در این بیانیه «حمایت بشردوستانه مستمر از افراد نیازمند ساکن قره باغ و کسانی که این منطقه را ترک کرده‌اند» ضروری خوانده شده و آمده است: ‌آذربایجان مسئولیت تضمین حقوق و امنیت ارامنه قره باغ از جمله حق آنها برای زندگی شرافتمندانه در خانه های خود بدون ارعاب و تبعیض و همچنین حق بازگشت برای آوارگان را بر عهده دارد. »

درگیری بر سر قره‌باغ سابقه طولانی و تاریخی دارد، ولی درگیرهای معاصر در قره‌باغ از ابتدای سال ۱۹۹۰ میلادی و همزمان با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق میان جمهوری‌های تازه استقلال یافته جمهوری آذربایجان و ارمنستان آغاز و در سال ۱۹۹۴ پس از کشته شدن ۳۰ هزار نفر از دو طرف متوقف شد.

بحران قره‌باغ که در فوریه سال ۱۹۸۸ تبدیل به یک جنگ ویرانگر شد و تا مارس ۱۹۹۴ ادامه یافت، در ناحیه‌ای به همین نام در جنوب جمهوری آذربایجان رخ داد. در این منطقه که عمده جمعیت آن ارمنی هستند، با پشتیبانی ارمنستان و مقابله جمهوری آذربایجان یک جنگ تمام عیار شکل گرفت و حدود ۶ سال به طول انجامید که طی آن حدود ۳۵ هزار نفر کشته و بیش از ۸۰۰ هزار نفر نیز از منازل خود آواره شدند.

پس از جنگ دوم قره‌باغ در سال ۲۰۲۰ که با قرارداد آتش بس به میانجیگری روسیه به پایان رسید، سه تا ۶ هزار نیروی حافظ صلح روسی در منطقه حاضر شده و تلاش برای برقراری آتش بس بین طرفین را آغاز کردند ولی در ۳۳ ماه گذشته، آتش بس بین طرفین آذری و ارمنی بارها نقض شده است.

ناصر کنعانی سخنگوی وزارت امور خارجه ایران چندی پیش در واکنش به توافق دولت جمهوری آذربایجان و نمایندگان ارامنه ساکن قره باغ اظهار داشت: جمهوری اسلامی ایران از توافق دولت آذربایجان و نمایندگان ارامنه ساکن قره باغ برای توقف درگیری ها در این منطقه ابراز خرسندی کرده و انتظار دارد بر گفت‌وگو و سازوکارهای مسالمت آمیز برای حل و فصل مسائل در چارچوب تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان تمرکز شود.

کنعانی افزود: جمهوری اسلامی ایران خواستار احترام کامل به تمامیت ارضی و مرزهای شناخته شده ی بین المللی کشورهای منطقه بوده و معتقد است حقوق و امنیت ساکنان قره باغ نیز باید در این چارچوب تامین شود و آمادگی خود را برای کمک به روند صلح دائمی و پایدار با حضور کشورهای منطقه اعلام داشته و تاکید می‌کند دخالت طرف های ثالث در مسائل منطقه صرفاً منجر به پیچیدگی موضوعات شده و توافقات حاصله را به خطر می اندازد.