌مان را بذاریم کنار، به‌شرطی که اسرائیل هم بذاره کنار! یک سازمان بین‌المللی بیاد در منطقه امنیت را تأمین کنه! اصلاً اون هم لازم نیست!...»، با این‌حال همچنان بخش اصلی این رویکرد ضعیف بر گردن «تیم برجام» است. 

روزنامه جوان در بخش دیگری از این یادداشت با اشاره به شرایط کشور و آمریکا و جهان؛ رویکرد دولت مستقر را بی‌نتیجه ارزیابی کرده و آورده است: ممکن است کسی بگوید ثم‌ماذا؟! بر فرض که صورت را همین درنظر بگیریم که شما می‌گویید، چنان‌که دولت قبل تلاش کرد نشان دهد به مذاکره با امریکا بدبین است، اما اقتصاد و بسیاری از مسائل ما سامان نگرفت. راه‌حل شما چیست؟ پاسخ به این پرسش را تاریخ به ما داده است، اما می‌توان درسی تازه هم به آن اضافه کرد. وقتی مدرس می‌دید مجلس در برابر اولتیماتوم روس‌ها ترسیده است، شجاعت را به آنان بازگرداند و گفت «آقایان! اگر بناست ما از بین برویم چرا با دست خودمان از بین برویم؟!» و مجلس هم ایستاد و نتیجه گرفت. اما آنچه بیشتر از این‌ها ما از تاریخ آموخته‌ایم آن است که هیچ ملتی در تاریخ از استقامت بر حق خود بی‌نتیجه نمانده است. مغالطه‌کاران در تاریخ همواره راه‌ها را محدود به راه‌حل آسان خود نشان داده‌اند و از راه سخت گریزان بوده‌اند. برای احقاق حق، هیچ راه آسانی نداریم. هیچ ملتی با آسان‌گیری و دنبال تنبلی و راه‌حل ساده و سهو رفتن نتیجه نگرفته است. آنچه بین ما و امریکاست، با لبخند‌ها و چهار تا کلمه دیپلماتیک حل‌شدنی نیست. برخلاف آنچه بر قفای ما می‌بندند این امریکاست که «یک ایدئولوژی سخت و تغییرناپذیر» دارد. هیچ منطق یا اخلاقیات یا انسانیاتی این ایدئولوژی امریکایی را تغییر نمی‌دهد. چه چهار روز بیشتر در نیویورک بمانید چه چهل سال!