ارتباط ضربه مغزی با زوال شناختی

این تحقیق که روی سربازهای دوقلو در جنگ جهانی دوم انجام شد، نشان داد که دوقلوهایی با سابقه آسیب تروماتیک (ضربه‌ای) مغزی نسبت به همتایان غیرمصدوم خود، در آزمون‌های شناختی امتیاز کمتری داشتند و کاهش شناختی سریع‌تری نشان دادند. کاهش شناختی قابل توجه در افرادی که بعد از ۲۴ سالگی آسیب تروماتیک مغزی یا تجربه از دست دادن هوشیاری داشتند، نگران‌کننده بود. این تحقیق بر خطرات طولانی‌مدت آسیب تروماتیک مغزی و نیاز به مداخلات زودهنگام تاکید می‌کند. از میان ۸۶۶۲ شرکت‌کننده سرباز جنگ جهانی دوم، ۲۵ درصد در مقطعی از زندگی خود ضربه‌مغزی را تجربه کرده بودند. دوقلوهایی که سابقه آسیب تروماتیک مغزی داشتند، کاهش شدید شناختی را نشان دادند. به‌رغم اندازه اثر متوسط، تأثیر تجمعی آسیب تروماتیک مغزی و سایر عوامل مضر ممکن است به اندازه کافی قابل توجه باشد تا ارزیابی‌های شناختی را ضروری کند. دکتر ماریان شانتی‌کترل، محقق ارشد گفت: این یافته‌ها نشان می‌دهد که حتی افرادی که آسیب‌های تروماتیک مغزی در زندگی اولیه دارند و به‌نظر می‌رسد به‌طور کامل از آن بهبود یافته‌اند، همچنان در معرض خطر افزایش مشکلات شناختی و زوال‌عقل در آینده هستند. شانتی‌کترل توضیح داد: در میان دوقلوهای همسان که ژن‌های یکسان و بسیاری از مواجهه‌های یکسان در اوایل زندگی دارند، متوجه شدیم که دوقلوهایی که ضربه‌مغزی شده بودند نسبت به دوقلوهایی که هرگز ضربه مغزی را تجربه نکرده بودند، نمرات آزمون پایین‌تر و کاهش شناختی سریع‌تری داشتند. این تحقیق شامل ۸۶۶۲ سرباز (مرد) جنگ جهانی دوم بود. شرکت‌کنندگان در ابتدای تحقیق زمانی‌که میانگین سنی ۶۷ سال داشتند سپس تا سه بار دیگر در طول ۱۲ سال، آزمون مهارت‌های تفکر را انجام دادند. نمرات آزمون از صفر تا ۵۰ متغیر بود. میانگین نمره برای همه شرکت‌کنندگان در ابتدای تحقیق ۳۲.۵ امتیاز بود. در مجموع ۲۵ درصد از شرکت‌کنندگان در زندگی خود ضربه مغزی را تجربه کرده بودند. دوقلوهایی که ضربه مغزی را تجربه کرده بودند، در سن ۷۰ سالگی به احتمال زیاد نمرات آزمون پایین‌تری داشتند، به‌خصوص اگر هنگام ضربه مغزی، هوشیاری خود را از دست داده بودند یا سنشان بالاتر از ۲۴ سال بود. آن دسته از دوقلوهایی که آسیب تروماتیک مغزی با از دست دادن هوشیاری داشتند، بیش از یک آسیب تروماتیک مغزی ثبت کردند، پس از ۲۴ سالگی دچار آسیب‌دیدگی شدند و نسبت به افراد بدون سابقه آسیب تروماتیک مغزی، احتمال بیشتری داشت که زوال شناختی سریع‌تری داشته باشند. به‌عنوان مثال، یکی از دوقلویی که پس از ۲۴ سالگی دچار آسیب تروماتیک مغزی شده بود، در سن ۷۰ سالگی ۰.۵۹ امتیاز کمتر از دوقلو خود بدون آسیب تروماتیک مغزی کسب کرد و مهارت‌های تفکر او سریعتر کاهش یافت. این نتایج شامل عوامل دیگری بود که می‌توانند بر مهارت‌های تفکر تأثیر بگذارند، مانند فشارخون بالا، وضعیت سیگار کشیدن و تحصیلات را در نظر گرفتند. شانتی‌کترل ابراز کرد: اگر چه این اندازه‌های تأثیر متوسط هستند، سهم آسیب تروماتیک مغزی در شناخت اواخر عمر، علاوه بر عوامل متعدد دیگر که تاثیر مخربی بر شناخت دارند، ممکن است برای شروع ارزیابی اختلال شناختی کافی باشد. وی افزود: با روندی که ما شاهد افزایش مراجعات به اورژانس به‌ دلیل آسیب‌های ورزشی یا فعالیت‌های تفریحی هستیم، همراه با برآورد نیم میلیون نفر از اعضای ارتش که بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ دچار آسیب تروماتیک مغزی شده‌اند، نمی‌توان تأثیر بلندمدت بالقوه آسیب تروماتیک مغزی را نادیده گرفت. این نتایج ممکن است به ما کمک کند افرادی را شناسایی کنیم که ممکن است از مداخلات اولیه‌ای سود ببرند که شاید زوال‌شناختی را کاهش دهد یا به‌طور بالقوه زوال عقل را به تاخیر بیندازد یا از آن جلوگیری کند.

نکته

شکلات‌هایی که موجب بیماری قلبی می‌شوند

برخی از افزودنی‌های غذایی مورد استفاده در شکلات‌ها و کیک‌ها ممکن است خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش دهد. افزودنی‌های غذایی طعم، ظاهر، کیفیت و ماندگاری مواد غذایی فرآوری شده را بهبود می‌بخشد، اما مصرف منظم آن می‌تواند منجر به عوارض جانبی نامطلوب مانند اختلالات گوارشی، آسم، چاقی و دیابت شود. نتایج تحقیق جدید نشان داده است که انواع خاصی از امولسیفایر  E، افزودنی‌های غذایی که معمولا در شیرینی‌ها، کیک‌ها، دسرها، شکلات، نان، مارگارین و غذاهای آماده استفاده می‌شود، می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش دهد. هم چنین استفاده از امولسیفایرها می‌تواند باکتری روده را مختل کند که به نوبه خود باعث افزایش التهاب می‌شود. این مورد ابتلا به مشکلات قلبی‌وعروقی را افزایش می‌دهد و در جدیدترین مطالعه، محققان خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی‌وعروقی را با قرارگرفتن در معرض این مواد افزودنی ارزیابی کردند. گروه تحقیق، ۹۵هزار و ۴۴۲ بزرگسال فرانسوی را که بخشی از یک مطالعه کوهورت بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۱ بودند، پیگیری کردند. طی دو سال اول پیگیری، شرکت‌کنندگان حداقل سه (و حداکثر ۲۱) رکورد آنلاین ۲۴ ساعته رژیم غذایی را تکمیل کردند سپس هر ماده غذایی و نوشیدنی مصرف‌شده در سطح برند با سه پایگاه داده تطبیق داده شد تا مواد افزودنی آن شناسایی شود. به گفته محققان، آزمایش‌های آزمایشگاهی نیز برای ارائه داده‌های کمی انجام شد. همچنین از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا هرگونه بروز بیماری قلبی‌وعروقی (CVD) مانند حمله قلبی یا سکته را گزارش کنند. این موارد با بررسی سوابق پزشکی آنان تایید شد. مرگ و میر مربوط به بیماری قلبی‌وعروقی از طریق علت ثبت مرگ تایید شد. در بین امولسیفایرها، E۴۷۲b  خطر بیشتری برای بیماری قلبی‌وعروقی و بیماری‌های عروق مغزی را نشان داد، در حالی که E۴۷۲c  خطر ابتلا به بیماری قلبی‌وعروقی و بیماری عروق کرونر قلب را افزایش داد. این گروه همچنین با مصرف بالای  E۳۳۹ خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب را افزایش داد. اگرچه مطالعات گسترده بیشتری برای تایید یافته‌ها مورد نیاز است، محققان امیدوارند این مطالعه به ارزیابی مجدد مقررات در مورد استفاده از افزودنی‌های غذایی در صنایع غذایی برای محافظت از مصرف‌کنندگان کمک کند. آنان گفتند: مصرف غذاهای فوق‌فرآوری‌شده را محدود کنید.