| کد مطلب: ۱۰۷۶۸۱۵
لینک کوتاه کپی شد

فرشاد مومنی: راه نجات کشور از توزیع عادلانه قدرت می گذرد

عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی گفت: کسانی که از مناسبات امروز تولید و صنعت در ایران، نفع‌های غیرعادی می‌برند سعی می‌کنند نظام سیاست گذاری اساسی کشور را دچار سرگشتگی، تحیر، گیجی و فریب کنند. در فرایندهای تصمیم گیری و تخصیص منابع باید کاری کنیم که زور علم، صدای مردم و تولیدکننده‌ها و منافع ملی از زور رانت، ربا، دلالی و سوداگری بیشتر شود. سازوکارش این است که توزیع قدرت را عادلانه کنید؛ چرا که راه نجات ما از این مسیر می‌گذرد. حکومت یک دست، روند انحطاط و افول را سرعت می‌بخشد و از درون آن، نه در تجربه‌های بین‌المللی و نه داخلی هرگز بارقه امیدی مشاهده نمی‌شود!

فرشاد مومنی: راه نجات کشور از توزیع عادلانه قدرت می گذرد

به گزارش آرمان ملی آنلاین به نقل از جماران؛ دکتر فرشاد مومنی - عضو هیات علمی دانشگاه و رئیس موسسه مطالعات دین و اقتصاد، که در نشست «واکاوی پدیده افول سرمایه‌گذاری صنعتی در ایران در دهه ۱۳۹۰» سخن می‌گفت، سرمایه‌گذاری صنعتی را پدیده‌ای مهم و سرنوشت ساز توصیف و خاطرنشان کرد: در جریان بررسی اوضاع تولید و اشتغال و توسعه کشور، یک عنصر به خوبی به چشم می‌آید و آن این است که قوه عاقله قاعده گذاری ها در ایران، دچار سقوط کیفیت شده است. آنچه که به وضوح و عریان مشاهده می‌شود، این است که قیف شورای نگهبان در ایجاد دسترسی شایستگان به مناصب قاعده‌گذاری دچار کژکارکردی است. وقتی ثمره این طرز نگاه به اجازه ورود دادن و یا منع ورود ایجاد کردن باقی بماند، ایران روی خوش نخواهد دید.

انگاره منحط حکومت یکدست!

وی افزود: قله بی‌تدبیری‌ها در این زمینه، این است که گروه‌های ذی‌نفعی ذهن سیاستگذاران اصلی کشور را دچار این اعوجاج می‌کنند که عامل اصلی بحران را به عنوان راه نجات معرفی می‌کنند! اسم این عامل اصلی بحران را می‌توانیم «انگاره منحط حکومت یکدست» بگذاریم. این انگاره ناظر بر این واقعیت تلخ است که رسماً بخش‌هایی از ساختار قدرت به خود می‌بالند که قیفی درست کرده‌اند که در حد نصاب اجازه ورود شایستگان، غیرفاسدها و توسعه خواهان را نمی‌دهد!

 

خطاهای بزرگ کرده ایم! شرافتمندانه و مسئولانه، ضعف‌ها را بپذیریم

این استاد دانشگاه توضیح داد: انعکاس این مسئله در حیطه عملکرد اقتصادی در سطح نظری با آموزه درخشان اقتصاددان‌های نهادگرا با عنوان «توازن دوگانه»، صورت‌بندی مفهومی و نظری شده است. در چارچوب ایده «توازن دوگانه»، گفته می‌شود هر آنچه که در ساخت سیاسی می‌کارید در ساخت اقتصادی درو می‌کنید. به این معنا که این شرایط، چیزی نیست که مثلاً از سیارات دیگر به ما نازل شده باشد و یا استکبار جهانی برای ما تدارک دیده باشد، استکبار جهانی از ضعف‌ها و خطاهای ما حداکثر استفاده را می‌کند و ما باید شرافتمندانه و مسئولانه، ضعف‌های خود را بپذیریم. ما خطاهای بزرگ کردیم.

مومنی با تاکید بر اینکه باید بینش حاکم بر نظام قاعده گزاری‌های اساسی کشور و ریل سیاست اقتصادی حاکم تغییر کند، افزود: مسیر انحطاط ایران از نقطه عطف پشت کردن به اصول و آرمان‌های قانون اساسی و تن در دادن به برنامه شکست خورده و منحط «تعدیل ساختاری» از دهه 1370 بوده است. ادامه این روند به معنای رای دادن به تداوم انحطاط و افول در کل عرصه‌های حیات جمعی ایرانیان خواهد بود. اکنون تصویری که در این نشست ارائه شد، این مسئله را به عنوان یک هشدار بزرگ، پیش روی گردانندگان و دلسوزان کشور قرار می‌دهد. اوضاع و شرایط سرمایه‌گذاری در اقتصاد سیاسی توسعه، به مثابه یک شاخص نمایانگر چشم اندازهای آتی به شمار می‌آید و در صورت تداوم آن بینش، قیف ایجاد حکومت یکدست و حرکت در همان ریل سیاست گذاری اقتصادی، ما به هیچ وجه نمی‌توانیم چشم انداز بهبود وضعیت داشته باشیم.

از تولیدکننده‌ها می‌گیریم و به مفت‌خورها می‌دهیم!

رئیس موسسه مطالعات دین و اقتصاد، با بیان اینکه بحران سرمایه‌گذاری در بخش‌های مولد از اینجا ظاهر می شود که این ساختار نهادی کژکارکرد، شیره جان با شرف‌ترین فعالان تولیدی این کشور را می‌مکد، گفت: از تولیدکننده‌ها می‌گیرند و به مفت‌خورها می‌دهند! هنر نظام کارشناسی شرافتمند ملی، این است که در این شرایط به کمک نظام تصمیم‌گیری‌های اساسی کشور بیاید و حداقل آن قسمت‌هایی از نظام تصمیم گیری که هنوز به اسارت و تسخیر مفت‌خورها و فاسدها در نیامده‌اند را آگاه کند.

مومنی با تاکید بر اینکه در 5 زمینه، طی 3 دهه گذشته ذیل پرچم بازارگرایی مبتذل یک آدرس غلط فاجعه ساز به نظام تصمیم گیری کشور داده شده و در حال نابود کردن کشور است، افزود: آنها که از شوک‌های پی در پی به نرخ ارز نفع می‌برند، دقیقاً همان‌هایی هستند که در رسانه‌های زرد شبه‌مافیایی خود تبلیغ می‌کنند که بزرگترین اشکال سیاست گذاری در ایران این است که سیاستگذاران مرتبا می‌خواهند نرخ ارز را کنترل کنند. ببینید چقدر وقاحت وجود دارد!

مناسبات موجود را تغییر دهید

مومنی تاکید کرد: بعید است که یک انسان غیرمتخصص نرمال و منصف تصور کند فهمیدن این مسائل به پیچیدگی نیاز دارد. اساس ماجرا این است که صدای کارگرها، کارفرماها، کارمندها و فقرا تحت شعاع صداهای کر کننده رباخورها، دلال‌ها و مافیاها قرار گرفته است. این مناسبات را تغییر دهید. در تمام نظریه‌های پیش روی توسعه گفته می‌شود گام نخست، توزیع عادلانه قدرت است؛ اگر رژیم حکومتی می‌خواهد باقی بماند و کشوری توسعه می‌خواهد؛ ببیند چه مناسباتی پدید آورده‌اند که کسانی با لذت می‌گویند، قلع و قم کردیم، بیرون ریختیم و حذف کردیم و حکومت را یک دست کردیم!

به روحانی گفتم گوش نکرد و حالا به رئیسی می گویم!

 وی ادامه داد: به آقای روحانی گفتم گوش نکرد؛ الان به آقای رئیسی می‌گویم و ان شاالله که گوش کند. گفتم در جلسه سران سه قوه که این میزان تصمیمات شتاب زده اقتصادی می‌گیرید، آنها را متوقف کنید، این کتاب هنر تحریم‌ها را به اعضای هیئت وزیران و نمایندگان مجلس آموزش دهید. در آنجا تعابیری دارد که هر چه ما می‌گوییم آنها بی‌اعتنایی می‌کنند! می گوید برای جمعیت جوان و تحصیل کرده، بیکاری مهمترین عامل نفرت برانگیزی علیه رژیم حاکم می‌شود. بعد در آن شرایط، می‌گویند: تو سر خودروسازان داخلی بزنیم و خودروی دست دوم وارد کنیم! ببینید در این مناسبات، چند لایه به ما حقارت تحمیل می‌شود.

توزیع قدرت را عادلانه کنید

مومنی در عین حال با تاکید بر اینکه این وضعیت سرنوشت محتوم ما نیست گفت: در فرایندهای تصمیم گیری و تخصیص منابع باید کاری کنیم که زور علم، صدای مردم و تولیدکننده‌ها و منافع ملی از زور رانت، ربا، دلالی و سوداگری بیشتر شود. سازوکار آن در کلی‌ترین حالت این است که توزیع قدرت را عادلانه کنید. راه نجات ما از این مسیر می‌گذرد. حکومت یک دست، روند انحطاط و افول را سرعت می‌بخشد و از درون آن، نه در تجربه‌های بین‌المللی و نه داخلی هرگز بارقه امیدی مشاهده نمی‌شود.

 

 

ارسال نظر

هشتگ‌های داغ

آخرین اخبار

پربازدیدترین اخبار