ریشه بیحجابی، مجرد بودن دختران است/ بخشی از بحث بیحجابیها، جو گیری روانی است/ محدودیتهای اجتماعی بسیار بازدارندهتر از حبس یا جریمه نقدی است.
نماینده مجلس شورای اسلامی گفت:اگر شرایط ازدواج مهیا میشد، شاید این مسائل و چالشهای امروزی را نداشتیم.
آرمان ملی آنلاین شرق نوشت، باقری میگوید: اگر شرایط ازدواج مهیا میشد، شاید این مسائل و چالشهای امروزی را نداشتیم. بیتوجهی به مسائل عفت عمومی، منشاء این است که زمینه ارتباطهای سالم، شرعی و قانونی بین دختر و پسرها مهیا نشده است. به نظر من، بحث بیحجابی ریشه در مجرد بودن آنها دارد.
مهدی باقری، عضو کمیسیون قضائی و حقوقی مجلس درباره موضوع مقابله با بیحجابی میگوید: سلیقههای پوشش و حضور در جامعه مادامی که با قوانین، فرهنگ و رسوم ما معارض نباشند، محترماند. ما طی سالهای گذشته نسبت به سیاستگذاری، قانونگذاری و ارائه خدماتی که میتوانست نیازهای دختران و جوانان را برطرف کند، کمکاری کردهایم و مهم این بود که به این مسئله توجه شود. این غفلتها آثار منفی خود را الان نشان داده است.
باقری میگوید: به طور مثال اگر شرایط ازدواج مهیا میشد، شاید این مسائل و چالشهای امروزی را نداشتیم. بیتوجهی به مسائل عفت عمومی، منشاء این است که زمینه ارتباطهای سالم، شرعی و قانونی بین دختر و پسرها مهیا نشده است. به نظر من، بحث بیحجابی ریشه در مجرد بودن آنها دارد.
نماینده زنجان میگوید: کشف حجاب در ماههای اخیر، یک اعتراض مدنی نیست. فطرت و خلقت خانمها با زیبایی گره خورده و این کار خداست، چون خدا زنان را اینگونه خلق کرده است. بانوان از لحاظ فطری علاقهمند به اظهار کمالات و جمال خودشان هستند. نمیتوان این موضوع را انکار یا سلب و سرکوب کرد و یک امر کاملاً درست و طبیعی است. وقتی شرایط شرعی و درست دین مهیا نشد، دختران در کوچه و خیابان این کار را میکنند.
باقری میگوید: قبل از اینکه کسی را متهم کنیم که چرا اینگونه رفتار میکند، اول مسئولان متهم هستند و طی زمان فراتر، در این زمینه ترک فعلهایی انجام شده و جرائمی رخ داده است که نتیجهاش این شده است. بخشی از بحث بیحجابی، جو گیری روانی است. مگر چند درصد از کل خانمهایی که در ایران زندگی میکنند در خیابانها هستند؟ و چند درصد از آنهایی که در خیابان هستند بدحجاب یا بیحجاب هستند؟ بیحجابها در بعضی خیابانهای شلوغ دیده میشوند، اما کل جامعه اینطور نیست.
عضو کمیسیون قضائی و حقوقی مجلس میگوید: همانطور که گفتم بیحجابی، بخشی از آن، روانی است، یعنی اینگونه نیست که مثلاً شخصی دوست دارد که اینگونه بیحجاب باشد، بلکه به دلیل فشار رسانهای است و احساس میکنند که ما اعتراض مدنی میکنیم حالا به هر چیزی. فرهنگ آن فرد یا موضوع این نیست که یکشبه عوض شود. شخصی که فرهنگ خانوادهاش طوری بوده که الان یهویی در حال نمایان کردن موهایش است، ادامهدار نیست و مقطعی روی به بیحجابی آورده است.
نماینده زنجان میگوید: بخش دیگری از مسئله، مربوط به متجاهرین است. شکی نیست افرادی هستند که قانونشکناند. مثلاً آیا در زندانها، آدمهای فرهیخته و بزرگواری که به حقوق مردم احترام میگذاشتند هستند؟ یا اینها به خاطر قانونشکنی در زندان هستند؟ بعضی افراد متجاهر به قانونشکنی هستند، یعنی دوست دارند عمداً و علناً با بروز و ظهور بگویند ما میخواهیم بیحجاب باشیم و با لباس و حجاب نامناسب ظاهر میشوند.
او میگوید: یک سال پیش شرایط اینطور نبود و این یک اتفاق اجتماعی است که باعث شده چنین مسئلهای پیش بیاید. نباید سادگی کنیم و بگوییم این داستان فقط یک دلیل به نام دشمن دارد. بخش دیگر این موضوع، بیتفاوتی و بیاعتنایی مسئولان نسبت به قوانین است که همیشه هم بوده است. بخشی دیگر به خاطر علاقه بعضی افراد به قانونشکنی و مبارزه با قانون است. بخشی دیگر، افرادی هستند که دوست دارند از دشمن پول بگیرند و چیزی عایدشان شود. مثلاً کسی لباسی بیعفت طراحی و در جامعه وارد میکند. این کار منشاء دارد و او میخواهد برهنگی را ترویج دهد.
عضو کمیسیون قضائی و حقوقی مجلس میگوید: طبق گزارشها به این نتیجه رسیدهایم که قطعاً روی موضوع طراحان لباس و مد، برنامهریزی شده و کار کردهاند که این مسیر باز شود. این کار هر کسی باشد، نشان از این دارد که فرد یا افرادش، با نظام مشکل داشتند؛ یعنی معارضان نظاماند.
باقری میگوید: بحث مهسا امینی یک بهانه بود و دلیلی برای شلوغی مردم نبود. باید با قانوننگاری خوب و درست زمینه مسائلی مثل ازدواج را مهیا کنیم و بعد هم زمینه فعالیت خانمها در محیطهای مناسب را آماده کنیم. باید قانون به صورت دقیق نوشته و اجرا شود. قطعاً باید با کسی که متجاهر به قانونشکنی است، برخورد شود. مهم نیست که موضوع بیحجابی باشد یا اعتیاد یا چیز دیگر، در هر صورت برخوردها باید کارشناسانه باشد. از اینرو، یک بخش لایههای قانونگذاری مراجعه به کارشناسان است و نماینده تصمیمگیرنده نیست و این کار ِ کارشناسان است.
نماینده زنجان میگوید: در موضوع حجاب و عفاف، ۳۲ دستگاه مرتبط هستند و هرکدام در این حوزه حرف برای گفتن دارند و متناسب با مسئولیت خودشان نقطه نظراتی دارند. مدیران دستگاهها تصمیمگیرنده نیستند، بلکه کارشناسان تصمیمات را میگیرند. اگر بخواهیم قانون خوبی در مورد مجازاتها بنویسیم، نمیشود تعارف کرد. قبلتر مجازاتها، زندان و جریمه نقدی بوده و اینها لزوما بازدارنده نیستند. حقوقدانها به سمت مجازاتهای بازدارنده اجتماعی رفتهاند. از کارت بانکی تا ثبتنام در بعضی جاها و حضور در بعضی مراکز و ممنوعیت در رانندگی و... جزو آن میتواند باشد. اینها راهکارهای خوبی هستند و در دنیا اثبات شده که محدودیتهای اجتماعی بسیار بازدارندهتر از این است که فرد حبس یا جریمه نقدی شود.
او میگوید: حجاب، چون موضوع اجتماعی و فرهنگی است، طبیعتاً نسبت به افراد دیگری که مرتکب تخلف میشوند میتواند اثرگذار باشد. باید با افرادی که تعمداً نسبت به اشاعه فحشا فعالیت میکنند، برخورد جدی شود. برهنگی و عریان شدن، فرهنگ انسانی نیست و با فطرت بشر همراستا نبوده است. نه تنها در اسلام و کشور ما، بلکه در کشورهای دیگر هم اجازه تجاهر به بیعفتی نمیدهند و این امر مورد پذیرش نیست.
عضو کمیسیون قضائی و حقوقی مجلس میگوید: بخشی از موضوع حجاب، مستقیماً درگیر با مسائل بیعفتی است، چه با کسی که مرتکب بیعفتی میشود و چه با کسی که ترویج و تبلیغ بیعفتی میکند، یعنی با کسی که با استفاده از ابزار و لباس و... طراحیهایی میکند یا کالایی را میفروشد که نشان از بیعفتی دارد، باید با شدت برخورد کرد. این افراد حق ندارند و نمیتوانند آرامش معنوی و روانی جامعه را با بیعفتی برهم بزنند. به نظر من باید برای این افراد مجازاتهای شدیدی گذاشت و برخورد جدی با آنها کرد.
ارسال نظر