باز هم اخراج یک استاد دانشگاه

عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی در متنی که در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده، نوشته است:   فرصت افروختن شعلهُ آگاهی و خرد را نیافته بودیم که دوباره خبر قطع همکاری آمد! بعد از قطع همکاری کامل دانشگاه فردوسی با ما در بهمن ماه گذشته به دلیل حمایت از دانشجویان، این بار با پیگیری گروه ادبیات و گذشتن از هفت خان دانشگاه و دانشکده و گروه، ناباورانه دیدیم که همکاری و تدریس ما تایید شد. بهت ما بی‌دلیل نبود؛ درست در هفته اول کلاسها، از هیات رئیسه دانشگاه فرمان می‌رسد و این‌چنین دوباره ما را از خانه خودمان، دانشگاه بیرون کردند!  ما زنده بر آنیم که آرام نگیریم موجیم که آسودگی ما عدم ماست  این عدم هماهنگی یا بازی غیرمنصفانه، به هر دلیل که باشد، ما را به ادامه مسیر استوارتر می‌سازد و می‌دانیم که هرکجا قدم بگذاریم، می‌کوشیم همچنان پیام‌آور خرد، آگاهی، انسانیت، مدارا و صلح باشیم.  ما همچنان زمزمه می‌کنیم: من اینجا ریشه در خاکم من اینجا عاشق این خاک، اگر آلوده گر پاکم من اینجا تا نفس باقی است می‌مانم امیدِ روشنایی گر چه در این تیره‌گی‌ها نیست، من اینجا باز در این دشتِ خشکِ تشنه می‌رانم من اینجا روزی آخر از دل این خاک، با دستِ تهی گل بر می‌افشانم من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه، چون خورشید سرود فتح می‌خوانم.