هورمونی که با بیماری آلزایمر مقابله می‌کند

گروه محققان نتایج امیدوارکننده‌ای را کشف کرده است که نشان می‌دهد درمان‌های مبتنی بر آیریزین ممکن است به مبارزه با آلزایمر کمک کنند. مشخص شده است که فعالیت بدنی رسوبات بتاآمیلوئید را در مدل‌های مختلف موش مبتلا به بیماری آلزایمر کاهش می‌دهد اما مکانیسم‌های مربوط به آن همچنان یک راز باقی مانده است. ورزش سطوح گردشی هورمون آیریزین مشتق از عضله را افزایش می‌دهد که متابولیسم گلوکز و لیپید را در بافت چربی تنظیم می‌کند و با تسریع قهوه‌ای شدن بافت چربی سفید، مصرف انرژی را افزایش می‌دهد. مطالعات نشان داده‌اند که آیریزین در مغز انسان و موش وجود دارد و سطح آن در بیماران مبتلا به آلزایمر و در مدل‌های موش این بیماری کاهش می‌یابد. برای آزمایش اینکه آیا  آیریزین  نقش علّی در ارتباط بین ورزش و کاهش آمیلوئید بتا دارد یا خیر، دکتر «سه هون چوی» و «یون هی کیم»، از واحد تحقیقات ژنتیک و پیری در بیمارستان عمومی ماساچوست به‌همراه سایر همکاران تحقیقاتی این هورمون را در مدل کشت سلولی سه بعدی خود از آلزایمر اعمال کردند. چوی می‌گوید: در ابتدا دریافتیم که درمان با  آیریزین  منجر به کاهش چشمگیر آسیب‌شناسی بتا آمیلوئید شد سپس نشان دادیم که این اثر ایریزین به‌دلیل افزایش سطح نپری‌لیزین ترشح شده از سلول‌های مغز به‌نام آستروسیت، به افزایش فعالیت نپری‌لیزین مربوط می‌شود. نپری‌لیزین یک آنزیم تجزیه‌کننده بتا آمیلوئید است که در مغز موش‌های مبتلا به آلزایمر که در معرض ورزش یا سایر شرایط کاهنده آمیلوئید بتا هستند، افزایش یافته است. محققان جزئیات بیشتری را در مورد مکانیسم‌های ارتباط ایریزین با کاهش سطح بتا آمیلوئید کشف کردند. برای مثال، آنان اینتگرین‌های(پروتئین‌های سطح سلولی) آلفا و بتا ۵ را به‌عنوان گیرنده‌ای شناسایی کردند که ایریزین به آستروسیت‌ها متصل می‌شود تا سلول‌ها را برای افزایش سطح نپری‌لیزین تحریک کند. علاوه بر این، آنان کشف کردند که اتصال  آیریزین  به این گیرنده باعث کاهش علامت‌دهی مسیرهای شامل دو پروتئین کلیدی می‌شود. کاهش علامت‌دهی این مسیر برای افزایش نپری‌لیزین ناشی از آیریزین بسیار مهم بود. دکتر رودلف تانزی، محقق ارشد اظهار کرد: یافته‌های ما نشان می‌دهد که آیریزین واسطه اصلی افزایش ناشی از ورزش در سطوح نپری‌لیزین است که منجر به کاهش بار آمیلوئید بتا می‌شود و مسیر هدف جدیدی را برای درمان‌هایی با هدف پیشگیری و درمان بیماری آلزایمر پیشنهاد می‌کند.

نکته

درمان تومورهای سرطانی

متخصصان علوم پزشکی در یک آزمایش جدید موفق به شناسایی روش درمانی microRNA «هدفمند درجه یک» با توانایی کاهش سرعت رشد تومورهای سرطانی شدند. در روش درمانی جدید که توسط محققان همین دانشگاه کشف شده است با فریب دادن سلول‌های سرطانی از طریق جذب قطعه‌ای از RNA که به طور طبیعی می‌تواند روند تقسیم سلولی را متوقف کند به تومور حمله می‌شود. متخصصان در این آزمایش دریافتند تومورهایی که با این شیوه جدید تحت درمان قرار می‌گیرند در طول دوره ۲۱ روزه این تحقیق، رشد نکرده و بزرگتر نشدند در حالیکه در همین بازه زمانی اندازه تومورهای سرطانی که تحت درمان قرار نگرفتند سه برابر بزرگتر شده است. سرطان ممکن است از هر جایی از بدن انسان شروع شود و مشخصه آن، سلول‌هایی است که به طور غیرقابل کنترلی تقسیم می‌شوند و احتمال دارد بتوانند سیگنال‌های مرگ یا توقف تقسیم سلولی را نادیده بگیرند و حتی از سیستم ایمنی فرار کنند. محققان می‌گویند: این روش درمانی که روی موش‌ها آزمایش شده است با یک سیستم تحویل همراه می‌شود که سلول‌های سرطانی را با کمک نسخه اصلاح‌شده‌ای از  microRNA-۳۴a ؛ مولکولی که «مثل ترمز خودرو» عمل می‌کند، هدف قرار می‌دهد و در نهایت تقسیم سلولی را کند یا متوقف می‌کند. محققان امیدوارند که با شناسایی این شیوه درمانی جدید به گزینه‌های بهتر و کارآمدتری برای مهار رشد تومورهای سرطانی و درمان این بیماری کشنده دست پیدا کنند. در حالی که ژنتیک عامل مهمی در افزایش ابتلا به سرطان است، رژیم غذایی نامناسب، دخانیات، کم‌تحرکی و چاقی نیز از عوامل مهم ابتلا به این بیماری هستند. نتایج یک مطالعه آماری جدید از افزایش چشمگیر شمار مبتلایان به سرطان در کشورهای مختلف جهان به‌ ویژه در افراد زیر ۵۰ سال در ۳۰ سال گذشته خبر می‌دهد. در سه دهه اخیر بیش از سه میلیون و ۲۶۰ هزار نفر در گروه سنی ۱۴ تا ۴۹ سال در ۲۰۴ کشور جهان به سرطان مبتلا شده‌اند. متخصصان در این مطالعه داده‌های ۲۰۴ کشور را بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۹ بررسی کرده و دریافته‌اند که در سال  ۲۰۱۹ میلادی بیش از سه میلیون و ۲۶۰ هزار مورد سرطان زودرس در این کشورها گزارش شده که نسبت به یک میلیون و ۸۲۰ هزار مورد ابتلا در سال ۱۹۹۰ به میزان ۷۹.۱ درصدی افزایش داشته است. در این پژوهش، ابتلا به سرطان در سنین ۱۴ تا ۴۹ سالگی بررسی شد. متخصصان همچنین دریافتند که تعداد مرگ‌ومیرهای زودرس ناشی از سرطان از حدود ۸۰۰ هزار مورد در سال ۱۹۹۰ به ۱.۰۶ میلیون مورد در سال ۲۰۱۹ رسیده است. در عین حال از ۲۹ نوع سرطانی که مطالعه شدند، سرطان پستان در سال ۲۰۱۹ بیشترین موارد شروع زودرس یعنی ۱۶.۵ درصد و همچنین بیشترین موارد مرگ‌ومیر زودرس، یعنی حدود ۱۲.۸۴ درصد را به خود اختصاص داد. همچنین در طول این دوره ۳۰ ساله سرطان پروستات و سرطان نازوفارنکس که به سر و گردن مربوط می‌شود،‌ سریع‌ترین افزایش در نرخ ابتلا به سرطان با شروع زودرس را نشان دادند. متخصصان سرطان هشدار می‌دهند که این اعداد و آمار قابل‌ توجه‌ و نگران‌کننده هستند. محققان با توجه به نتایج این مطالعه پیش‌بینی می‌کنند که نرخ ابتلا به سرطان زودرس تا سال ۲۰۳۰ میلادی به میزان ۳۱ درصد افزایش می‌یابد در حالی که مرگ‌ومیر ناشی از سرطان هم با افزایش ۲۱ درصدی مواجه خواهد شد.