نگاه راهبردی به توسعه
پیروزی گفتمان تغییر در انتخابات ریاست جمهوری 1403 ایران، بیانگر تایید ملی و خواست ملت بزرگ ایران برای تغییر رویههای سیاسی و روند جدید سیاستگذاری بود.
روشن است که رئیس جمهور پزشکیان اکنون در برابر خواست ملت ایران برای توسعه و رفاه قرار دارد و با توجه به پیچیدگی های سیاستگذاری در ایران این فصل بهم پیوستگیهای گستردهای با بخشهای مختلف از سیاست داخلی، خارجی، اقتصادی و فرهنگی دارد. پر واضح است که ترسیم چرخه جدید سیاستگذاری برای توسعه دارای چالش های متنوع هست و حتی مقاومتهای اجتماعی نیز می تواند در روند آن وجود داشته باشد. با این وجود، توسعه هدف اصلی برنامه ریزی دولتی خواهد بود. برای این منظور نیاز به نوسازی و تغییر در برخی از رویههای سابق که مانعی مهم در توسعه محسوب میشدند، ضروری محسوب میگردد. از این رو، به نظر می رسد که دولت چهاردهم در تلاش است تا با احتیاط و ارزیابیهای دقیق نسبت به تهدیدات و فرصت، سیاستگذاری های مطلوب خود به اجرا بگذارد. برای این منظور کارگروههای متعددی شکل گرفته است تا علاوه بر جامعیت در دریافت پیشنهادات بر ارزیابی های کارشناسی نیز استوار گردد. در نهایت اینکه، دولت بایستی نگاه راهبردی و چند وجهی به توسعه در ایران داشته باشد. در این میان مهمترین نگاه ایجاد حلقههای ارتباطی بین سیاستهای داخلی، خارجی و اقتصادی است. این سه بعد سریع ترین زمینه برای کاهش آسیب پذیریهای سیاستهای یکجانبه به شمار میروند. اما در چشم انداز بلند مدت توسعه فرهنگی هست که می تواند روند توسعه را نهادینه کند و توسعه پایدار را برای کشور به ارمغان آورد. در نتیجه تغییر روندهای اجرایی، سیاستگذاری ها با چارچوب سیاست داخلی، خارجی و اقتصادی به همراه پوشش فرهنگی رهیافت مهم توسعه در دولت چهاردهم خواهد بود.
• حامد روشن چشم
• عضو هیات علمی دانشگاه
ارسال نظر