مدیریت شعارزده و اجرای قوانین برنامه

به گزارش آرمان ملی آنلاین حشمت‌الله فلاحت پیشه، نماینده ادوار مجلس نوشت: مثل حرکت به سمت سیاست‌های رفاهی، ایجاد نظام عدالت اجتماعی و اقتصادی، تولید یک میلیون مسکن در سال و... اما متاسفانه هیچ کدام از دولت‌‌های پس از انقلاب سابقه خوبی در اجرای قوانین برنامه توسعه کشور نداشتند. میزان اجرای این قوانین از 27 درصد تا حداکثر 35 درصد بوده است. یعنی به عبارتی روسای جمهور  و دولت‌ها خود را مکلف به اجرای این برنامه ندانستند.

اتفاقا یکی از دلایلی که ما شاهد بودیم یک  قانون فرادستی دیگری تحت عنوان سیاست‌های کلان ابلاغی مطرح شد و طی آن نظارت از مجلس گرفته شد و به مجمع تشخیص مصلحت داده شد ناتوانی دولت‌ها و بی تفاوتی مجالس در اجرای قوانین برنامه است. لذا برای اینکه شعار داده نشود اصل این است که نمایندگان 5 ابزار نظارتی خود را که شامل تذکر، سوال، طرح تحقیق و تفحص، استیضاح و اعمال ماده 234 در زمان حضور روسای جمهور و نه بعد از آن به کار بگیرند و حداقل در سالیان باقی‌مانده از آنها این انتظار را مطرح کنند که قوانین برنامه را عملیاتی کنند.

دولت آقای رئیسی هم زمانی که روی کارآمد تمام شعارهای انتخاباتی‌اش در نقد دولت گذشته و اعلام برنامه‌هایی برای پایان دادن به ضعف‌های گذشته بود یکی از این برنامه‌هایش تولید حداقل یک میلیون مسکن در سال ، صیانت از ارزش پول ملی کشور،جذب سرمایه خارجی و وصل نکردن اقتصاد کشور به نوسانات سیاست خارجی بود. اما متاسفانه دیدیم مهم‌ترین کاری که در این دولت شکل گرفت این بود که دولت در دو سال اول روی هم 100 درصد مالیات را افزایش داد و بار توسعه را بر دوش ملت گذاشت. از طرفی کمر شکن‌ترین تورم‌ها در زمان این دولت شکل گرفت که سیاستش مقابله با تورم بود.

در زمینه مسکن نیز این دولت یکی از ناکارآمدترین دولت‌ها در رسیدن به احکام قانون برنامه و شعارهای  انتخاباتی بود. اینکه آقای رئیسی در آستانه ورود به نیمه دوم 4 ساله اول خود بیاید دولت‌های گذشته را زیر سوال ببرد این در واقع زیر سوال بردن  شعارهای خود وی است. همانطور که گفته شد در ایران توسعه مظلوم و قربانی شعار است و تنها راه این است که در همین قانون برنامه هفتم که به مجلس داده شده نمایندکان این قانون را سنجش پذیر کنند. یعنی اعداد و ارقام واقعی، مسئول آن مشخص و در دل قانون برنامه نظام مدیریت پاسخگویی تعریف شود.