« بدحالی دانش آموزان »کوچک انگاری یک جنایت بزرگ/ خبرگزاری اصولگرا: 80 درصد تمارض دانش آموزان است و 20 درصد تلقین!
گیریم که حق با این خبرگزاری است و 90 درصد بد حالی دانش آموزان، کار خودشان بوده است. خب! آن 10 درصد کار کیست و به قول رهبری چه دست هایی در کار است؟ مگر نمی گویید که دستگیر و اعتراف کرده اند؟ این دستگیر شدگان کیستند؟ نام و نشان ندارند؟ مگر می شود این حجم از ناامن سازی مدارس در دهها شهر کشور بدون سازماندهی خاصی صورت گرفته باشد؟ اگر دستگیر شده اند، چرا مجازاتی که به تعبیر رهبر انقلاب باید عبرت آموز شود درباره شان اجرا نمی شود؟
عصر ایران نوشت، رهبر انقلاب در روز 15 اسفند 1401 درباره موضوع مسمومیت دانشآموزان با "مهم" خواندن آن و تأکید بر این که بلاشک افرادی و گروههایی در این مسئله دست دارند تصریح کردند: « بایستی دستگاههای مسؤول، دستگاههای اطّلاعاتی، دستگاههای انتظامی دنبال کنند و سررشتهی این جنایت را پیدا کنند، هم عاملین را، هم مسبّبین را و اینها بایستی به اشدّ مجازات محکوم بشوند و دربارهی اینها اشدّ مجازات بایستی اجرا بشود؛ چون این یک جنایت کوچکی نیست.
این جنایتی است، هم در حقّ معصومترین عناصر یک جامعه، یعنی کودکان، و هم موجب رعب، موجب ناامنی، موجبِ ناامنیِ روانیِ جامعه، نگرانیِ خانوادهها، موجب اینها است. اینها چیزهای کوچکی نیست. اینها را بایستی با جدّیّت دنبال بکنند و کسانی اگر چنانچه محکوم شدند، عفوی هم در مورد اینها وجود نخواهد داشت؛ این را همه بدانند. و حتماً بایستی مجازات بشوند و مجازات اینها موجب عبرت بشود.»
حال یک و نیم ماه بعد از این موضع گیری صریح و "جنایت" نامیدن موضوع، یک خبرگزاری اصولگرای مدعی ولایتمداری در این باره نوشته است که 90 درصد اتفاقات را خود دانشآموزان رقم زدهاند و با استفاده از بمب های بدبو که در فروشگاه های اینترنتی فروخته میشود، نظم مدارس را به هم ریختهاند که در این میان، 80 درصد دانشآموزانی که به مراکز درمانی منتقل شدند تمارض کردهاند و 20 درصد نیز تلقین!
این خبرگزاری در انتهای گزارش خود و لابد برای خالی نبودن عریضه نوشته است: ناگفته نماند در موارد اندکی برخی اقدامات خرابکارانه نیز نظیر پرتاب کپسولهای حاوی مواد محترقه با بوهای نامطبوع توسط عوامل بیرونی به داخل مدارس صورت گرفته بود که با تحقیقات یا بررسی دوربینها این افراد شناسایی و دستگیر شدهاند که طبق اعترافات شان هدف آنها دامن زدن به موج نگرانیها و ایجاد ناامنی اعلام شده است.
در این باره نکات زیر قابل تأمل است:
1 - کوچک انگاری ماجرایی که مملکتی را نگران کرده و رهبر کشور نیز آن را رسماً و علناً "جنایت" نامیده، عجیب و معنی دار است.
قطعاً منظور رهبر انقلاب از جنایت نابخشودنی، موضوع کوچک و بچگانهای که این خبرگزاری بدان اشاره کرده، نبوده است.
2 - گیریم که حق با این خبرگزاری است و 90 درصد اتفاقات، کار خود دانشآموزان بوده که از فروشگاه های اینترنتی بمب بدبو خریده و مدرسه و مملکت را به هم ریختهاند و تمارض و تلقین کردهاند.
خب! آن 10 درصد کار کیست و به قول رهبری چه دستهایی در کار است؟ مگر نمیگویید که دستگیر و اعتراف کرده اند؟ این دستگیر شدگان کیستند؟ نام و نشان ندارند؟ مگر میشود جنایتی به این بزرگی علیه معصوم ترین افراد جامعه شکل بگیرد و خبرگزاری رسمی مملکت بعد از انداختن تقصیرها به گردن دانشآموزان، در انتهای خبرش بنویسد چند نفری هم دستگیر شدهاند و تمام؟!
مگر میشود این حجم از ناامن سازی مدارس در دهها شهر کشور بدون سازماندهی خاصی صورت گرفته باشد؟
اگر دستگیر شدهاند، چرا مجازاتی که به تعبیر رهبر انقلاب باید عبرت آموز شود درباره شان اجرا نمیشود؟
3 - چند روز پیش مهرداد ویس کرمی، نماینده اصولگرای مجلس شورای اسلامی خبر کوتاهی در این باره داد و گفت: طبق گزارشهای رسمی تا کنون ۱۰۰ نفر در رابطه با مسمومیت دانشآموزان بازداشت شدند. برخی از این افراد عامدانه این کار را کرده بودند و قصدشان تعطیلی مدارس دخترانه بود، اما تعدادی هم فریبخورده و وارد بازی این افراد شده بودند.
آیا مردم حق ندارند با این افراد متوحش که با حملات عامدانه، قصد تعطیلی مدارس دخترانه را داشتهاند آشنا شوند؟ خاصه آن که مخالفت با تحصیل دختران یک ایده برخاسته از قشری نگری دینی است که متأسفانه ایران نیز خالی از این منجمدالفکرها نیست.
4 - به قول بهزاد رحیمی، نماینده سقز و بانه در مجلس شورای اسلامی "مسمومیت سریالی دانشآموزان چند ماهی است به گستردگی ایران در حال وقوع است و به موضوعی پرچالش و بدون جواب تبدیل شده است."
نکته مهمی که مسئولان بدان توجه ندارند این است که وقتی موضوعی را در عمل بدون جواب باقی میگذارند، معنایش این نیست که افکار عمومی هم مقابل ابهام شان علامت سؤال میگذارند و منتظر پر شدن جای خالی توسط مسئولان میمانند، بلکه مردم خودشان جای خالی را بر اساس دانستهها و تجربیات خود پر میکنند کما این که در ماجرای فاجعه بار و غم انگیز اسیدپاشی در اصفهان مسئولان هیچ جوابی ندادند ولی مردم، در باور خود، اسیدپاشها و انگیزه های آنان را ترسیم کردهاند.
در موضوع موسوم به بدحالی دانشآموزان دختر نیز مردم جای خالی را پر کردهاند. از این رو عاقلانه تر آن است که جریانی که این جنایت را مرتکب شده است،بدون توجه به هر گونه تعلقات احتمالی به مردم معرفی و به شدت مجازات شوند تا دستکم کار آن گروه معدود، به دایره وسیع تری تعمیم داده نشود و هزینه های معنوی و سیاسی اش کمتر شود و مهم تر از آن خانوادهها نفسی به راحتی بکشند، دانشآموزان هم تمارض و تلقین نکنند و برخی خبرگزاریها هم مجبور به توجیه و ماستمالی نشوند.
ارسال نظر