ناقض گفتار و عمل آمریکا

به گزارش آرمان ملی آنلاین،  روابط بین واشنگتن و پکن بر سر طیفی از مسائل، از جمله تایوان، اختلافات ارضی در دریای چین جنوبی و ایجاد محدودیت‌های جو بایدن، در صادرات تراشه‌های نیمه‌هادی، به شدت تیره شده است. ارتش آمریکا در هفته جاری در آخرین مورد ادعا کرد که نیروی دریایی چین «مانورهای ناامن» را در نزدیکی یک ناوشکن آمریکایی در حال عبور از تنگه حساس تایوان انجام داده است، این تنگه به عرض 180 کیلومتر جزیره تایوان را از قاره آسیا و سرزمین اصلی چین جدا می‌کند و از لحاظ ژئوپلیتیک بسیار راهبردی است.

متقابلا پکن، واشنگتن را به ایجاد خطرات و تضعیف صلح و ثبات در منطقه با تشویق نیروهای استقلال‌طلب در تایوان، متهم می‌کند. اما فارغ از این اتهام‌زنی‌ها مورد محوری، نبود مذاکرات نظامی مستقیم میان دو قدرت بزرگ نظامی و اقتصادی رقیب که در بسیاری از موارد به دشمنی هم سرایت می‌کند، است.

موضوعی که «لوید آستین»، وزیر دفاع  آمریکا در نشست سنگاپور به آن اشاره کرد و گفت: «من عمیقا نگران هستم که چین تمایلی به تعامل جدی با سازوکاری موثرتر برای مدیریت بحران بین دو ارتش نداشته است. با صحبت مستقیم می‌توانیم از سوء‌تفاهم‌ها و محاسبات نادرست که می‌توانند منجر به بحران یا درگیری شود، جلوگیری کنیم». اما آنچه وزیر دفاع آمریکا فراموش کرد یا تمایل نداشت آن  را مطرح کند این بود که شخصیت حقیقی «لی شانگ فو»، همتای چینی او در سال 2018 به دلیل خرید تسلیحات از روسیه توسط آمریکا تحریم شد.

سوی دیگر، وزیر دفاع چین در سخنرانی خود به موضوع مهمی اشاره و نسبت به ایجاد ائتلاف‌های نظامی مانند ناتو در آسیا و اقیانوسیه هشدار داد و گفت که این اتحادها فقط منطقه را در گردابی از اختلافات و درگیری‌ها فرو خواهند برد. اشاره چین به ایجاد ائتلاف و اتحادهای نظامی منطقه‌ای توسط آمریکااز جمله اتحاد AUKUS با استرالیا و بریتانیاست که در سال گذشته در چارچوب این اتحاد، آمریکا و بریتانیا با پیشنهاد قرارداد فروش زیردریایی‌های اتمی به استرالیا، این کشور را تشویق کردند که قرارداد خرید زیردریایی از فرانسه را لغو و این موضوع خشم پاریس را از متحدان خود برانگیخت. دیگر نمونه از ائتلاف‌ها به رهبری ایالات متحده در منطقه آسیا و اقیانوسیه گروه کوادlQuad شامل استرالیا، هند و ژاپن است که واشنگتن در مقابله با پکن ایجاد و پایه‌گذاری کرده است.

بسیاری از تحلیلگران معتقدند که چین به طور فزاینده‌ای خود را در محاصره  آمریکا احساس می‌کند. آمریکا در بسیاری از خطوط ارتباطی دریایی چین نه فقط تنگه تایوان بلکه در دریای چین جنوبی و سایر آبراه‌های شرق آسیا، حضور فعال دارد. اما علیرغم تلاش‌های آمریکا برای کنترل پکن، نشانه‌ها حکایت از آن دارد که باز نگه‌داشتن راه‌های ارتباطاتی بین چین و آمریکا برای واشنگتن اهمیت ویژه‌ای دارد. سفر «ویلیام برنز»، رئیس سازمان سیا  در ماه می به چین که اولین بار توسط نشریه فایننشال تایمز گزارش شد، در حالی انجام گرفت که واشنگتن تلاش می‌کند تنش‌ها را با پکن کاهش و خطوط ارتباطاتی را در میان هراس از اینکه برداشت نادرست بین دو قدرت جهانی ممکن است به طور تصادفی به درگیری منجر شود، باز نگه‌دارد.

رویارویی شدید که به قول وزیر دفاع چین اگر انجام گیرد یک فاجعه «غیر قابل تحمل» برای جهان خواهد بود. انتقاد وزیر دفاع ایالات متحده مبنی بر امتناع چینی‌ها برای گفت‌و‌گوهای مستقیم نظامی، در حالی است که آمریکا به تحریکات غیرمستقیم خود علیه پکن ادامه می‌دهد، سفر آستین به هند بعد از نشست سنگاپور، نمونه دیگر است. دولت هند می‌گوید که هند و آمریکا نقشه راه همکاری در صنعت دفاعی را برای چند سال آینده ترسیم کرده‌اند، اقدامی که انتظار می‌رود جاه‌طلبی‌های تولید دفاعی دهلی‌نو را تقویت کند. واشنگتن در حال تلاش برای تعمیق روابط با بزرگترین واردکننده تسلیحات در جهان است و روابط عمیق‌تر نظامی و فناوری با این کشور آسیای جنوبی (هند) را به عنوان وزنه تعادل کلیدی برای تسلط چین در منطقه می‌بیند.

تجارت دفاعی  آمریکا با هند در سال 2008 نزدیک به صفر بود اما در سال 2020 به بیش از 20 میلیارد دلار افزایش یافت که شامل هواپیماهای گشت دریایی دوربرد، هواپیماهای حمل‌و‌نقل سی 130، موشک‌ها و هواپیماهای بدون سرنشین بوده است. «راهول بیدی» تحلیلگر امور دفاعی معتقد است، هند به دنبال خرید 18 پهپاد مسلح طولانی پرواز از شرکت جنرال اتومیکز است که این هواپیماهای بدون سرنشین را احتمالا در امتداد مرزهای ناآرام با چین، پاکستان و منطقه استراتژیک اقیانوس هند مستقر خواهد کرد. موارد متعددی از اقدامات واشنگتن مشاهده می‌شود که پکن احساس می‌کند که آمریکا یک سخن می‌گوید و نوعی دیگر عمل می‌کند، می‌گوید که تلاش نمی‌کند پیشرفت چین را از مسیر خود خارج کند، اما از سوی دیگر با آن مقابله می‌کند.